-
Unang araw ng klase ay mukhang late pa ako, tumirik kasi sa daan ang jeep na sinakyan ko at medyo may kalayuan pa bago marating ang eskwelahan. Hindi ko na mahihintay kaya bumaba ako at tinakbo nalang ang papuntang eskwelahan.
Mabuti at sanay ang katawan ko sa trabaho kaya hindi ako mabilis mapagod, mabilis lang ako pagpawisan pero kahit gano'n ay nagpapasalamat ako dahil hindi ako nangangamoy. Wala rin akong ginagamit na pabango o kung ano sa katawan, imbes na 'yung pera na ibili ko sa mga ganyan ay ipunin ko nalang.
Sobrang gulo ng buhok ko, naka bun tapos may suot pa akong bilog na salamin kaya minsan napagkakamalan akong nerd ng ibang mga estudyante. Mas binilisan ko ang pagtakbo hanggang sa nakapasok ako ng main gate, hingal na hingal at pawisan.
"G-G-Goodmorning po." Habol hininga kong bati sa security guard at huminga ng malalim.
"Kris, umagang-umaga puro pawis ka na. Magandang umaga rin." Umiling si kuya at kumuha ng tissue upang ibigay sa akin. Dahil sa lagi akong naglalakad at dito dumadaan imbes na doon sa kabilang gate ay medyo naging magkaibigan na kaming dalawa.
"Tumirik kasi 'yung jeep na sinakyan ko kaya tinakbo ko nalang at baka ma late ako." Paliwanag ko sa kanya at nagpasalamat sa ginawang tulong.
"Mauna na po ako, ayaw ko ma late sa unang klase." Sabi ko at nagpaalam sa kanya.
Medyo malayo ang building ko mula sa main gate, malawak at malaki talaga ang university kong pinapasukan kaya kawawa talaga kaming mga walang masakyan. Tulad ngayon, kung kailan nagmamadali ako ay kailangan ko pa lakarin o di kaya ay takbuhin papuntang Accounting building.
"Hays, tatakbo ulit ako." Sabi ko sa sarili at nag umpisa ulit tumakbo.
Ilang segundo, minuto ay hindi ako tumigil sa kakatakbo hanggang sa natanaw ko na ang building namin. Nagpatuloy ako at tumigil upang huminga ng malalim dahil pakiramdam ko hihimatayin ako kapag nagpatuloy sa ginagawa.
Tumunog ang bell, hudyat na magsisimula na ang unang klase. Wala na ako inaksaya at muling tumakbo, paakyat ako ngayon nang hagdanan nang biglang lumipat sa left side ang babaeng naglalakad sa aking unahan. Mabilis ang takbo ko kaya hindi ko kaagad napigilan ang sarili, ang resulta ay naitulak ko siya at muntik sumubsub sa unahan- mabuti na lang nahawakan ko ang bewang niya.
"I-I'm sorry po, hindi ko sinasadya at nagmamadali ako sa unang klase." Pahingi ko ng paumanhin sa babaeng nakatalikod at kaagad ako bumitaw sa bewang.
Lumingon siya sa akin, I was struck by the sight of an extraordinarily beautiful woman in front of me. Her hair, a stunning ash gray color cascading down to her chest, contrasted beautifully with her downturned gray eyes, which only served to enhance her beauty even further. Her perfect button nose and full, pinkish lips added to her allure, and her perfect hourglass figure fit her tall stature impeccably.
"Wow, ang ganda ng mga mata." Hindi ko napansin lumakas ang boses ko habang nasa harap ko ito.
Bigla akong nahiya sa kanyang ginawang pagtingin sa akin, mula ulo hanggang paa. Inayos ko ang sarili at bahagyang umatras dahil pawisan ako at sa tingin ko ay magulo ang buhok ko. Ngayon ko lang nakita ang babaeng ito sa building namin, bagong estudyante?
"Miss, ayos ka lang ba? Pasensya talaga at hindi ko sinasadya. May maitutulong ba ako sayo?" Tanong ko dahil baka nawawala ito at hindi alam kung saan tutungo.
Bigla siya may kinuha sa kanyang dala na bag, akala ko kung ano- 'yun pala ay aabutan lang ako ng tissue. Ngumiti ako at magalang tumango bago kinuha ang ibinigay sa akin. Hindi siya nagsasalita, pero na-appreciate ko ang ginawa niyang tulong.
