TRACKER'S OBSESSION (Mafia Series 1) (Completed✓)

EPILOGUE

NASA KOTSE palang sina Tyler ay hindi na sya mapakali. Sa sobrang bilis ng takbo niya ay makailang beses na rin syang minura ni Kairo. Hindi niya alam kung bakit ito nakikisakay sa kotse kung gayon meron naman itong dalang sasakyan. Pero kahit ganun, wala na syang pakialam. Laman ng isip niya si Olivia at wala na syang panahon para pakinggan ang mga kaartehan nitong kasama niyang nuknukan ng kagagohan.

Busina doon. Busina dito. Kaliwat kanang mura ang pinapakawalan ng binata kapag may haharang sa daan. He keep on cussing and cursing like a damn machine.

“You dipshit! Slow it down!”

“Get out of my car if you're fúcking scared! I'm in a fúcking hurry!” -sigaw niya at mas lalong binilisan ang pagmamaneho “Damn it. Move away!”

“Fúck!”

“You fúcker! Get out of the way!”

“Oh shit! There's a fúcking ten wheeler!”

Nagngingitngit ang ngipin niya habang mas hinigpitan ang pagkakahawak sa manibela. “Fúck it Jeremy! We're gonna die!”

Hindi niya 'to pinansin.

“Fúck! Fúck! Fúck! Fúck! Tangina!”

Niliko niya pakaliwa ang kotse na para bang isa syang bida sa fast and furious. Nakita niya pang napahawak si King sa puso nito at nandidilim ang mga mata na tumingin sa kanya.

“Oh bloody mary. I swear, you'll pay for this.”

His eyes were focused on the road, his mind preoccupied with her. The plane exploded. Para iyong sirang plaka na paulit ulit nag re-replay sa utak niya. Hindi sya mapakali, gustong gusto na niyang makita si Olivia at humingi ng tawad dito. Gusto niya ring maiyak pero pinipigilan niya, baka kasi mamaya pagtawanan sya ni Kairo.

He wanted to torture Claire so badly, but he knew he should prioritize his baby first. Hindi niya pa alam kung ano talagang nangyari dito, ayaw niyang tanggapin ang lahat nang what if's na nakatatak sa letseng utak niya.

He was trembling inside, sweating as if he had just finished a fúcking marathon. He didn't know what to do!

Mabilis niyang ipinarada ang sasakyan ng makarating sa ospital na sinabi ng kasama niya. Palagi syang minumura ni Kairo pero hindi niya 'to pinapansin. Nang makapasok ay nagmistulang library ang loob nito dahil sa sobrang tahimik. Nurses, doctors, and even the patients were staring at him, along with Kairo. He rolled his eyes and turned to face his friend.

“What room?”

King gave him a bored look. “Room 96”

Sumakay sya sa elevator, kasama niya pa rin ang pinuno ng grupo nila. Mabilis naman pinindot ni Achelios ang floor. Napapakagat labi si Tyler at unti-unti na ngang nanlalambot ang kanyang mga tuhod dahil sa sobrang kaba. He closed his eyes. Nag-iisip ng positibo para hindi sya maiyak, he then touched his lips. His hands trembled, makailang beses syang humugot ng malalim na hininga. Nababalisa na sya.

Pasimple namang tumitingin si Kairo sa kanya na tila ba pinapatigil sya sa ginagawang pagmumura.

“Pray, you monster. Instead of cussing like a fúcking gun, why don't you call god and ask for a help?” -suhestyon  nito. “And oh? Pray with your heart. Hindi ka niya pakikinggan kung di galing sa puso mo.”

He scoffed. “I cant believe I heard this from you.”

“What?”

“Don't talk to me.”

Nagsimula na namang mamawis ang kanyang nuo. Bahagya niyang binuksan ang tatlong butones sa suot niyang kulay abo na long sleeve at pinunasan ang leeg niyang tagaktak na ang ilang pawis.