[NBO’s #13]
[Christine’s POV]
“Oo?” Sabi ko. “Eh.. Naman! Eh.. Pasensya ka na ha? Feeling close talaga ako.”
Nadulas ako, srsly. Oo! Nadulas ako, kasi—argh. Ang assuming ko! XD Baka kasi, alam niyo na! Susko, alam niyo naman kung anong nasa isip ko ngayon! Pero nung sabihin kong ‘Oo’ kinilig ako! Aaminin ko! INLAB NA TALAGA AKO! >///<
50:50 na talagaaa! A.) Magiging masaya being inlab, o, B.) maging malungkot dahil may dapat kang gawin? Ang iwasang mainlab? Osheeet! Wala bang C? Emegheeed.
“Thankyou.”
“Bakit naman?”
“Syempre, matapos ng ginawa nila,” Tumingin sya sa mga katropa niya at bumalik saakin, ooh, I see. “Special friend mo na ako.” Sabi niya.
- - -
[3 months passed..]
Suskooo! Setyembre na! At, bespren ko pa rin si Fyrre! KYAAAAH! Minsan magkasama kami nun e, ang kulit kasi nina Annalyn. Sheeet, inamin ko na nga sakanila! Muntik na kumalat. Yaaaaargh. >O< Ang kulet nga din ng tropa ni Fyrre, ee.
Pero! Si Papa? Ayun, prens na ulit kami. Ikinwento niya ulit. Masakit, di ko pa nga rin matanggap e. Srsly? Sa sobrang sakit nun? Matatanggap ko pa ba yun? Yaaay. Nako, pero I feel lucky, dahil naging strong pa rin (Omegaash, what kind of strong? XD) kami ni Papa. Yung parang, mas maayos na kami. Sinusubukan naming kalimutan si Mama. Pero nakikita ko, nalulungkot parin si Daddy.
Sinabi ko na rin kay Daddy (nuks feeling mayaman =________=) ang…
[Flashback..]
“Papa! Amsureeh, Amjas a human but, inlove ako. Papa e.” Sabi ko.
“With whom?”
“Yung lalaking nagdala satin ng prutas sa condo!”
“At pano kayo magkakilala ni Fyrre? Internet? Sos! Nanonood ka ng bali---“
“Nag-aaral po siya sa Arrowsmith.”
“ANO?!?!!!” Nanlaki ang mga mata ni Papa at gulat na gulat.
“Ayoko. Liligawan ka lang nun kapag nalaman niyang inlab ka sakanya at sasaktan ka rin nun.”
“Paaa.. You ~ T^T”
[End Of Flashback..]
“Hoy!”
“Asusko, abalakardum, aso na mabango shuu ~” Sabi ko.
At ayun, kasama ko ang CARE 4 dahil ginulat nila ako. Aasarin nanaman nila ako. Haaaynaku. Yae na nga. Kasi naman sila e!
“Wag mong ispoil si Christine!” Sabi ni Emelene.
“Oo na! Di naman ako spoiler. ‘To talaga.” Sabi ni Rica.
Anong pinag-uusapan nila? O__________O
“Eh plano mo e!” Sabi ulit ni Emelene.
“Di na nga!”
“Promise mo, haaa?” Sabi ni Emelene at Annalyn.
“Pr—“
“Hoy! Anong pinag-uusapan niyo? Pinupuntahan niyo ako tas ganyan?! Like omegash.” Sabi ko.
“Siyempre, baka manlaway ka na diyan sa fafa Fyrre mo!” Sabi ni Rica.
“Saglit, anong na ngang pinag-uusapan niyo?” Sabi ko.
“WALA!” Sabi nilang tatlo.
“ANO YUN?!!” Sabi ko.
“WALA NGAA!” Sabi ulit nila.
“ANO NGA KASII?!!?”
“WALA NGA KASIIIII!”
“WAAA! The presence of mine hates you all.” Sabi ko. Sabay pout. Syempre pacute! Sila kasi e.
“Only your presence.”
“Eeeh, ano kasi yuun? Di nga tayo bati!” Hmpf. Tas binelatan ko sila.
Eto ang drama ng CARE 4. Alam na nila ‘to eh, dramahan kami madalas, Rated LPG. LPG. LPG!!!
“Ehh~”
“Ano muna yun?” Sabi ko sakanila ng nagmamataray.
“Uhm~ girls. Can we leave them, again, in an.. hour? HAHA!” Sabi ni Chris. Pucha. =_____________=
“Bavooo!” Sabi ni Rica saakin.
“Goodluck pare.” Sabi ni Lex.
Matapos nilang umalis. Agad akong nagtataka dahil mukha siyang naguguluhan at nagtataka. Pero sa loob, KYAAAH! Ang wafu niya pa rin! Srsly!
>______________________________<
Biglang, umulan. Bow. Panira ng moment.
“Aaghhh.” Sabi ko.
“Sht. I really hate them. Sabi daw nila may namamagitan satin. Inaasar kasi ako nila Denston, sensya na.” Sabi niya at hinawakan nya ang arms ko papunta sa agad na masisilungang lugar. Hanuraw? O.o?
“Gaya ng dati. May tatanong ako, sasagutin mo lang by Oo o hindi, ha?” Sabi niya.
“Eh?”
“Pwede bang manligaw?” Sabi niya habang kinakamot ang ulo niya.
Nang sabihin niya yun. Natigil ako. Agad naman akong bumalik sa realidad dahil nagalaw ko ang mga paa ko.. Pero….
O____________O
Bigla kaming natumba. At, feeling ko ako na ang nasa teleserye, dahil. Sya ay nasa baba at nakapatong ako sakanya. Nanlaki ang mga mata namin at bigla kaming napatayo. Inaayos ko ang buhok ko at siya naman ay ang damit niya.
Dug. Dug. Dug. Dug. >///////////<
>////////////////<
Sht.
“Aha… May sagot ka na ba? Kung wala pa, maghihintay---“
“Oo?” Naulit ang dati. Parehas ang tono. Pero hindi ako nadulas. Feeling ko, masaya.
May ngiting nabuo mula sa kanyang mga bibig. “Thank you.” Hinawakan nya ang kamay ko. “Gagawin ko ang lahat. Basta sayo, Christine. Matagal na kitang… gusto.”
“Ga—ga, ganun din ako..”
[A/N: Bitin? Emegheed. Sila na ang nakakainggit. Near-Ending Teaser, sa Multimedia Section lang. :)) Tapos, add niyo ako, nasa external link. Ha?
At sa cover. Natripan. Gagawa ulit ako ng bagong cover next week. :3 Comment po kayooo. I want ‘yer reactions. Kansahamnida~!!!]
BINABASA MO ANG
No Boyfriends, Okay? // Dropped.
Novela Juvenil{NO BOYFRIENDS, OKAY?: What really matter here most is, I'm Christine's dad and I don't like her getting into some relationships. But why do I even forbid her to enter relationships? Is it because It's my duty as a dad or is it just that I... don't...
