Bölüm 10: Et Dürüm

295 31 9
                                    

   Sabah ışıkları yüzüme vurur vurmaz uyanmıştım. Elimi yüzümü yıkayıp kahvaltı yapmak üzere mutfağa gittim.

  Annemden ayrı yaşıyordum ve arkadaşlarımla birlikte bu evde kalıyordum. Okulu bitirmek için buradaydım fakat lise mezunu olup üniversite sınavına girmemiştim. Malum eğitim sistemi kötü.

   Kaminari ve Sero odalarında cımış gibi yatıyorlardı. Uyandıklarında kendilerine ekmek arası bir şeyler yaparlar. Dolaptan mısır gevreği ve süt çıkarıp tabağa koydum. Mahalle manzaralı balkona geçip tabağı masaya koydum. Şarjda olan telefonumu elime alıp masanın yanında ki sandalyeye yerleştim.

   Telefon ekranını açmamla gerilmem bir olmuştu. Kacchan beni dört kez gece yarısı aramıştı fakat o saatlerde uyuduğum için cevap vermemiş hatta tenezzül edip aramamıştım bile.

"Aha şimdi sıçtım."

   Onu tekrar aramam ile anında telefon açılması bir olmuştu.

"Alo-"
"Nerdesin be!? Dün seni aramaktan, mesaj atmaktan bir hal oldum!"
"Sanada günaydın Kacchan"
"Aynen aynen günaydın"
"Dün eve geç dönüğüm için yorgundum. O yüzden arayamadım."
"En azından ufak bir mesaj atıp bunu söyleyebilirdin Deku!"
"Afedersin Kacchan"
"Her neyse, bir daha olmasın."
"Tamam tamam"
"Bugün benle gel"
"Nereye?"
"Randevuya"
"..Kiminle randevun var?"
"Seninle var. Benimle yemeğe gel ve hiç bir şey sorgulama."
"Nereye geleyim?.."
"Ravza Döner salonuna gideceğiz. Güzel et dürüm yapıyor"
"Ama işim-"
"Boşver işini. Benle olduğunu söyle, bir şey derlerse de ben onlarla görüşürüm."

Gülümseyip masanın köşesinde havaya kalkmış boyaları tırnağımla söküyordum.

"Saat kaç gibi buluşuyoruz?"
"Saat bir gibi hazır ol ben seni evinden alırım."
"Peki, bekleyeceğim seni"
"Tamam"

Yüzüme telefonu kapatması ile şok olmuştum. En azından insan bir "bay bay", "Allaha emanet ol" der. Telefonu kapatıp masanın üstüne koydum ve mısır gevreğimi tıkınmaya başladım.

"Yaw Sero! Yüzümde ne işin vardı!?"
"Ben uyurken çok hareket ediyorum demiştim sana Kaminari"
"Belli!"
"Ben yemek alıp 'Obey me' oynayacağım."
"Genshin'e ne oldu?"
"Bir şey olmadı. Bu oyunu yeni buldum yakışıklı erkek kardeşler var diye oynamaya başladım."
"Bu seferde erkek anime karakterlerine mi saldın?"
"Yo ben hep erkek karakterleri seviyorum. Gerçi Genshin de Yuri bir başka."
"Ne dediğini anlasam birde.."

İkisi yanımda belirince onlara tip tip baktım.

"Uyanmayı becerebilmişsiniz"

Sero kollarını havaya gererek bir kaç ses çıkardı ve bana bakıp.
"Aslında bir kaç saat daha uyuyabilirim."
"Git yat o zaman"
"Yok, şuan açım."
"E yemek yap kendine"
"Aşçı panda oyunu dışında yemek yapmışlığım yok kanka"
"Şaka yapıyorsun?"
"Hayır."
"Kaminari sen?"
"Ben sadece noodle ve çay yapmayı biliyorum."
"Yok artık!"

Ellerini beline koyup bana baktı.

"Bize yemek yaparsın sen değil mi?"
"Hayır, aç kalın."

İkisi dibime sokuldular.

"Hadi ama sen yaparsın"
"Açız açç"
"Hazır yemekler var dolapta gidin yapın. Olmadı aç bitir ekmek arası yapıp yiyin"
"Oha mantıklı"
"Niye düşünemedik ki?"
"Ben sizden daha zeki olduğum için olmasın?"
"Yok biz zekiyiz sen fark etmiyorsun"
"Aynen aynen."

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sтяαωвєяяyᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘ [Tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin