SİYAH KUŞAK

19.Bölüm:Gelsin Sevaplar

Gül Verâ Hanımcımdan;

"Babam hadi bi güzellik yap biricik kızına."

"Kızım,işim olmasa al araba senin olsun derim biliyosun.".

"Beş dakika sürer,beni at sonra gidersin gitcen yere"

Yok katiyen kabul etmiyor.

"Gül zaten yürüyerek on beş dk felan anca sürüyo. Git yürü."

Abime ölümcül bakışlarımı yollayıp tekrar babama döndüm.

"Babam,atam,evimizin biricik direği ben senin emanetin değil miyim? Rabbim beni sana emanet etmedi mi? Kıycan mı bu kızına?"

Annem ve abim bıktık bunun üşengeçliğinden der gibiydi.

"Ben hayatımda böyle yağ çekme görmedim. Baba bu üstün yeteneği için bile artık götürmelisin bence."

"İyi iyi git hazırlan hadi. Ama bak iki dakkaya gelmezsen giderim."

"Oy benim canım babam,uçtum ben"

Koşa koşa odama gidip feracemi giydim. Zaten her şeyim hazırdı. Abdestimi de almıştım. Bir tek babamı ikna etmek vardı onu da hallettik.

"Bugün ne etkinliği var?"

Kapıda beliren abime baktım.

"Abi oyalama beni ya,görmedin mi paylaştık sosyal medyadan?"

Kafasını kaşıyıp bir şey sorcakmış gibi yaptı. Allah'ım oyalıyor beni ya. Hemen çantamı da omzuma attım.

"Ne biliyim daha önce hiç karete dersleri olmamıştı. Kim vercek ki dersleri?"

Sanki bilmiyor. Sanki hiç tahmin edilesi değil.

"Kim olcak abi,bizim kaç tane karete bilen tanıdığımız var? Turna tabiki."

Abimin yüzü aradığını bulmuş gibiydi. Napcan sende mi gelcen tövbeler olsun

"Abi hiç öyle bakma,hanımlara özel dersler. Yalla başka kareteci bul. Turna benim.."

"Benim mi dedik Allah Allah?"

"Ne bağırıyon be? Al senin olsun."

Abim son günlerde iyice tuhaflaştı. Hele ki konu Turna'ya gelince bi tavırlar falan. Şimdi seviyon deme Turna'yı dicem, döver diye korkuyorum.

"Estağfirullahh ,sen geç kalmadın mı abicimm! Hadi git. Hadi!"

Manyağa bak hem oyalıyor hem geç kaldın diyor. Şu karete derslerinde ilerliyim o zamanda böyle davranabilecek misin bakalım. Turna'ya söyleyeyim de bana hızlanmış dersler versin. Abime ne kadar saçma birisin bakışlarımı yollayıp koştura koştura arabaya bindim. Geçen hafta İHH toplantımızda böyle muhteşekemmel bir fikir geldi aklıma. Dedim Turna neden bize ders vermesin. En azından kendimizi koruyabilelim. Tabi Turna'yı ikna etmem öyle şak olmadı çünkü yapabilir miyim ki diye tereddütlere girdi. Sen Turna Karaca'sın,siyah kuşaklısın diye diye gaza getirip ikna ettim. Felfenayım canım...
İHH binasına gelince babamı öpüp tabi birazda yağlayıp indim arabadan. Yarım saat sonra başlıcaktık. Turna geldi mi acaba? Binaya girdikten sonra aramaya karar verdim. Hanımlara ayrılan bölüme yaklaşınca gülme sesleri duymaya başladım. Bizim kızlar yine cozuttu heralde.

"Tabi biz Ceyda ile Berkay olmadığını anladığımızda her şey için çok geçti. Adam tuttu bizi, zaten çok yakınında olduğumuz karakola götürdü."

Turna'nın sesi değil mi o? Berkay dedi. Bak ismini duyunca afakanlar bastı yine. Resmen o magandalarla arkadaşmış.

Mescidin kapısını açıp kafamı uzattım. Hepsi yere oturmuş gülüşüyorlardı. Turna sanki hep bizdenmiş gibiydi. Hiç sırıtmıyordu. Zaten onu ilk gördüğümden beri böyle hissediyorum. Bence Kalu-bela'da ruhlarımız çok yakındı.