◇
"Vay, demek uzun süredir dostsunuz!"
"Pek uzun süre değil ama lise döneminden bu yana hiç ayrılmadık."Yemeğimi hazırlarken bir yandan onları dinliyordum. İkisi oldukça iyi anlaşmaya başlamıştı.
"Kaminari okula çok tarz gelirdi. Bir çok kişi peşinden koşmuştu."
"Ya öyle mi?"
"Evet ve o zamanlar biraz suratsızdı."
"Kaminari'nin lise zamanında ki halini çok merak ediyorum. Eminim çok sevimlidir."
"Aslında pekte tatlı sayılmazdı."Bir an durdum ve kulak kesildim.
"Neden ki?"
Sero'nun bakışlarını üzerimde hissetmem ile bakışlarımı o yöne çevirdim.
"Pek merak edilecek bir konu değil Kirishima. Lise dönemim hakkında konuşmamayı tercih ederim."
Yerinden kalktı ve mutfağa yanıma geldi. Belime kollarını sarıp kendine yaklaştırdı.
"Hadi ya, çok tatlı göründüğün için mi utanıyorsun yoksa? Hm?"
"Yok be"Yanağımı öpecekken yüzüne elimi koydum ve geri çektim.
"Mmm"
"Tripliyim sana"Elimi yüzünden çekip çatık kaşlarımla baktım.
"Niyee?"
"Gri eşofman ve dar siyah t-shirtün ile gelmişsin!"
"Olmamış mı?"
"Sorun da bu!"Yüzüm kızara bezere bakışlarımı ondan kaçırmaya çalıştım.
"Aa kötü durduğunu bilseydim giymezdim.."
"Hayır!! Sebebi o değil!"
"Ne ki?"
"Uhh"Bakışlarımı alta çevirip daha sonra tezgahın üstündeki çantama baktım.
"Denkii"
"Nasıl fark edemedinn?"Belime iyice sıkı sarılıp kendine bastırınca bir domatese dönüştüm ve omuzlarına elimi koyarak onu kendimden uzaklaştırmaya çalıştım.
"Neyi fark etmedim anlayabilsem daha iyi olacak"
"Boyu görünüyor Kirishima"
"Neyin?"
"Uhh"Biraz durdu ve sonra bana sinsice baktı.
"Haaa~ seni sapık şey"
"Ben sapık değilim"
"Yalancı"
"Ama görünüyor"
"Çok baktığın için öyle görmüşsündür. Seni sapıkk"Kollarından ayrılıp çantayı sırtladım.
"Ben yürüyerek gideceğim!"
"Hayır Denki"