Εκείνος
Που δεν έρχεται αμέσως
Που κλείνω τα μάτια και καρτερίκα τον περιμένω
Να μου ψιθυρίσει στο αυτί όμορφα ψέματα, ή τις πιο κρυφές μου αλήθειες
Εκείνος
Που περιμένω κάθε βράδυ
Που αποφεύγω μέχρι να μη μπορώ πια
Να ξεφύγω από το αναπόφευκτο της επόμενης μέρας
Εκείνος
Που διώχνω και όλο επιστρέφει
Που αφήνω να με αγγίζει μόνο στις τρείς το χάραμα
Να ημερώνω και γω κάπως τις ηδονές μου
Εκείνος
Που με φιλάει γλυκά
Που εκεί, γύρω στις τρεις το χάραμα, με τραβάει προς τα κάτω μανιωδώς
Να μου θυμίσει πόσο μου αρέσει τελικά αυτή η υπόγεια ανευθυνότητα
Εκείνος
Που όταν πια έρθει, δύσκολα φεύγει
Κι ας θέλω τόσο
Κι ας πρέπει, κι ας μου κάνει κακό
Εκείνος
Μου αρέσει τόσο μα
Η υπερβολική του δόση με καταστρέφει.
Εκείνος, ο εραστής μου, ο αγαπημένος μου
Που για χάρη του έχασα πολλά
Που κάποιοι φωνάζουνε Μορφέα.
6/2/20
YOU ARE READING
My writings
RandomΟ καθένας έχει έναν δικό του τρόπο να εκφράζεται. Εγώ πάλι έχω πολλούς. Και κυρίως μαρέσει να γράφω, να γράφω ότι αισθάνομαι και ότι με απασχολεί, να δημιουργώ νέους κόσμους, δικούς μου κόσμους. Δεν είμαι βέβαια και τόσο σίγουρη ότι το γράψιμο είναι...
