Now and Forever |순키| Finished

16

Kei

"Bakit ba tayo nandito pa? Ang paalam ko kay lola at ate sandali lang ako. Baka hinahanap na ako nun" Sambit ko kay Aeron na nakaupo lamang sa tabi at hinihintay ang kuya niya na lumabas.

"Sandali lang, hintay lang tayo, malapit naman na lumabas si kuya kasama yung results and yung news about sayo eh. Isa pa, dad wants to know kung umiinom ka pa rin ng gamot, iniinom mo pa ba?" I looked at him and slowly nodded. Iniinom ko ang gamot na pinapainom nila sakin pero hindi ko ito araw araw na ginagawa kahit na kailangan.

"Mabuti naman kung ganon. Uy! Hi Riley!" Sigaw niya kaya napunta naman ang atensyon ko sa taong binati niya. It is Miko, isa sa mga kaibigan ni Jaze.

"Hello! Nasan si ano--" Natahimik siya at hindi na nagawang sabihin pa ang kasunod na salitang gustong sabihin. Ngumiti nalang siya saaming dalawa bago umupo sa tabi ni Aeron.

"Wala pala, Anyways anong ginagawa niyo pala dito sa hospital?" Miko asked us, at bago pa magsalita si Aeron nagawa ko ng sumagot sa tanong niya dahil baka ano pa ang masabi nito.

"Ah wala, we're waiting for a friend lang hehe..." Sagot ko. He slowly nodded his head at muling inalis ang atensyon niya saamin.

Aeron looked at me with a confused face before he turned to look at Miko before he crossed his arms.

"Who are you looking for pala?" He asked. Miko looked at the both of us bago siya ngumiti ng peke.

"I am ano... Looking for CJ? Nandito siya diba?" Natahimik kaming dalawa at doon ko nalang narealize na kinukurot pala ako neto ni Aeron.

"Wala eh, he went out with a girl named Samantha, hindi naman niya nasabi samin na you're going to visit..." I noticed how Miko's smile dropped. Napapikit siya at muling napangiti.

"He... He went out with a GIRL?" Aeron nodded. He smiled but this time it felt scary. Tumayo siya at akmang aalis pero hinawakan na ni Aeron ang braso niya.

"Are you my Kuya's bf? Are you the one he was talking to every midnight? Are you the one he kept telling my Father about? Are you his sugarpiehoneybunchampiampinescafécreamywhite???" Sunod sunod na tanong ni Aeron dahilan para matahimik si Miko at matawa ako.

"Please don't be maingay, pero yes..." Sagot ni Miko. My jaw dropped for hearing his answers. Nung una nagdadaanan lang sila sa karinderya...

"Hala... Since when??" I excitedly asked. He smiled at me at akmang sasagot na pero nahinto siya noong marinig namin na mayroong tumawag sa pangalan niya.

"Miko, what are you doing here?" He asked as he went to us. Miko stood up and waited for him to arrive.

"Who's Samantha?" Mabilisang tanong niya sa kanyang nobyo na nasa harap na niya ngayon. Pinigilan ni Aeron ang sarili sa pagtawa habang ang kuya niya naman ay nakakunot ang noo.

"Samantha?" Aeron started laughing at doon lang naintindihan ni Miko ang nangyayari he started laughing too while Kuya CJ was still looking at us.

"Sorry, gusto ko lang malaman kung bakit mo hinahanap si Kuya" He said whilst laughing. Napasimangot na ang Kuya niya na kanina pa nakatingin sakanya.

"Magusap tayo mamaya, Aeron. Anyway I got the news Kei, and as always, bad news... Dad said that it's getting stronger, kailangan mo ng gawan ng aksyon to or else..." It was too late to even realize that Miko can hear us. Ayoko nang gawan pa ng aksyon, I wanted to rest already.

"Let's talk, Love. Kei, if you need us nasa labas lang kami ha?" Kuya CJ said and I nodded with a smile. Nagsimula silang maglakad paalis at doon naman ako nagsimulang yakapin ni Aeron.

Kanina lang ay malakas pa ang tawa netong kasama pero ngayon ay nakakaramdam na ako ng mga basang luha na patuloy na pumapatak sa braso ko. Tahimik siyang humihikbi at habang tumatagal ay mas lalong humihigpit ang kanyang pagkayakap.

"Bakit ba kasi ayaw mo?" He asked habang nakayakap pa rin saakin. Para bang ayaw na niyang bumitaw at gusto nalang na maging magkadikit kami.

"Tutulungan ka naman namin eh, Si Dad he's willing to help you rin naman eh..." Tahimik lang akong nakikinig sakanya. They've been helping me ever since before, parang mas marami pa ang gastos ng mga magulang nila saamin kesa sa mismong mga magulang namin.

"Aeron... You know na ayoko na nasasagutin niyo nanaman ako right? Ang tagal niyo na akong tinulungan and I think that's enough..." Sagot ko dahilan para mas lalong mapalakas ang iyak niya.

"Kaya hahayaan mo nalang na mamatay ka?" He said. Napahinto ako bumitaw siya sa pagkakayakap sakin tska ako tinignan at doon ako dahan dahang tumango.

He sat at the bench behind us and kept on crying. I never wanted to feel like this but it's already too late. Kung aayusin ko, tatagal lang, kung susubukan ko, masisira lang, kung itutuloy ko, mapapagod lang din ako. And I do want to rest already.

Umupo lang ako sa tabi niya at hinintay na matapos siya sa pag iyak. I felt guilty but I am tired and ill. Nahihiya na rin akong umasa nalang sa tulong ng mga magulang niya. If only my parents could give me the help that I needed edi sana hindi ko ito ginagawa sa sarili ko.

--

Nakauwi na ako pero hindi pa rin ako pinapansin ni Aeron, he waited for his Kuya tska ako iniwan doon. Si Kuya CJ na ang naghatid saakin pauwi and he told me that he already explained everything to Miko. He even told him not to tell anyone.

Nakahiga lamang ako sa kama at iniisip ang mga nangyari kanina. I opened my phone and went into my messages, hindi pa rin nagrereply si Aeron pati na rin si Jaze. Nangungulila na ako sakanilang dalawa.

I turned off my phone and was about to go to sleep pero nakuha muli ng phone ko ang atensyon ko. I sat down and quickly opened it to see Jaze's message.

From Jaze:
I'll visit later ha? Wait for me, I was just so busy dahil maraming ginagawa sa school. See you later. I missed you.

I smiled and turned off my phone before putting it beside me. I don't know why those updates makes me smile even though I didn't ask for one.