~ 24.2 ~
" ဟာ... အဆော!!.... ဒါ ဘယ်လိုတွေ ဝတ်လာတာလဲ!!! "
မီးတွေ ထိန်ထိန်လင်းနေတဲ့ အိမ်ကြီးဆီကို လှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်နဲ့ ခြံတံခါးကို အသံမမြည်အောင် ဆွဲဖွင့်လို့ ထွက်လာတဲ့ အဆော။
အဆောကို မြင်မြင်လိုက်ချင်း သူ ဆံပင်တွေထဲကို လက်ချောင်းတို့ ထိုးထည့်ပြီး တအံ့တသြ အော်လိုက်မိသည်။
" ဘာလို့လဲ မောင်ရဲ့ "
" ကျစ်! မင်းကိုယ်မင်း ပြန်ငုံ့ကြည့်အုံး... night out ထွက်ပါတယ်ဆို ဒီလိုတွေ ဝတ်စားလာသင့်ရဲ့လား လို့ ''
" ဘာဖြစ်နေလို့လဲ မောင်ရဲ့.... အဆောနဲ့ မလိုက်လို့လား...အဆော မှန်ထဲ သေချာ ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့်ခဲ့ပါတယ်နော်... လှရဲ့သားနဲ့ "
" အေး..လှလွန်းနေလို့ ခက်နေတာ မောင့်အချစ်ရေ ...မောင် ရင်တွေ ပူတယ်ကွာ "
" ဘာလို့လဲ လို့ "
မောင့်ရဲ့ စကားကို နားမလည်တာကြောင့် Sunoo သူ့ကိုယ်သူ ရှေ့ပြန်နောက်ပြန် ပြန်ငုံ့ကြည့်လိုက်ကာ ...
" လိုက်နေသားနဲ့ အဲ့မောင်က "
ကိုယ့်ကို မျက်စောင်းလေးထိုးလာပြီး သူ့အင်္ကျီလေးသူ ရှေ့နောက်ဆွဲချနေတဲ့ အဆောကို ကြည့်ပြီး Sunghoon ခေါင်းကိုသာ ခါယမ်းလိုက်မိပါတော့သည်။
အဆော ဝတ်ထားတာလဲ ကြည့်အုံးလေ...
ပျော့အိကျနေကာ ချပ်ရပ်နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး
နဲ့ တသားတည်း ကျနေပြီး ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ အရှိကို အရှိတိုင်း ပေါ်နေအောင်ထိ ပါးလွှာတဲ့ အပျော့သား အင်္ကျီ အဖြူရောင်လေးရယ်...
အောက်မှာလဲ ပေါင်လယ်လောက်ထိတိုနေတဲ့ ဘောင်းဘီတိုအမဲလေးကို တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထားပြီး နားမှာလဲ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ နားဆွဲရှည်ရှည်လေးက ဆွဲထားသေး....
ငွေရောင်ဆံနွယ် ပျော့ပျော့လေးတွေကိုလဲ curly ပြေပြေလေး ပုံသွင်းလာသေးတာ။
ဘောင်းဘီတိုလေးအောက်က ဝင်းမွှတ်နေတဲ့ ခြေတံသွယ်သွယ်လေးဟာ ဘောင်းဘီအမဲရောင်လေးအောက်မှာ မျက်စိမလွှဲချင်စရာ ထင်းလင်းလို့။
