No Boyfriends, Okay? // Dropped.

NBO's # 22

[ NBO’s # 22 ]

[Charles’ POV]

Konting kembot—okay, nakakabakla yung sinasabi ko. Eh kasi, paano ko ba sasabihin kay Austeen na gusto ko siyang pakasalan? Automatic girlfriend ko na nga ‘yon ‘eh. Laking epekto talaga pag gwapo, tss. De, joke lang naman. Mahal kasi namin ang isa’t-isa kaya, ganun.

Pero kasi di ba? Isang linggo ko pa lang siya nakakasama, pakasal kaagad? Honeymoon muna! Okay—dumi isip nanaman. Para may kasunod na si Christine at Fyrre!

Christine at Fyrre, nakakainis naman. Sa tingin ko kasi, mahal na talaga ni Christine si Fyrre. At ganun din naman si Fyrre, pero di sila pwede. Siyempre, di ko lang iisipin yung sarili ko. Anak ko si Christine, gusto ko rin ng magpapasaya sakanya. Pero hanggang magjowa na lang sila sa ngayon.

“Gusto ko talaga si Fyrre kay Christine.” Sabi ko.

“Kahit si Jin pa ang ama?” Pumameywang saakin si Austeen at ngumiti. “Napaka-possessive kaya ni Jin. Lalo na pagdating saakin,” bumuntong-hininga siya. “Nakakapagtataka kung bakit hindi ganun si Fyrre.”

“Baka naman.. nagmana siya saatin? Sayo? Sa mahal talaga ng nanay niya?” Tanong ko at ngumisi sakanya. Tumawa nalang kami matapos.

Nasaan nga ba kami ni Austeen? Lels, hindi kami nagdedate. Dito lang kami sa bahay. Landian—lambingan lang. May pasok yung dalawa. Martes ‘eh. Panigurado maglalambingan din sila.

Madami ding nainis dahil magkapatid sila sa ina. Gustong – gusto daw kasi nila yung Fyrretin. Loveteam name daw. Ewan.

“Ang payat mo pa rin hanggang ngayon, para kang teenager.” Sabi ko at kinurot ng mahina ang braso niya.

“O, tapos?” Nagpout siya. Ang ganda. Litsi.

“Pakiramdam ko maraming magkakagusto sayo.”

“Ano naman?”

“Ayoko nun.”

“Ikaw lang naman mahal ko.” Ngumiti siya. “Hwag kang mag-aalala.”

Ilang taon na ba ‘ko? Paraakong bumabalik sa dati. Ang saya pala. Kailan kaya kami ikakasal? Hmm.. Pag-iisipan ko pa. Kailangan ko din sina Christine, Fyrre, at.. nag-iisip pa ako ng idadagdag. Tamarra? Sana pwede siya? Pero.. ipapa-intindi ko na lang sakanya na madami pang lalaki diyan. Mas gwapo nga lang ako kaya di parin nawawala feelings niya para saken. :D Joke lang.

Naging masaya ako kasama si Tamarra ng saglit dahil napapasaya niya si Christine. Hindi ko nga lang alam ang pakiramdam ni Christine ngayon na iba na ang kasama niya. Medyo naguguluhan pa rin siya. Di ba? Magulo kapag iba-iba yung kasama mo.

Haaaay Joyce Austeen—sumalangit nawa ang feelings ko sayo na hindi mawala-wala.

“Fyrre! Sabihin mo saakin kung anong problema mo! Pwede naman nating ayusin ‘to ah!” Nagulat akong sinabi ni Christine at binuksan ang pintuan ng malakas.

“Wala! Sinabi ko namang wala, di ba?” Huminga ng malalim si Fyrre, “Baka ikaw!”

“Bakit ganun?! Iba na yung pakiramdam na kasama kita,” Sigaw ni Christine papunta sa kanyang kwarto at sumunod naman si Fyrre na pumasok sa kwarto ni Christine. “Ibang-iba! Hindi na yung parang dati na sobrang saya! Paulit-ulit ko ng tinatanong sayo kung may problema ka! Andito naman ako para tulungan ka—“

“WALA NGA KASI!!!” Sabi ni Fyrre. Rinig pa rin ang sigawan nila hanggang dito sa baba. Nagkatinginan kami ni Austeen.

