0.1

1.5K 37 84
                                    

Selaaam! Dediğim gibi hikayeye başladım umarım seversinizz. Yorum yazmayı ve vote atmayı unutmayın lütfenn!!

----------------------------------------------------------------------------------

Kovuktaki sesler ile uyandım.

 "Ya, bi susun ya!"

Harry gelip kafama yastık attığında kendisine bir küfür savurdum ve Molly teyze bana kızacağı için Harry beni susturdu. Ron ve Hermione da içeri girmişti.

"Sabah sabah bok mu var kalktınız?"

Ron yanıma uzanıp konuşmaya başladı.

"Salak bugün Hogwarts'a gideceğiz unuttun mu?"

Birden kalktım.

"Lan Hogwarts'a gideceğiz!"

Neyse ki bavullarımı hazırlamıştım, bu yüzden yapmam gereken bir şey yoktu. Molly teyze aşağıdan seslendiğinde yemek için aşağı indik.

"Günaydın herkese!"

"Tatlım, kaç kere diyeceğim pijamalarla yemeğe gelme diye?"

Gidip yalakalık için Molly teyzeye sarıldım.

"Molly teyze bugün son günüm zaten, bir daha pijamalarla kahvaltıya inemeyeceğim."

"Tamam, tamam bu seferlik izin veriyorum. Hadi geç"

Ben Molly teyzeyi öpüp sofraya oturduğumda eksiklik olduğunu fark ettim ve bu sırada aşağı pijamaları ile Ron indi.

"RONALD BİLİUS WEASLEY SANA KAÇ KERE DİYECEĞİM SOFRAYA PİJAMA İLE İNME DİYE!"

Biz Harry ile kıs kıs gülerken Hermione ikimize de geçirince sustuk.

"Ama anne-"

"Anne falan yok! Çabuk üstünü değiştir ve sofraya gel!"

Ron söylene söylene yukarı çıkarken ben Ron için üzülmüştüm. Bariz bir şekilde kayırılıyordum. Belki bu aslında bir bakımdan misafir olduğum içindi, çünkü bir Weasley değildim. Harry ile ben bu yönden daha şanslıydık çünkü bize kızılmıyordu. Biz boş boş konuşurken Ron giyinik bir şekilde aşağı inip yanıma oturduğunda bana baktı.

"Annem gerçekten seni daha çok seviyor Layla, Harry'yi sevdiğinden de çok."

Ron bu durumdan dolayı bana tepkili değildi bu yüzden onunla aramız çok iyiydi. Ron'a sarıldım.

"Üzülmee ben seni çok seviyorum."

"Bende seni çok seviyorum."

"Layla'dan uzak dur Ronald."

Harry'nin kıskançlıkları çok komikti. Ron'u itip yanıma oturdu ve bana sarıldı. Ron gülerek Hermione'ın yanına oturdu.

"Off beni paylaşamıyorlar."

Biz gülüşürken aşağı Fred ve George da indi.

"Günaydın dünyalar güzeli Layla."

"Günaydın Freddy! Günaydın George!"

"Niye herkes bu kıza yavşıyor? Burda Hermione ve biz de varız."

"Sana mı yavşayayım Harry?"

Biz güldüğümüzde Harry göz devirdi.

"Hermione'ye kimse günaydın diyemez bir kere. Hermione günaydın bebeğim."

"Sana da günaydın güzelim!"

Lezbiyen değiliz arkadaşlar, hem benim gönlüm başka birisinde.

"Evet çocuklar yumurta geldi. Arthur hadi gel!"

Herkes sofraya oturduğunda yemeğe başladık. Yemekler bittiğinde herkesin bavulunu alıp Hogwarts Exspress'ine doğru yol aldık. Trene bindiğimizde hemen boş olan bir kompartımana oturduk. Ben kimler gelmiş diye bakarken yan kompartımanda Draco Malfoy namı değer abim, Mattheo Riddle plotoniğim, Tom Riddle, Blaise Zabini ve Adrian Pucey vardı. Kapıyı açtığım an hepsi bana döndü. Draco'nun beni görmesiyle gözleri büyüdü, onu son gördüğümden beri çok değişmiş. Ben Hogwarts'a 2 yıl ara vermiştim. Babam olacak o insanın işkencelerinden kurtulmak için evden kaçtığımda muggle hayatına girmiştim. O sırada Harry ile tanışmıştık. Harry, bir Malfoy olmamı sorun etmeden bana çok yardım etmişti. Kısa sürede çok yakın olmuştuk, o beni kardeşi olarak ben ise onu abim olarak görüyordum. Harry ile tanıştıktan sonra Ron ve Hermione ile de tanışmıştık ve onlarla da çok yakın olmuştuk. Harry ile başta benim muggle hayatımda tuttuğum evde kalıyorduk fakat sonra Molly teyze ve Arthur amca onlarla kalmamızı istemişti ve biz de kabul etmiştik. Hepsi benim ailem olmuştu, geçmişte abimden bile alamadığım değeri onlardan alıyordum. Tom'un sorusu ile kendime geldim.

"Senin ne işin var burda? Yoksa abiciğini çok özledin ve ayaklarına kapanmaya mı geldin? Oh, ne kadar acıklı."

"Ne alakası var? 2 yıl umrumda olmamış şimdi mi olsun? Ben sadece gelen arkadaşım var mı ona bakmaya gelmiştim. Burada olmadığına göre gidiyorum, Riddle."

Tam kapıdan çıkacakken Mattheo konuştu.

"Görüşürüz tatlım."

Bir süre yüzüne baktım, çok yakışıklıydı.Sonrasında kendime geldim ve bir şey demeden çıktım.




Aşk Değiştirir İnsanı>Mattheo RiddleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin