Και στην τελική ξες κάτι, ίσως να χες και δίκιο.Ίσως να μην ήταν γραφτό μας να πετύχει. Αλλά παραδέξου τουλάχιστον πως το πάλεψες, πως το παλέψαμε, κα πως άξιζε και ας μη μας βγήκε πουθενά. Θεώρησε το ως άλλη μια εμπειρία και μη μου πεις ότι δεν σου πρόσφερε τίποτα. Γιατί εγώ προσπάθησα, προσπάθησα να την κάνω την πιο συναρπαστική εμπειρία για σένα, να σου μάθω και αν μάθω όσο περισσότερα μπορούσα, να σε γνωρίσω και να σου γνωρίσω. Ήθελα να δω βλέπεις πως καταλαβαίνεις εσύ τον κόσμο, τους ανθρώπους, να σε μάθω για να σε νιώσω καλύτερα. Δεν με βοηθούσες όμως, αυτό το πείσμα σου, αυτή η μετεφηβεία σου, όλα στραβά μας πήγαν. Ίσως σε δέκα χρόνια από τώρα να βρεθούμε ξανά, ίσως τότε, αφού εγώ πρώτα γνωρίσω τον εαυτό μου, αφού εσύ πρώτα μάθεις να ζεις στο ταξίδι και όχι στον προορισμό, τότε μπορεί και να νιώσουμε ο ένας τον άλλο καλύτερα. Και τότε σου υπόσχομαι, θα είναι η πιο συναρπαστική εμπειρία της ζωής σου.
~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·
Φωτογραφία πάνω από την ταινία Breakfast Club :)
YOU ARE READING
My writings
RandomΟ καθένας έχει έναν δικό του τρόπο να εκφράζεται. Εγώ πάλι έχω πολλούς. Και κυρίως μαρέσει να γράφω, να γράφω ότι αισθάνομαι και ότι με απασχολεί, να δημιουργώ νέους κόσμους, δικούς μου κόσμους. Δεν είμαι βέβαια και τόσο σίγουρη ότι το γράψιμο είναι...
