Aşk Değiştirir İnsanı>Mattheo Riddle

2.3

İyi okumalar ve lütfen oy attın hiç oy gelmiyor :( Ayrıca 9k olmuuş teşekkür ederiiimmmm

Daha önce hiç bu sıkıcı ve uzun tren yolculuğunun bitmemesini istememiştim ve şu an bitmemesi için dua bile edebilirdim.

"Son birkaç aydır bunun üzerinde çalışıyoruz, denemediğimiz büyü ve iksir kalmadı. Son bir haftadır ümidi kesmiştik, zaten okul kapanıyordu. Bu kadar çok denemelerinin sebebinin bana büyüyü yapan kişiyi bulmak olduğunu biliyordum."

Hepimiz dikkatle Mattheo'yu dinliyorduk, bu anın geldiğine cidden inanamıyorum.

"Çocuklar, cidden garip olaylar dönüyor. Bana iksiri veren Luisa, bunu tahmin ediyordunuz bence zaten. İksirler komutları yerine getirmem için, büyüler unutmam ve itaat etmem içindi. Bunları biliyorum çünkü Luisa bana özür dileyerek bildiği her şeyi anlatmıştı, belki ilerisinde yardım etmek içindi."

"O amına koyduğumun neye yardım edecek lan?"

Harry'yi yatıştırmak için elini omzuna koyan abime baktım.

"Sevdiğim kadını üzecek, hatta kalbini kıracak davranışlar yapmamı sağlayan insanları savunacak halim yok zaten Harry, ben düşündüğüm şeyleri söylüyorum,"

Herkes cümlenin "sevdiğim kadın" kısmına odaklanıp geri kalanını dinlememişti bile, bunları hazmetmek hepimiz için zordu.

"Büyüleri kimin yaptığını bilmiyoruz, Luisa okuldan kaçmış ve iz de bırakmamış. Dambledore bu kadar profesyonel olabileceğini düşünmüyor, yardım aldığını düşünüyor."

Kendi kendime mırıldandım.

"Kimden yardım aldığını hepimiz biliyoruz."

Bakışlarımı yerden ayırmadan bacağımı sallamaya başladığımda Tom elini bacağıma koydu ve durmasını sağladı. Bana gülümsediğinde bende kaygılı bir gülümseme gönderdim, tekrar önüme döndüğümde Mattheo'nun bacağımda duran Tom'un eline kilitlendiğini gördüm. Ah ah öğreneceğin çok şey oldu Mattheo.

Mattheo, Pansy'nin tepkisini ölçmek ister gibi ona baktığında Pansy'nin Tom'un omzuna yattığını gördü ve ona bakan Mattheo'ya geri baktı.

"Ne oldu Mattheo?"

Mattheo gözlerini bacağımdan ayırıp arkasına yaslandı.

"Bir şey olduğu yok?"

Pansy, Mattheo'nun bakışlarını takip edince büyük bir kahkaha patlattı ve herkesin odak noktası oldu. Ben olayı anladığım için bende gülerken Tom elini çekmişti bile.

"Noluyor amk?"

Açıklama yapmak için abime baktığımda Pansy güldükçe daha çok gülüyordum, bu yüzden konuşamıyordum.

"Mattheo... Mattheo, Layla'yı Tom'dan kıskandı!"

Kompartımandaki herkes gülmeye başladığında Mattheo küçük bir çocuk gibi kollarını göğsünde birleştirdi.

"Aptal mısın oğlum sen? Abisini kardeşinden mı kıskanıyorsun?"

Mattheo ne ara bu kadar yakın olduğumuzu sorgularken ben söze girme ihtiyacı duydum.

"Tom'u abimden ayırmam, Pansy de yengem olur ayrıca."

"Yani bende bir şey olduğunu düşündüğümden değil de, öyle sorguladım."

"Tabii, tabii."

Kıkırdaşmalar ve kısa bir sezsizlikten sonra Adrian söze girdi.

"Amk şaka maka özledim bizi."

Gülümseyerek yanaklarını stıktım.

"Bende bücür."