Sokak Arası (TEXTİNG) √ TAMAMLANDI √

17- VEDA |FİNAL • 1|

Destek olmak için yorum ve ⭐  unutmayın..

1 Ay Sonra

-Anne benim kitaplarımın olduğu koli nerede ?

Öfkeyle odamın içerisindeki birkaç kutunun üstünden atlayıp mutfakta olan annemin yanına gittim. O kolinin özellikle erkenden gelmesini istemiştim.

-Kızım adın yazıyor kolilerde bakacaksın tek tek.

Oflayıp odamdaki kolileri kenara ittirdim. Yerleştirmek için Su'yu bekliyordum çünkü tek başıma yapmam imkansızdı. Sonunda koridorda üzerinde 'Açelya kitap' yazan koliyi bulup odama sürükledim. Zilin çalmasıyla ışık hızıyla koridora ışınlandım. Kapıyı açar açmaz üzerime atılan Su'yu zor da olsa ittirip odama girdim.

-Kanka çok özlemişim ya .

Yatağımın üstüne oturduk.

-1 hafta oldu sadece  Su !

Dudaklarını büzüp cevap verdi.

-Ay iyi be , hadi başlayalım.

Su'yla Türkçe Pop eşliğinde 2 saat boyunca kolileri açıp tek tek yerleştirmiştik. Epey yorucu olmuştu. Sonunda işimizi bitirdiğimizde 2 kupa kahveyi kapıp dinlenmek üzere odada oturduk.

-Çok yorulduk demi Su ?

Dedim ağrıyan başımı ovuşturarak.

-Evet ama değdi. Yeni eviniz gerçekten güzel.

Mutlu bir şekilde başladığı cümlenin sonuna doğru yüzü düşmüştü.

-Hayırdır bi yüzün düştü?

Elindeki kupayı çalışma masasına bırakıp ellerimi avuçları arasına aldı.

-Yani ne bileyim , sen iyi misin diye merak ediyorum. O olaydan sonra hani.

Söylediğine pişman olmuş gibi yüzünü buruşturdu. O olaydan sonra...
Gülümseyip ellerini sıkıca tuttum.

-Su biliyordum zaten başına gelecekleri. Tabi bu kadar erken olmasını beklemezdim ama ölüm kapı çalmıyor. 1 sene içinde öldüren bir hastalıkmış.

- Haklısın. Sen iyi ol da önemsiz gerisi.

Berk abiyle buluştuğumuz günün ertesi günü Samet Manisa'ya gitmişti. 2 hafta sonra da ölüm haberini almıştık. Tahmin ettiğimden daha çok üzülmüştüm. Bir zamanki yanımda olan , elimi tutan , beni öpen , bana sarılan , yalan da olsa beni sevdiğini söyleyen birinin ölüm haberini almak sarsıcıydı. O haberden sonra kapının önüne çıkınca çok kötü  oluyordum. Aynı şeyleri tekrar tekrar yaşıyor gibi. Her an karşıma çıkıp bakışlarını üzerime dikecek gibi hissediyordum. Ailem zaten ev değiştirmeyi düşünüyordu ve benim bu halimde onları tetiklemişti. Aynı şehirde fakat oraya çok uzak bir semte taşınmıştık. Tek kötü yanı Su'yla aramıza mesafe girmesiydi. Ama bu mesafenin bizi asla etkilemeyeceğine dair söz vermiştik birbirimize.

Su'yu evine bırakmaya gitmeyi teklif etmiştim çünkü buradaki hiçbir yeri bilmiyordum. Su'yu eve bıraktıktan sonra ilk kez oraya gitme cesaretini buldum kendimde.  Hem Berk abiyi ziyaret ederdim.
Sokağa yaklaştıkça hızlanan kalp atışlarım beni kötü etkiliyordu. Apartmanın önüne geldiğimde durdum. Kapının tam yanındaki o koltuklar. İlk kez orada otururken görmem... Bakışlarımı hızla oradan çekip dükkana doğru ilerledim.
ÇELİK OTO YIKAMA yazan kapıyı itip içeriye girdim. Berk abi  - evet abi dememem gerkiyordu ama lanet alışkanlıklar.- yıkama kısmından beni görür görmez yanıma geldi.

-Açelya hoş geldin.

-Hoş buldum. Su'yu eve bırakmaya gelmiştim de bir uğrayayım dedim.

Ofis kısmına doğru yürüyüp karşılıklı oturduk.