Now and Forever |순키| Finished

14

Gabriel

Tahimik akong nakikinig sa music habang nakahiga sa malaki kong kama at nakatingin lang sa kisame. I've been trying to call Kei since I went home pero hindi rin siya sumasagot, I am guessing na busy na sila or nakatulog lang siya.

"In the midst of the crowds, in the shapes in the clouds, I don't see nobody but you.." Pag sabay ko sa kanta na pinakikinggan ko.

I closed my eyes at mas lalong dinamdam ang kantang tumutugtog, sa kalagitnaan ng kanta ay hindi ko napipigilan ang ngumiti ng parang nasisiraan na ng ulo.

My phone buzzed. Napaupo ako at agad itong kinuha para tignan kung anong notifications ba ang natanggap ko. A smile grew on my lips when I saw his name written on my phone's lockscreen.

From Kei:
Gawa mo? ^^

From Jaze:
Nothing just listening to musics, Why?

From Kei:
Sama ka?

From Jaze:
Saan?

Hindi pa siya nakakapagreply ay agad ko ng kinuha ang jacket at susi ko pati na rin ang phone ko. Lumabas ako ng kwarto at lumabas na rin ng bahay. I don't even know why I am this excited, hindi pa niya sinasagot ang tanong, papunta na agad ako sakanila.

I started driving papunta sa kariderya nila. When I arrived inayos ko muna ang itsura ko, sinuot ko ang sumbrerong regalo sakin ni Xan, I put a lot of perfume before wearing my black facemasks tska ako bumaba ng kotse at doon bumungad sakin si CJ.

"Huy, nandito ka..." I nervously said. He then smiled before taking a glance to someone, noong sundan ko ang direksyon ng paningin niya I saw Kei laughing around with his Ate Amyra and Aeron.

I couldn't control myself and just started smiling. Good thing CJ couldn't see me because I am wearing facemasks.

"You're smiling." Mabilis akong lumingon sakanya at umiling. He laughed tska itinuon ang atensyon niya saakin.

"He's a ray of sunshine, everyone would smile by just seeing him. Naiintindihan ka namin." Namin? I looked around only to see Xan, Rhyden, and Miko hiding behind a tree taking pictures of me. Putangina...

"Gago ka CJ, sinet up mo ba ako ha?" Tanong ko at mas lalo siyang natawa. Umiling siya.

"No, They planned to eat here talaga kasi they thought makikita ka nila rito pero hindi, Kami ang nagkita-kita. Eh sakto nakita ni Xan yung car mo. They choose to hide kasi baka hindi ka raw bumaba ng kotse kapag nakita mo sila." He explained at nakinig lang ako sakanya habang magkasalubong ang kilay.

Maya-maya rin ay lumapit na saamin ang tatlong nagtatago sa puno. Papalapit palang ay nakasimangot na ako sakanilang tatlo. Hindi pa rin nahihinto sa pagpipicture si Rhyden kaya itinaas ko ang gitnang daliri ko sakanya.

"Ipopost ko to, Itatag ko si Tito and Tita pati si Lola." Sagot niya bago pinatay at ibinaba ang cellphone.

"Let's go inside na. Also Gabriel, Take care of Kei just like what you usually do, okay?" CJ said and I just answered with a nod. Nagsimula nang maglakad papasok si CJ at iniwan ako sa tatlong demonyong ito.

"Hehe Gabriel may shota" Miko teased. Mas lalong lumala ang pag busangot ko noong banggitin niya ang salitang "Shota" na para bang napulot mo lang sa kalsada yung tao.

"Iuuwi mo pa ba dito si Kei? Or sa bahay niyo na?" Nakakairitang tanong ni Rhyden. Lumingon ako sakanya at tska nagsalita.

"Tite" Tumawa ng malakas si Miko habang si Rhyden naman ay napalitan ng simangot ang mukha.

"Mamamatay na ako sa gutom. Just be safe kung saan man kayo pupuntang dalawa, take care of Kei baka mamaya may mangyari. Also umuwi ng maaga, hindi umaga." Xan said. Tumango ako at nagsimula na rin silang maglakad papasok sa karinderya.

Nagpaiwan nalang ako sa labas at sumandal lamang sa kotse ko habang kinakalikot ang cellphone ko. I haven't told Kei na I was here dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nagrereply.

"Pogi mo ah." Nakasimangot akong tumingin sa nagsalita at napalitan lang iyon noong napansin ko kung sino na ang nagsalita.

"Anong ginagawa mo dyan? Bakit hindi ka pumasok? HALA BAKIT KA PALA NANDITO?" Sunod sunod niyang tanong while walking towards my directions.

Nakaayos din siya, may suot na pink t-shirt na pinaibabawan ng malaki at makapal na jacket, black slacks, and white shoes that completely adds a few heights on him.

"Saan nga ulit tayo pupunta? Hindi mo kasi nasagot yung tanong ko kanina eh..." I asked. Kinuha niya yung cellphone niya at agad na tinignan ang conversation namin at napahimas sa ulo noong nakita niya na hindi niya pala nasend ang message na tinype niya.

"Ano ba to. Anyways, puntahan natin yung park dyan lang sa malapit! Sabi ni ate andami raw ganap don like may bands tapos may mga ano pa raw basta marami raw ganap don!" His eyes are glowing, ayoko rin namang sirain ang excitement niya kaya wala na akong ibang nagawa kundi ang tumango nalang tska siya nagtatatalon at pumalakpak.

He was so happy that he started hugging me tight. That was so unexpected kaya hindi ko alam ang gagawin ko. And ofcourse I saw Rhyden taking pictures of us.

"Hala sorry ang ligalig ko ba? Minsan lang kasi eh... Halika na!" He excitedly said at nagmadaling sumakay sa kotse ko. I didn't want to make him wait kaya sumunod na rin ako sakanya at nagsimula nang magmaneho.