CHAPTER 8

37K 1.7K 2.2K
                                    

-

"Pasensya na kayo at hindi ako makakasali, babawi na lang ako sa susunod." sabi ko sa mga kaibigan na sinundo ako sa bahay para sa larong basketball.

Nangako kasi ako sa kanila sasali ako sa liga pero may biglang nangyari na hindi ko inaasahan.

Ginising ako kanina ni nanay upang sana gisingin ang apat ngunit pagpasok ko ng kwarto ay halos ayaw na nila bitawan ang kumot saka nanginginig sa lamig kahit wala naman aircon.

Nagulat na lang ako paghawak sa kanilang noo ay may mga lagnat na. Isa lang ang dahilan na nakikita ko kung bakit sila nilagnat. Kung bakit ba naman kasi tumalon sila sa balon, ginawang swimming pool. 40 meters ang lawak no'n tapos simentado, ang ilalim lang hindi.

Lumabas ako saglit upang kausapin ang mga kaibigan, ayaw ko rin kasi ipaalam sa kanila ang tungkol sa apat lalo na at hindi maiwasan ang mga bunganga nila na hindi pumutak.

"Ano ba yan, minsan ka nalang nga umuwi tapos hindi pa tayo mag b-bonding." nagdadabog na si Mandy. Silang dalawa ni Fey ang sumundo sa akin dahil tinatamad ang iba at nauna na sa court.

"Sorry talaga, kailangan ko alagaan ang kapatid dahil may lagnat at hindi pa masyado magaling." si paopao ang ginawa kong dahilan para mas lalong maniwala sila. Hindi naman ako sinungaling pero iba kasi ang sitwasyon ko ngayon kaya kailangan.

"Wag ka na sumimangot Mandy, marami pa namang pagkakataon. Sige na't pumasok ka na Kris, dapat sa susunod sasali ka na ha." tumango ako kay Fey at ibinigay sa kanila ang number ko para kung gusto nila ay pwede nila ako tawagan.

"Sige na nga, ngayon lang to! Aalis na kami, tatawagan ka namin pagkatapos ng laro." sabi ni Mandy kasabay ang pag tulak kay Fey.

Pinaalis ko muna sila, nang makita na malayo na ay agad akong pumasok ng bahay at diretso ng kwarto kung saan may apat na babaeng may sakit.

Nakita kong natulog sila ulit, muli kong sinuri ang kalagayan nilang apat, mataas ang mga lagnat nila.

Kasalanan ko talaga kung bakit may sakit sila, balak pa naman sana namin mag sinulog bukas pero parang malabo na.

"Anak, kamusta sila? Nagluto ako ng sopas. Gisingin mo na sila para makainom ng gamot." biglang sulpot ni nanay at tinignan ang apat na tulog.

"Nay, may gamot po ba kayo para sa lagnat?" tanong ko.

"Nagpabili pa ako kay tatay mo."

"Sige po gigisingin ko muna sila, pwede po pakihanda ng mga pagkain nay?" suyo ko sa kanya.

"Naihanda ko na anak, sige na habang mainit pa." sabi nito bago lumabas ng kwarto.

Ang lakas ng loob tumalon ng balon tapos mahina naman pala sa tubig ang mga to.

"Miss, gising po muna kayo para makakain at inom ng gamot." marahan ko tinapik ang balikat ni miss Turner hanggang sa unti-unti na itong nagkakamalay.

"Hmm, honey." mahinang ungol nya na para bang nahihirapan sya.

"Bangon ka po muna, kailangan nyo kuma—" hindi ko pa man natatapos ang sasabihin ay itinulak ako agad pagmulat nya ng mga mata kaya nabagok ang ulo ko sa aparador.

"Aray!" daing ko dahil ramdam ko ang sakit ng pagkakabagok ko.

Kahit masakit ay muli akong lumuhod at gumapang palapit sa kanya saka muling tinangka na ginising sya.

"Miss, kain na po tayo." sapilitan ko na siyang iniharap sa akin dahil nasa kabilang side sya nakaharap.

Tinawag ko si nanay at sinabing dalhin na lang dito ang sopas dahil dito ko nalang sila papakainin.

ᴘᴏʟʏᴀᴍᴏʀʏ : ꜰᴏᴜʀ ᴡɪᴠᴇꜱ | ᴋʀɪꜱ ᴀꜱᴛᴏʀ ᴄᴀᴅᴇʟʟ Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon