Herkese merhaba! Yeni kurguma hoş geldiniz. Bu kurguya şans verip baktığınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Yeni kurgumuz hayırlı uğurlu olsun 🎐
--------------------------------------------------------------
⧐ Jungkook ⧏
Yatağımda kıpırdanırken kapımın açılma sesini duymuştum.
Gözlerimi kapalı tutmaya devam ettim kapının ardından annemin bana baktığını hissedebiliyordum.
Çok sevdiğim o şarkıyı mırıldana mırıldana yanıma doğru yaklaşıyordu.
Ama hayır, bugün bu yataktan kalkmayacaktım!
Yatağımın kenarında kalan boşluğa oturarak saçlarımla oynamaya başlamıştı. Bunu seviyordum!
"Kookie, uyanma vakti."
Hiçbir tepki vermeden uyuyormuş gibi yapmaya devam ettim.
Annemin kısıkça güldüğünü duymuştum, benden saklayamazsın annecik!
"Kookiecik uyanmıyorsa yapacak bir şey yok. Babasıyla biz gideriz parka o zaman."
Park mı demişti o? Ama ama ama bu haksızlık! Kimse Kookie'yi almadan parka gidemezdi.
Hızlıca kafama kadar çektiğim yorganımı üzerimden attım ve kızgın bakışlarımı anneciğime yönlendirdim.
"Neden Kookie'yi almıyorsunuz! Ben uyumuyorum ki!"
Sonra küçük kollarımı birbirine bağlayıp dudaklarımı pörtletmiştim.
Annem iki eliyle küçük yanaklarımı tutarak alnıma güzel bir öpücük kondurdu.
"Kookie uyanık mıymış? Bizi mi kandırdın sen bakayım?"
Sonrasında annem beni gıdıklamaya başlamıştı. Çok gıdıklanıyordum!
Gözlerimden yaşlar gelmeye başlamıştı. Kendimi yırtarcasına çığlıklar atıp etrafa gülücükler saçıyordum.
Bir süre sonra babam da odaya geldiğinde ne olduğunu anlamaya çalışıyormuş gibi bize bakıyordu.
"Hey hey hey, burada neler oluyor bakalım? Kim bensiz eğleniyor?"
Bir süre üçümüz beraber gülüşürken en sonunda babacığım beni kucağına almıştı.
O kadar gülmüştüm ki nefes almakta zorlanıyordum ve yüzüm de domates gibi kızarmıştı!
Daha sonra hep beraber mutfağa doğru gitmiştik.
Babam beni sandalyeme koyduktan sonra annemse yemem için hazırladığı tabağı önüme koymuştu.
Ben büyük bir adamım, kendi yemeğimi kendim yiyebiliyorum! Tamam belki çatalı tutarken biraz zorlanıyorum ama bu bir şeyi değiştirmez!
Yavaş yavaş yemeğimi yerken annemle babamsa kendi yemeklerini hızlıca yiyorlardı.
Babacığım kolundaki saate baktığında kaşları havalanmıştı.
"Neredeyse geç kalacağız. Hayatım Jungkook'u hazırla hadi."
Bunun üzerine annem tabağımda kalan birkaç şeyi de bana hızlıca yedirmiş, ardından da montumu, botumu ve şapkamı takmıştı.
Annemin elinden tutmuştum, mutlu mutlu arabaya ilerliyordum. Parka gidiyoruz sonuçta!
Ama unuttuğum bir şey vardı! Bay Snow!
Aceleyle annemin elini bırakıp eve koşmaya başladığımda babamın elindeki şey dikkatimi çekmişti.
Ben koşarken babamsa elindeki şeyi havaya kaldırıp bana doğru geliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Oneiro | Taekook
FanfictionHenüz altı yaşındaki Jungkook rüyalarında Taehyung'ı görmeye başlar ve onunla beraber büyür. Bilmediği şeyse aslında Taehyung'ın bir insan olmadığıydı. Taehyung rüyalar aleminde yaşayan bir rüya koruyucusuydu. Koruması gereken kişiyse küçük Jeon Ju...
