Beklenmedik Bebek

9.Bölüm

Kapıyı çaldım, kapıyı annemin açmasıyla anneme sarıldım annem sarılamam karşılık verirken " annem çok özledim seni" dedim , annem " oy güzel kızım benim bende seni özledim, hadi gel dışarıda daha fazla durma." Diyip beni içeriye çekti. Babamı görünce ona da kocaman sarılıp masaya geçtik,babam bana dönüp " bu yılın tasarımı bitti mi Afra" babama " bu yılın tasarımı bitti ama bir tek diğer insanlara değil hamile kadınlar için de tasarım çizdim." Babam gülerek " güzel düşünmüşsün Afra." Dedi ve yemeğine döndü, kafamı tabağıma eğip " babam ben evlenmek..." Lafımı bölüp " Afra inan bu evlilik hem şirketimizin yarına olur ." Babama hüzünle baktım" ama baba bizim hayatlarımız, işlerimiz ve önceliklerimiz çok farklı,hem onun sevdiği biri var ve kız benden iyi bakar ona, ayrıca ben ona bakamam asla." Diyerek kalktım, eşyalarımı alıp bahçeye çıktım . Bir süre temiz hava aldım ve gitmek için kafamı kaldırdım sıkıntılı bir nefes verip arabaya ilerledim, Asel'i arayıp beni beklememesini uyumasını söyledim ve birşey sormasına izin vermeden kapattım telefonu nereye gidiceğimi bilmeden arabamı çalıştırıp yola çıktım. Şuan Demir'in evinin önünde dikiyordum ve neden buraya geldiğimi bilmiyordum, kapıyı çalmakla çalmamak arasında kalırken arkamı dönüp arabama geri ilerdim o sırada Demir'in sesini duydum " Afra ?"  Ona döndüm ve  hızlıca konuşmaya başladım " ben neden buraya geldiğimi bilmiyorum, rahatsız ettim sanırım çok özür dilerim." Dedim yanıma yaklaşıp " hayır etmedin gel ,bende tam evden çıkıp seni arayacaktım." Dedi ikimizde sessizce birbirimize baktık birkaç saniye , konuşmam gerektiğini hissederek " ben ...şey seninle konuşmak istediğim bir konu var" yutkunup " aslında yarın akşam söylemem lazımdı." Dedim gözlerindeki merak büyürken " istersen burada konuşmayalım." Dedim kafasını salladı ve sürücü koltuğuna oturdu, ön koltuğa oturdum ve kemerimi taktım. Ağaçların ve sakin bir yere gelmiştik, sessiz ve sakindi kemerimi çıkarttım ve arabadan indim ve yürümeye başladım, bir kaç dadikanın ardından Demir yetişmişti bana elim karnımdaydı , karnımı tutmaya devam ederek ona döndüm " hani demiştin ya anne olmak gibi hayalin var mı?" Elime baktı " evet ." Dedi mırıldanarak " artık var ,iş kolik olmam engel değil arkadaşımda bunu söyledi ." Kaşları kavislenirken " yoksa hamile misin Afra" kafamı hızla iki yana salladım aynı hızla elimi karnımdan çektim " anne olmaya hazır değilim, konuşmak istediğim konuya nasıl başlıyacağımı düşünmek için bunları dedim sadece" dedim gözlerime bakarak " sözleşme yapalım mı?" affalladım ve " ne sözleşmesi?" Dedim nefes vererek" evlilik sözleşmesi Afra, bunu ikimizden başkası bilmiycek ve ikimiz için de en iyisi ve en mantıklısı bu olucak ." Dedi  haklıydı evlilik sözleşmesi yapmamız en mantıklısı olucaktı " yapalım." Dedim aniden gelen cesaretle Ela gözlerimi onun deniz gözlerine diktim. Siz hiç konuşmayıp sustunuz mu? Ama ben şuan bunu yapıyorum. Deniz gözlerini kaçırıp " Neden susuyorsunuz?" dediğinde yutkundum ve tek nefeste o cümleyi söyledim " HAMİLEYİM!"
Evet bunu demiştim tek nefeste ve onun bir şey demesine fırsat vermeden koştum. Çünkü korkuyordum onu istememesinden, sahi ister miydi acaba onu?, Sever miydi bizi? Koşmaya devam ettim ciğerlerim yansa bile, gözlerimden firar eden yaşlara inat durmadan koştum , düşüncelerime inat taki bir el kolumu tutup durdurana ve bana sarılana kadar. Etrafımda göz gezdirdim ormanlık alandan çıkmış ve karşımda bir villa vardı , villa çok tanıdıktı bana göz yaşlarımın arasından bana sarılan kişiye baktım hıçkırıklarım durmuyordu , bana sarılan Mine'ydi  arkasına baktım bize doğru yaklaşan Berk'ti omuzlarımın sarsılmasına izin verdim , onun geldiğini sanmış ve onun olmadığını görmenin verdiği hayal kırıklığı ile dizlerimin üzerine düştüm Asel " ne oldu Afra, Neyin var ..." Diye sorular sorup beni kaldırmaya çalışıyordu . Berk koşarak bizim yanımıza gelip  beni sakinleştirmeyi denedi başaramayınca Asel'e bakıp bir şeyler söyledi ve sonrası birinin kollarına düşüp bilincimin gitmeye başlamasıyla kendimi karanlığa teslim ettim.