Aşk Değiştirir İnsanı>Mattheo Riddle

1.3

selam canlarımmm. Bugün sabah bölümü ayarlayıp atıcaktım aslında ama normalde hep dershanedeyim ve  için ilk defa haftasonu evdeydim bu yüzden de görüşemediğim kişilerle görüşüyoruz o yüzden sabah yazamadımm. Neyse çok uzattım iyi okumalaaar lütfen vote ve yorum atınn.

-----------------------------------------------------------------------

"Of, şu Biçim Değiştirme kadar sıkıcı bir ders yok."

"İksir daha sıkıcı."

"Genel olarak bütün dersler sıkıcı ama yine de siz bilirsiniz."

Koridorda bina ortak salonlarına doğru yürüyorduk, sonunda dersler bitmişti. Kara göle gitmek için herkes odasındaki zulasını getirecekti. Bu fikri ben ortaya atmıştım çünkü geçen olduğu gibi depresif olmak yerine biraz içersek ciddiyet de kaybolurdu, her ne kadar ciddi olmamız gerekse de. Herkes odasında ne varsa aldıktan sonra kara göle doğru ilerlemeye başladık.

"Bakın ne diyeceğim, hazır içkiler de varken birkaç kişiyi daha çağırıp oyun mu oynasak?"

Aslında kötü bir fikir değildi, hem biz konuşmayı yaptıktan sonra ortam yumuşardı.

"Olabilir Harry ama önce hepimiz konuşması gereken önemli bir konu var, sonra çağırırız."

Fikrimi herkes onaylamıştı ve ne konuşacağımızı merak ettiklerine emindim ama kimsenin sormaya pek cesareti yoktu bu yüzden yolun geri kalanında çok konuşmamıştık, herkes daha çok düşüncelere dalmış gibiydi ama Mattheo daha sessizdi. Bütün gün nerdeyse hiç konuşmamıştı ve çok düşünceliydi, yeni kız konusununda onun da şüpheli olduğundan emindim.

"Theo, iyi misin?"

Mattheo kafasını bana çevirdi, gerçekten bütün gün hiç konuşmamıştık ve onu özlemiştim.

"Birazdan konuşuruz Layla."

Biraz daha hızlı yürümeye başladığında ve bizi geçtiğinde yanımda olan Herm ve Pansy ile anlamsız bakışlar attık.

"Bu da neydi şimdi?"

"Bilmiyorum Pans."

"Yanına oturmak isteyen çocuktan olduğuna eminim."

"Çocuk yanıma değil yanımıza oturmak istedi Herm. Hem kalkıp giden oydu çocuğa ne deseydim boş sandalye dolu mu deseydim?"

"Ben zaten sana bir şey demiyorum ki, erkek kafası işte."

"Erkek kafası da sadece başkasının haraketlerine çalışıyor, sanki ilk başta kalkıp o uyuz kızın yanında oturmak isteyen o değildi."

Pansy tekrar göz devirdiğinde sırıttım ve ikisinin de koluna girdim.

"Neyse, öğreniriz şimdi derdinin ne olduğunu."

Hepimiz çember şeklinde oturduğunda ne konuşacağımızı bilmeyenler merakla birisinin konuşmasını bekliyordu ve kimse buna cesaret edemiyordu, sonunda dayanamayıp derin bir nefes verdim ve konuşmaya başladım.

"Tamam, kısa keseceğim. Biz Tom ile yeni gelen kızın durup dururken nakil aldırdığını düşünmüyoruz, hem kız ve kızın ailesi Voldemort ile tanışıyorken. Ayrıca... Ayrıca aynı zamanda bir ölüm yiyenmiş."

Herkes bana anlamsız bakışlar atarken Tom da söylediklerimi onaylamak için kafa salladı.

"Demek bu yüzden tatlı kız rolünü beceremiyordu."

Gergin birkaç dakikadan sonra Adrian'ın söylediğine kendimi tutmaya çalışsam da en sonunda dayanamadım ve gülmeye başladım. Diğerleri de bana katıldığında tek gülmeyen Mattheo'ydu, onun gülmediğini görünce benim gülüşüm de yavaş yavaş soldu ve ortam yine gergin bir hal aldı.