Sтяαωвєяяyᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘ [Tamamlandı]

30. Bölüm: Seni seviyorum

'

Midoriya

   Kaccha'nın koynuna başımı yaslayıp gözümü dinlendirirken elini yüzüme koydu. Yanağımı baş parmağı ile okşadı. Yüzündeki hafif tebessüm beni kendime getirmişti.

"Bir şey mi oldu Kacchan?"
"Tüm gece ağladın...Benim aşkım seni üzüyor."

Elinin üzerine elimi koydum ve ufak bir tebessüm ile gözlerinin içine baktım.

"Seni özlediğim için ağladım.. seni özlemiştim."
"Ben buradayım"

Elini okşayıp yerimde kıpırdandım. Kucağında oturur pozisyon alıp yere baktım.

  Elimi avuçlarına alıp yumuşak narin dudaklarına yaklaştırdı. Sıcak bir öpücük kondurup elimi yanağına koydu.

"Sana bir şey söyleyeceğim... İstediğin kadar ağlayabilirsin. Ağladığın günler bitecek artık. Her şeyi bırakacağım, Deku. Senin için yeni bir sayfa açacağım. Her şey güzel olacak..."

Bunları söyleyince yüzümde bir tebessüm oluştu.

"..Sen ve ben. Bana yardım edeceksin değil mi?.."

Başımı yana eğip hüzün ile karışık bir tebessüm sundum ona.

"Sana hiç hayır dedim mi?"
"Hayır"

Gözleri doldu ve sözlerine devam etti;

"Seni ilk gördüğüm an hayatıma... Neden girdiğini anlamıştım. Sen beni hep çok sevdin. Hep bir şeyler verdin. Bense benim için kolay olanı verdim.. sen benim kahrımı çektin, ihanetime tahammül ettin. Aşkımın bölünmesine dayandın. Bense sana hak ettiğin değeri göstermedim... Ama artık hepsi değişecek."

Beni üzerinden kaldırıp ayaklandı. Yüzündeki tatlı gülümsemesi ile kollarını iki yana açtı ve benle göz teması kurdu.

"Şuandan itibaren her şey değişecek! Spora gideceğim, günlük bir programım olacak sabahları koşu, öğlenleri spor, düzenli diyet..."

Bende yerimden heyecan ve sevinçle kalkıp yorgun sesimle cevap verdim.

"Gerçekten mi? Bunu yapacak mısın?.."
"Evet."

  Bir adım bana yaklaştı.

"Bu sefer ciddiyim, Deku. Hiç olmadığım kadar. Gidiyorum.."

Bir iki adım geriledi.

"Yemeği hazırlayıp beni bekle. Özlemeyi de unutma."

Kapıya ilerleyip kolunu tuttu.

"Kacchan..."
"Efendim?"

Ona yaklaşıp sımsıkı sarıldım. Bana kollarını sarması ile adeta huzur bulmuştum yeniden.

"Seni çok seviyorum Kacchan."
"Hadi hadi"

Kollarını gevşetti ve tekrardan yüzüme baktı.

"Her şey değişecek artık"

Yanağımı öpüp saçlarımı okşadı. Ondan yavaşça ayrıldım ve tam arkamı dönüp mutfağa adımlarken tekrardan bana seslendi.

"İzuku"

Mutlu ve bir o kadarda hüzünlü olan bakışlarımı tekrar Kacchan'a çevirdim.

"Efendim?"

Elleri cebinde bir şekil gülümsedi ve bir adım geri gitti.

"Yok bir şey.. öylesine"

Kısa bir süre daha güzelliğini her detayına kadar inceleyip tekrardan mutfağa ilerledim.
_________________________________