~ 15 ~
သူရှိရာဆီ တရွေ့ရွေ့လှမ်းလာနေတဲ့ အဖြူရောင် အရိပ်ကလေးကို Jay တိုက်ကြီးရဲ့ အပေါ်ဆုံးထပ် လသာဆောင်ကနေ မမှိတ်မသုန် စူးစိုက်ကြည့်
နေလိုက်သည်။
ဒီကောင်လေး တစ်နေကုန် ကျောင်းမှာ မရှိဘူးဆိုတာလဲ သူသိတယ်။
Park Sunghoon ဆိုတဲ့ကောင်လေးနဲ့ နှစ်ယောက်အတူထွက်သွားကြတာကိုလဲ သူသိတယ်။
အချိန်တွေအကြာကြီး နှစ်ယောက်ထဲအတူ ရှိပြီးတာတောင် အိမ်ရှေ့ရောက်တဲ့အထိ မခွဲနိုင်မခွာရက်တွေဖြစ်ကာ ကားပေါ်က ချက်ချင်း ဆင်းမလာ။
အိမ်ရှေ့မှာ ကား ရပ်လာကတည်းက သူမြင်တယ်။ ကားပေါ်က ချက်ချင်းဆင်းမလာဘဲ အထဲမှာ ဘာတွေ လုပ်နေကြသလဲ။ ဘာတွေ ပြောနေကြသလဲ။
ရှိုက်ဖွာလက်စ စီးကရက်မီးရဲရဲကို လက်မနဲ့လက်ညှိုးကြား ဖိချေလိုက်ပေမယ့် လက်နဲ့ဖိမိလိုက်တဲ့ မီးစရဲ့အပူက သူ့ရင်ထဲက အပူကိုတော့ဖြင့် အံတုနိုင်မည်မထင်။
သူနဲ့ နီးလာလေ ညှိုးညှိုးငယ်ငယ် မျက်နှာလေးက ပိုပို ထင်ရှားလာလေ။
အပြင်မှာ ဟိုကောင်လေးနဲ့ ဘာတွေ ဖြစ်လာသလဲ ပုံစံလေးဟာ နွမ်းလျနေပြီး မျက်နှာလေးက ညှိုးငယ်နေပါသည်။
ဘေဘီ တိုက်ထဲကို ဝင်သွားတာမြင်တော့မှ လသာဆောင်မှ ဆင်းလာခဲ့ပြီး အလုပ်ခန်းထဲသွားကာ ဘေဘီ အလာကို စောင့်နေလိုက်သည်။
ခဏအကြာမှာ...
ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်
" Jay... ကျွန်တော် ဝင်ခဲ့မယ်နော် ''
" Come in "
သူ့ခွင့်ပြုသံကြားတာနဲ့ ဝင်လာတဲ့ ဘေဘီက ရေစိုအင်္ကျီ မခြောက်တခြောက်နဲ့အတူ ဖရိုဖရဲဆံနွယ်များနှင့်။
ကိုယ်ပေါ်မှာလဲ ဘေဘီ့အင်္ကျီမဟုတ်တဲ့ ကုတ်တစ်ထည်ကို မတော့်တတော် ဝတ်ဆင်ထားပြန်သည်။
ဟိုကောင်လေးရဲ့ အင်္ကျီထင်ပါ့။
ဘာလို့ ဘေဘီ့ကိုယ်ပေါ် ရောက်နေရတာလဲ။