“Daig pa nila tayo kung mag-away..” Sambit ko.

“Hala siya. Nagtataka ako kung bakit ganyan sila.” Napatingin siya sa ibaba, “Siguro nung nalaman nilang magkapatid sila?” Malungkot niyang sinabi.

“H’wag mong isipin yan, Austeen. Siguro naman hindi ganun yun. Mamaya, pag-usapan nating lahat.” Sabi ko sakanya at hinimas-himas ang likod nya.

Maya-maya lang ay natigil na rin ang sigawan na kanina pa naming naririnig. Gusto kong alamin kung anong nangyayari. Kung ayos na ba sila, o hindi. Nga pala, silang dalawa. Hindi nila itinigil ang relasyon nila kahit na magkapatid sila. Love conquers all. :( Dalaga na yung babae ko. Nakakainis. Mamimiss ko ‘yan ng sobra pagdating ng panahon. Pero, kahit sila, hindi sila pwede sa isa’t-isa. Mahirap tanggapin—masakit isipin, pero kailangan.

“HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!” Halakhak ni Christine, “LUUH, HAHAHAHAHHA!!”

“HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!!” Si Fyrre naman.

Biglang ang saya? Anyare? Hinalikan ba ni Fyrre si Christine? Ay ewan, pero concern ako! Pero ang saya pakinggan. Napatingin ako kay Austeen. Ngumiti siya. Ang ganda niya lang talaga. Yan yung gusto kong makita araw-araw ‘eh.

Me plus you, multiply by your smile, minus the drama, a fraction of your heart. I’ll solve your problems. We make the perfect equation.

“Charles. Pa kiss.” Sabi niya. Napangiti naman ako.

“Ikaw na lang gumawa. Para masaya.”

At ayun. Hinalikan nga ako. Jackpot. Pero, smack?

“Are you kidding me?” Sabi ko sakanya ng may halong sexy voice.

-          -

[ Christine’s POV ]

“Are you kidding me?” Sabi ni Papa matapos ng smack na kiss ni Mama sakanya.

Tapos ayun… passionate kiss. Tapos humiga si Mama sa sofa. At, tiningnan ko na lang si Fyrre para masaya. Tumingin siya saakin pabalik. Hinila niya ako papunta sa kwarto.

Naalala ko tuloy kanina, ang drama namin ni Fyrre. Ang ganda ng acting skills ko. :3 Ajujujuju. Acting lang namen yon. Bakit? Kunwari instant lovers na kami. Talunin sina Mama at Papa! Yuhooo! XDDD Ang evil ko ng onti. Saan ba naming naisip yun? Wala lang, natripan ko lang sabihin sakanya.

Kinorner niya ako na para bang rereypin niya ‘ko—osige, go lang! Jk. Jk. Jk. Jk laaaaang! :)) Eh hindi naman ako makatingin sakanya ng diretso dahil sa sobrang kilig. Emeghed.

He gave me a kiss. Napapikit ako. Natapos naman yun kaagad.

“Nainggit ka kila Mama, ano?” Sabi ko sakanya ng nakatingin sa baba.

“Hindi. Namiss ko lang labi mo. Gusto mo ba, patagalin natin? Tapos..” =_________=”””

“Luuuh. Ako’y tigil-tigilan mo!” Sambit ko.

“Sus. Pero gusto. Game?”

“Magtigil! Baka ma-reyp kita!”

[ A / N : Okay—parehas may gusto yung dalawa. Ang tanong, game na nga ba sila? WAHAHAHAHA! Sina Charles game na game. Jiiiin! Bumalik ka! Dapat kami ni Charles ang magkakatuluyan! Meghed. #bitter :p Alam niyo naman, gusto ko si Charles. Soooo, comments please. Ciao! :3 ]