06

46 2 0
                                    

Kei

Sunod sunod ang pag-pasok ng mga customers simula ng magbukas kami ng karinderya. We have no time to talk to each other dahil sunod sunod na rin ang trabahong narating, mabuti nalang at walang pasok si Ate Amyra ngayon.

"Pang isang order nalang itong carbonara ha?! Pag tapos wala na. Kei, prepare mo na yung para sa panglunch na ulam natin dali!" Ate Amyra said and I answered with a nod, agad akong pumunta sa kusina para kuhanin ang pagkaing iniluto namin.

I was panting rapidly dahil sa pagod, kanina pa ako paikot-ikot at pabalik balik sa lugar, Hilong hilo na ako.

"Ops, sige kami na yan, Umupo ka muna ron." Aeron said. Kanina pa sila nandirito, gusto nilang tumulong at hindi na sila pinigilan pa ng Lola.

"No! I want to help, tska baka magalit sakin si Lola pag hinayaan ko pa sainyo." I said but he refused, kinuha niya pa rin ang ulam na hawak hawak ko at lumabas.

"It's better to listen to him nalang muna ha? Ilalabas ko na rin to." Kuya CJ said before leaving me alone at the kitchen. I sighed and sat at the chair close to me.

If I wasn't weak hindi nila ako baby-hin ng ganito. I angrily threw the face towel I have in my hands and accidentally hit someone.

"ARAY HA!" Ate Amyra yelled. Agad akong tumayo para lapitan siya at kunin ang bimpong naibato ko sakanya.

"Hala wala marumi na yung bimpo ko..." Sagot ko bago niya ako kinurot sa pisngi kasabay ang panggigigil. I quickly carresed my cheeks after she let go of it.

"Lumabas ka na ron, May naghahanap sayo." Nanlaki ang mata ko noong marinig ko ang sinabi ni Ate, Tska ko naalala ang sinabi sakin nung lalaking nagdala sakin sa hospital na nakita ko rin kagabi.

"Hala..." I whispered not knowing my Sister heard it, she looked at me before squinting her eyes and tilting her heads asking me what was going on.

"Ay hala, wala yun." Sagot ko tska dali daling lumabas ng kusina para tignan kung sino ba talaga ang naghahanap saakin.

I kept on looking for a certain person and when his eyes and my eyes met I became so anxious.

Gabriel

I'm going sa karinderya ng kaibigan ni CJ, puntahan niyo ako rito para mailibre ko kayo. Sabihin niyo na sa parents niyo na hindi kayo dyan kakain.

I unlocked my phone only to find Xan's message. My eyes lit up when I realized what he said. Agad agad kong kinuha ang susi ng kotse ko at lumabas ng kwarto.

"Oh you're there, good. Hindi ka aalis." Dad greeted me. I frowned and shook my head as I head outside. He couldn't stop me cause he was in a call with someone. Buti naman.

I drove faster para makarating agad ako sa bahay ni Xan, Hindi naman ganon kalayuan ang bahay niya kaya mabilis lang din ako nakarating.

I arrived at his place, i parked my car and got out of it. Agad akong kumatok sa pintuan niya. Noong makita niya ako napasimangot siya at napakamot sa ulo.

"You've seen the message?" He asked and I answered with a nod. Umirap siya at muling ibinalik ang atensyon saakin.

"It's been 10 minutes since I sent those? Anong ginagawa mo rito?" He said once again. I giggled and went inside.

"Wala... Ano siguro naeexcite ako..." Sagot ko. He didn't answer and just continue to watch the TV.

Few minutes had passed Rhyden and Miko arrived. And since I bought my car with me ako na ang magdadala sakanila doon. Luckily I know the place.

"Stop telling me which way. Alam ko kung saan tayo pupunta." I said dahil kanina pa ako iritang irita sa pagtuturo ni Xan.

"Bakit alam mo? You've been hanging out with CJ?" Miko asked. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko kaya tumango nalang ako.

Noong makarating kami hindi na ganon karami ang tao. We went inside at doon namin mas mapansin ang nakakagutom na amoy.

"Good- Hey!" CJ greeted us but he was distracted when he realized kung sino ang binabati niya. Xan one of his close friend.

"Hey CJ! Sinama ko na 'tong mga 'to para sabay sabay namin matikman yung foods dito." Xan replied. CJ nodded and called someone looking exactly like Kei.

She smiled at us before giving us the menu she was holding. Agad kong nilingon ang menu at tinignan kung ano ang mga pag-kain na pwede kong kainin.

After looking for some time I finally saw the food I wanted to eat.

"One order of caldereta po please..." I said. She nod and wrote down our orders. She was about to leave pero I tried to stop her.

"Ate!" Xan, Rhyden, and Miko looked at me including the girl who took our orders. They are waiting for me to say whatever I want to say.

"Nandyan po ba si Kei?" I asked. She frowned and slowly nod. Nakaramdam ako ng kumukurot sa tagiliran ko pero hindi ko iyon pinansin.

"Pwede po bang pasabi sakanya na hinahanap ko po siya?" I said. She smiled at me before nodding tska siya tuluyang umalis.

"Anong kagaguhan nanaman ang pinasok mo puta, nakakahiya ka." Rhyden angrily said. Si Miko ay nakatingin lang saakin na para bang kinuquestion ako at si Xan naman ay nagpipigil ng tawa.

"Do you even know who that person is? Baka mamaya iba yun magkamali ka pa iiwan ka namin dito." Miko said. Sinimangutan ko sila at inilingan.

"Putangina, Nakakahiya talaga kainis to." Rhyden said once again. Tinignan ko siya at nginitian ng nakakaasar.

We waited for a few minutes and our food finally arrived, so was he. Siya ang nagdala sa mga pagkaing inorder namin.

Now and Forever |순키| FinishedWhere stories live. Discover now