Aşk Değiştirir İnsanı>Mattheo Riddle

2.1

iyi okumaallaarrrr, lütfen oy atınn.

-------------------------------------------------------

Dersler bittikten sonra resmen çökmüş bir şekilde ortak salonda oturuyorduk, Pansy ise her zaman ki gibi ne yapacağımızı düşünüyordu.

"Kara göle mi gitsek?"

"Günde on beş kere gidiyoruz zaten Pans."

"Of, hiç yardımcı olmuyorsunuz!"

"Bir şey yapmak zorunda mıyız ya?"

Sorduğum soru Pansy'nin bana delici bakışlar atmasını sağlasa da Tom bana destek verince gaza gelmiştim.

"Katılıyorum. Bebeğim, bugün sadece oturmaya ne dersin?"

Pansy ofladı ve yerden kalkıp koltuklara oturdu ve kollarını göğsünde birleştirdi.

"İyi."

Herkes bir anda üstündeki ölü deriyi atıp gülerek konuşmaya başladığında Tom ve ben anlamaz bakışlar atıyorduk, bir süre onları izledikten sonra gitmek istediğimi fark ettim, yanaklarımı şişirip derin bir nefes verdim.

"Sarışın?"

Kafamı Tom'a çevirdim.

"Evet?"

"Öyle bir şey yapmayacaksın."

"Nasıl bir şey?"

"Gitmek istediğini anlayabiliyorum."

Kaşlarımı çatıp Tom'a baktım.

"Zihin mi okuyorsun yoksa?"

Tom sırıttı ve başını iki yana salladı.

"Hayır, sadece seni yeterince iyi tanıyorum."

Sırıtarak önüme döndüm.

"Birbirimizden nefret ederken en yakın hissettiğim kişi nasıl sen oluyorsun anlamıyorum, seni Draco'dan ayırmıyorum."

"Ben de seni Mattheo'dan ayırmıyorum diyeceğim, ama bir düşüdüm de sen daha fazla basıyorsun."

Gülümseyerek koluna vurdum.

"Aptal."

Tom sadece göz kırptı ve sonra hala somurtarak oturan sevgilisinin gönlünü almak için yanına gitti.

Tom kalktığında elimle başımı tutup yere bakmaya başladım, hala gizli sapığım hakkında hiçbir şey bilmiyorduk. Yanıma biri oturunca kafamı çevirip o tarafa baktım, Draco'yu görünce gülümsedim.

"Düşünceli gibisin."

"Düşünmem gereken çok şey var."

"Layla, kafayı yemek üzeresin."

"Ne alakası var? Gayet iyiyim."

"Bu işte yalnız olmadığını ne zaman anlayacaksın?"

Yavaşça arkama doğru yaslandım ve kafamı salladım.

"Tamam, doğru."

Draco alnıma öpücük kondurdu.

"Harry'ye söz verdim, gitmem gerekiyor."

Gülümsedim ve gövdemi ona doğru çevirdim.

"Siz ikiniz baya iyi gibisiniz. Çıkıyor musunuz?"

"Emin değilim, çıkma teklifi etmedik. Aslında bekliyor mu bunu da bilmiyorum."

"Merak etme, ben öğrenirim."