Dudakların Jilet Gibiydi [BxB]

içinde aşk var

Haftasonu, yine bir okul günü.

Yasak bir okul günü kesinlikle öyle.

Tam neyseki Emre ve Seçil yok diyordum. Koridorda birbirleriyle yiyişmelerini görmeseydim.

Lanet olsun. Cidden.

Ben her gün bunları görmek zorunda mıydım?

Acı çekmek zorunda mıydım?

Cevabı basit. Koca bir evet.

Merdiven boşluğuna oturdum.

Boşluktaydım.

Boşlukta oturup ağladım.

"Sina?"

"Efendim"

"Napıyorsun orada iyi misin? "

"Biraz canım acıdı, Taha gerçekten artık canım acıyo"

"Tamam gel hadi boşver dersi, gidelim"

Boşluktan çıktım. Akan gözyaşlarımı silerken Emre geldi yanımıza.

Ya gel ya da artık gelme Emre.

Kırılmaktan sıkıldım.

Emre"Sina iyi misin? Ne oldu!?"

Sina"Bir şey yok"

Emre"Sikerim var işte bir şey! yürü gidiyoruz"

Sina"Taha teşekkürler, sonra konuşuruz olur mu?"

Taha"Tamam sen iyi ol"

....

Kolumdan çekip çıkardı okuldan ama yarım saattir yürüyoruz ve hiç bir kelime bile konuşmadık.

Şu ana kadar.

"Ne oluyor Sina hayatında"

"Hiç bir şey olmuyor"

"Bir bok var ki ağlıyorsun amınakoyim"

"Yok"

"Farkında mısın? Artık eskisi kadar konuşmuyorsun, anlatmıyorsun, mesela o çocuk kimdi?"

"Komşum"

"Ama bilmiyorum değil mi? Ben sormak zorunda değilim ama sen söylemek zorundasın yıllardır arkadaşız biz"

"Ayrıca kardeş değil mi?"

"Evet öyle, kardeşiz"

"Üzgünüm, evet söylemediğim şeyler var ama belki de söylemek istemediğimdendir biraz bunu da düşün"

"Söylemek istemediğin? Vay be aramızda sırlar olucak öyle mi"

"Öyle"

"Gerçekten mi Sina"

"Emre bazı şeyler saklanmalı tamam mı? Bizim iyiliğimiz için yapıyorum bunu zorlama daha fazla"

Durdu yerinde ben durmadım yürüdüm. Sonra yanıma geldi tekrar.

"Peki öyle olsun, iyiliğimiz için saklayalım ama ben yıllardır seninleyken hiç bir arkadaş edinmemiştin şimdi bir bakıyorum komşunla arkadaş olmuşsun"

"Komşular, iki kişiler"

"Ve iki kişiler, arkadaş olmana çok sevindim ama söyleyebilirdin"

"Üzgünüm"