Sтяαωвєяяyᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘ [Tamamlandı]

24. Bölüm: Öpücük

'
Bir büklüm yattığım koltukta dikleştim ve kollarımı havaya kaldırıp gerindim. Bir anda mutfaktan çanak sesleri gelmesi ile yerimden kalktım.

"Kacchan uyanmış mı?.."

Yavaş adımlarla mutfağa ilerledim. Kapısının önünde durup tavada yumurta kızartan Kacchan'a baktım.

"Kacchan..?"

Bana bakışlarını çevirdi.

"Uyanmışsın İzuku. Sofraya otur kahvaltı hazırlıyorum."
"İzuku..?"

Yumurtayı kızartmayı bırakıp tabağa koydu. Tekrar bakışlarını bana çevirip kaşını çattı.

"Aç mı kalmak istiyorsun yoksa?"
"Hayır.. Hayır. Sadece, bugün biraz farklısın."

Tabağı masaya koyup bir çırpıda yanıma geldi. Bileğimden tutup kendine çekti. Belime elini koyup bir anda dans etmeye başladı.

"Artık sana layık biri olmaya karar verdim İzuku. Artık alkol içmeyeceğim, seni mutlu edeceğim, hep birlikte olacağız, sana hep yardım edeceğim. Seni seviyorum,seni çok seviyorum."

Gülümseyip dudağıma bir buse kondurdu.

"Şimdilik sadece kahvaltı et, sonra seninle dışarı çıkıp biraz dolaşalım. Parka gidelim, bir oyun merkezine gidelim, pizzacıya gidelim. Çok sevdiğin çöreklerden satan bir yer biliyorum."

Şaşkınca bu yeni hâline bakıyordum. Âdeta bir önceki Kacchan gitmiş yerine yepyeni, hiperaktif bir Kacchan gelmişti. Üstelik bana Deku demiyordu..

"Bu mutluluğunun sebebi de ne böyle? Benden habersiz bir şey mi oldu yoksa Kacchan?"
"Hayır, İzuku. Sadece seni daha çok sevdiğimi fark ettim o kadar."

Belimi tutup kendine doğru bastırdı ve bir anda yüzümü öpücüklere boğmaya başladı.

"K-Kacchan.."

Yüzümden ayrılıp gözlerime baktı. Bakışlarımı kaçırıp hafiften kızarmış olan yanaklarımı elimle gizlemeye çalıştım.

"Efendim İzuku?"
"B-Böyle davranmana gerek yok.. Deku diyebilirsin bana.."
"Nasıl davranıyormuşum?"

Omzundan iteleyerek yavaşça sandalyeye oturttum. Yere çöküp bacağına ellerimi koydum.

"Kacchan, benim için değişmene gerek yok farkındasın değil mi? Ben seni kendin olduğun halinle seviyorum. Böyle değil.."

Elleri ile uğraşıp bakışlarını yere çevirdi.

"Ama bu çukurdan çıkmam için böyle davranmam gerekmiyor mu Deku?"
"Davranışlarını değiştirmek zorunda değilsin Kacchan. Sadece yapmaya mecbur olduğunu düşündüğün şeyleri geride bırakmaya çalışman yeterli."

Yüzüne elimi koyup yanağını okşadım. Dudaklarına uzanıp uzun bir öpücük kondurdum.

"Şimdi yemek yiyelim. Bugünü evde geçirelim. Pek dışarı çıkma hevesim yok."

Başını onaylarca salladı. Yüzündeki elime elini koydu ve avcuma bir öpücük kondurdu. Tebessüm edip yerimden kalktım. 

"Sana meşhur menemenimi yapayım da nasılmış puanla Kacchan."

Kaminari

"Bunu bana neden yaptın Kirishima?"
"Denki düşündüğün gibi değil. Önemli bir işim vardı."
"Bana da haber verebilirdin! Barda tek başıma kalana dek seni bekledim ama sen yoktun! Neymiş işin varmış. Ne gibi bir önemli işin olabilirki o saatte?!"
"Denki bir dinle beni.."
"Neyi dinleyeyim?!"
"Denki!"

Kollarımı bir anda tuttu.

"Dün Bakugo sarhoş olup kaza yaptı ve karakolluk oldu. Onu halletmeye çalışıyordum."
"Ne?"
"Evet."
"Midoriya'nın bundan haberi var mı?"
"Evet, o da karakola geldi. Kefalet ödeyip çıktık."
"O zaman... Çok üzülmüştür.."
"Evet, ancak bunu hallettik. Dert etme.."

Kollarımdan elini indirip bir adım geri gitti.

"Yani.. ben yanlış anlamışım.."

Enseme elimi koydum.

"Üzgünüm.."

"Sorun değil Denki. Asıl hatalı olan bendim. Sana hiç bir şeyi haber etmeden bir anda çat pat çıktım."

"Olsun.."

Yere bakıp mahçup olduğumu belli etmemeye çalışıyordum ama bir yandan da mahçup düşmemin gayet normal olduğunu düşündüm. Bir anda yanaklarımı avuçlarına alıp dudaklarıma kapanınca ne olduğunu şaşırmıştım. Kollarını Tutup kendimden hızlıca çektim. 

"S-Sen... ne yapıyorsun?" 

"Ben... Ben özür dilerim.... Bir anda seni öyle görünce. Ben.."

Bir iki adım geri gidip elimi ağzımın üzerine koydum. Şok içerisinde Kirishima'ya bakıyordum. Sorun olmadığını söylemek istiyorum ama.. dilim düğümlendi..

  Bir anda arkasına dahi bakmadan odanın dışına koşturdu. 

"Kirishima!"

Bu da neydi böyle?... O ani öpücük, o bakışlar...

---------------------------------------------------

Yazar

  Kaminari, Kirishima'nın ona olan aşkını anlaması uzun sürmemişti. O günün akşamına Kirishima tekrar eve geri dönmüştü. Kaminari geldiğini anladığı gibi kucağına atlamıştı. Ona onu sevdiğini ilan etmişti. O anın şoku ile ne yapacağını şaşırdığını, ona o yüzden cevap dahi veremediğini anlatmıştı. Kirishima bunu duyup duygulanmış ve bu seferde duygulandığı için Kaminari'nin dudaklarına kapanmıştı. Ancak şimdi ki öpücüklere Kaminari de karşlık vermişti. Ardından uzun bir gece onlar için başlamıştı.

  Midoriya, Bakugo ile birlikte güzel bir film keyfi yapmıştı. Bakugo ona tatil yapmak istediğini ve bir yerlere geziye gitmek istediğini söylemiş ve ortak kararla kampa gitmeye karar vermişlerdi. Güzel yeşillik bir alanda, küçük bir kulübe de vakit geçirmek ve kafa dağıtmak onlar için en iyisi olacaktı. 

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Yazar Notu:
   Bazı sıkıntılar sebebi ile geç ve kısa yazılmış bir bölümdü. Bunun için özür dilerim. Bir diğer bölümde uzun tutmaya çalışacağım.