Herkese merhabalar!
Aslında düşündüm de bugün diyecek pek bir şeyim yok.
O zaman sizi yeni bölümle yalnız bırakıyorum!
--------------------------------------------------------------
⧐ Jungkook ⧏
Taehyung'ın bedeninden yayılan beyaz ışık ikimizi de yakıyordu.
"Hyung... Taehyung ben buradayım."
Canım her ne kadar yansa da umursamadım.
Gözlerinden akan yaşları temizledim.
Tepinmeleri ve bağırınmaları geçmişti.
Sadece sessizce yüzüme bakıyor ve öylece duruyordu.
Kendimi zorladım ve ona gülümsedim.
Saçlarının ve gözlerinin eski haline dönmesini seyrettim. Işıksa gittikçe soluyordu.
En sonunda bildiğim Taehyung karşımda küçük bir çocuk gibi duruyordu.
Ne yapacağımı bilmiyordum.
Tam bir şeyler daha söyleyecektim ki Taehyung'ın kolları bedenimi sıkıca sarmıştı.
"Jungkook.."
Bunca şeyin ardından duyduğum tek şey adımı söylemesiydi.
"B-Ben özür dilerim Jungkook..."
O neden benden özür diliyordu ki?
"Taehyung senin bir suçun yok. Asıl ben özür dilerim."
Zorca yutkundum ve devam etmeye çalıştım.
"Sana karşı olan duygularımı kontrol edemedim. Üzgünüm hyung bu elimde olan bir şey değil. Sana bunu hissettirmemeye çalıştım ama başarılı olamadım... Ayrıca senden hiç sıkılabilir miyim ben? Sadece senden hislerimi saklamak için bir yalan uydurmuştum..."
Konuştukça battığımı hissediyordum.
Kendimi geri çektiğimde kollarını sıkılaştırdı ve gitmeme izin vermedi.
"Gitme Jungkook..."
"Hyung.."
Ve yine derin bir sessizlik oldu.
Biz bu şekilde kenetlenmiş dururken Jimin Hyung ve efendi Jung gelmişlerdi.
"Taehyung!"
Efendi Jung hızlıca yanımıza geldiğinde sarılmamızı bozmuş ve Taehyung'a sıkıca sarılmıştı.
"İyi misin? Bir sorun var mı?"
Ne kadar saçma bir soruydu. Bir sorun olmasaydı Jimin Hyung seni buraya getirmezdi.
"Jung Hyung.."
Hyung mı?
...
Efendi Jung ile Taehyung ile beraber odasına gitmişti. Bizse dışarıda bekliyorduk.
Ne olduğunu bilmiyordum her zaman ki gibi ama tek yapabileceğim onun arkasında durmaktı.
Bir süre sonra efendi Jung odadan çıktığında bana bir bakış atmıştı.
Benim yüzümden olduğunu biliyor gibi duruyordu.
Daha sonra bana seslendi ve yanına çağırdı.
"Jungkook yaralandın mı?"
"Biliyordum.. Bildiğim tek şey yandığım ama gördüğüm kadarıyla bir yaram yok."
"Güzel. Seninle konuşmamız gereken bir şeyler var. Taehyung'ın o halini gördükten sonra saklamanın bir anlamı kalmadı."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Oneiro | Taekook
FanfictionHenüz altı yaşındaki Jungkook rüyalarında Taehyung'ı görmeye başlar ve onunla beraber büyür. Bilmediği şeyse aslında Taehyung'ın bir insan olmadığıydı. Taehyung rüyalar aleminde yaşayan bir rüya koruyucusuydu. Koruması gereken kişiyse küçük Jeon Ju...
