Lucid Dream

22

(Dudaksız bile yakışıklı arkadaşlar. Ben geberiyorum geberiyorum)

Şirkete vardığımda Jacob başında beresi ile kapıda beni bekliyordu.

-Hoşgeldin.

-Hoşbuldum. İjoo bunu sana gönderdi.

-Neden zahmet etmiş, yorulmuştur.

-Benim yerime ara onunla konuş da bana artık eşimin yerini söyle.

-Ha doğru! 3 gündür konuşmamanıza şaşırdım. Kavgalısınız sanıyordum.

-Hayır. Bir sıkıntısı mı var?

-Var...ama ne olduğunu bilmiyorum. O yüzden kavga ettiniz sandık. Hep şirkette, yurda da çok geç geliyor. Ya şirketin spor salonunda ya da pratik yapıyor. İşe adadı kendini anlayacağın.

-Haa! Gerçekten bir sorun var demek ki ama ne? Gece uyumuyor da?

-Gerçekten mi?

-Evet.

-O zaman geç kalmadan git konuş. Juyeon ve Kevin ile stüdyodaydı. 4.katta bir oda. Kapısında 026 yazıyor. Koridorun başında zaten, bulursun.

-Tamam, teşekkür ederim. Sana afiyet olsun, dedim ve uzaklaştım. Asansöre binip 4.kata çıkarak odayı aradım. Odayı bulduğum zaman kapıyı çaldım.

-Giiir, dedi bir ses. Jaehyun'un sesi olmadığı kesindi. Kapıyı açtım ve üyelerle gözgöze geldim. Jaehyun hemen sandalyeden doğrulup kendini düzeltti.

-Miran, dedi ve ona bakıp ufaktan gülümsediğimde yüzü yine o şaşkın hali aldı.

-Biraz konuşabilir miyiz, dediğimde üçü birbirine baktı.

-Gidelim, dedi Jaehyun ama Kevin onu durdurdu.

-Siz burada konuşun. Ben zaten kalkacaktım, Juyeon da biraz müsaade etsin, dedi ve ikisi çıktı. Koltukta oturmuştu.

-Bir sorun mu var?

-Ben de onu sormak için geldim, dedim ve yanına oturup çantamı bıraktım. Yüzü düştü ve başını önüne çevirdi.

-Neler oluyor?

-Hiç.

-En sonkş rüya yüzünden mi? O yüzden mi artık uyumuyorsun?

-Onun da etkisi var elbet ama her şey o değil.

-Ne o zaman?

-Her şey seni zorladığında naparsın?

-Eskiden hiç bir şey yapamazdım ama şimdi söz verdiğim bir adam var. O da bana söz vermişti. Ona giderim herhalde. Anlat bakalım. Ne oldu?

-Her gün her şey daha da zorlaşıyor. Pratik yapmak, işe gelmek, düzeni bozmadan her gün yaşamak çok zor. Bazı dönemler oluyor şimdiki gibi. Naparsam yapayım eksiğim Miran, dedi ve bana baktı.

-Eksik hissediyorum. İyi bir adam olmak için de, iyi bir idol olmak için de, kendimi herkese beğendirmek için de, aileme iyi bir evlat olmak için de...naparsam yapayım başarısızım sanki, dedikten sonra gözlerinin hafiften dolduğunu gördüm. Bunu gördüğümü fark edince başını çevirdi.

-İyi bir adam ve iyi bir evlat olduğuna şüphem yok. İyi bir idol olmak için de çok çabaladığını anlatmak saçma olur. Ama kendini herkese sevdirmek zorunda değilsin. Senin sevdiklerin seni sevse bu yetmez mi?

-Bilmem. Genelde böyle şeyler düşünmüyorum ve hayatım daha kolay. Ama bir anda yanlız kaldığım zaman aklıma geldi mi? Böyle oluyorum işte. Günlerce aklım böyle şeylerle meşgul oluyor. Kalbim de korkuyor.