~ 5 ~
" လိုက်ခဲ့ပါ ဟေ့ရောင်ရာ... မင်းပါတော့ ငါတို့ အင်အားတောင့်တာပေါ့ကွ "
"မလိုက်ဘူးဆိုကွာ... ငါ အိပ်ရေးမဝသေးဘူး "
" ဟေ့ရောင်နော် မင်း သူငယ်ချင်း အချင်းချင်းကို အဲ့လောက် မကပ်နဲ့... မင်း ခေါ်တဲ့နေရာတွေကျ ငါတို့ အမြဲတမ်းလိုက်ရတယ်... ငါတို့ ခေါ်မှ မင်း မငြင်းနဲ့ "
"ကျစ်! ဘယ်လို ကောင်တွေလဲကွာ... ကလေးကလား စကားနာထိုးနေတယ်... ငါ ညက နောက်ကျမှ အိပ်ရတယ်ကွ...နည်းပြကြီး ငါ့ကို တအားမောင်းနေတာ မင်းတို့လဲ သိရဲ့သားနဲ့ "
" ပြန်လာမှ ထပ်အိပ်ကွာ... မကြာပါဘူး မင်းကလဲ သူတို့လဲ မနက်ပိုင်းပဲအားတာမို့လို့ နောက်ကျလို့မရလို့ပါကွာ.... သူငယ်ချင်းကြီးရာ... နော် "
"......."
Sunghoon တိုက်ခန်းမှာ မနက်ကိုးနာရီထိ အိပ်ရာမထသေးတဲ့ Sunghoon ကို Jake နဲ့ Niki က သွားစရာရှိလို့ နှိုးခေါ်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။
ဘယ်လောက်နှိုးနှိုး ထမလာတဲ့ Sunghoon ဟာ ဘေးစောင်းအိပ်နေရာမှ မှောက်ခုံးကြီး ပြောင်းအိပ်လိုက်တဲ့အပြင် ခေါင်းပေါ်သို့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကိုတင်ကာ နားနှစ်ဖက်ကိုပိတ်ထားလေတော့သည်။
" Park Sunghoon!!! မင်းး အသာတကြည်နှိုးနေတုန်း ထမလား ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကနေ ဆွဲချရမလား ကြိုက်တာရွေး "
Jake ဘယ်လောက်ပြောပြော Sunghoon ကတော့ တုတ်တုတ်မလှုပ်။ အမြင်ကပ်လာတဲ့ Niki က နှိုးမရတဲ့အဆုံး မှောက်ခုံးအိပ်နေတဲ့ Sunghoon ရဲ့ ကျောပေါ်သို့ ခုန်တက်လိုက်ကာ ပက်လက်လှန် အိပ်ချပစ်လိုက်သည်။
"Yarr.... လိ မို့ ငါ့ပေါ်တက်ခုန်နေတာလား... အူပွင့်တော့မှာပဲ... ဖယ်စမ်း ငါ့အပေါ်က "
အားပြင်းပြင်းနဲ့ ခုန်တက်လိုက်တာကြောင့် အောက်ကကောင်က အော်လေတော့သည်။
" အေဘေးလေး ခုမှ အသံက ထွက်လာတယ်... မင်း, အေးဆေးနှိုးနေတုန်းက ထ ပါ့လားကွ "
