RED • jane volturi

00.

CORA AUCLAIR ZOSTAŁA PRZEMIENIONA W 1962 ROKU W WIEKU 15 LAT. Kiedy się obudziła, jedyne, co czuła, to palące uczucie drapiące jej gardło.

Kiedy spojrzała w lustro, była przerażona, widząc wpatrujące się w nią ciemnoczerwone oczy. Nie jest pewna, kto ją przemienił, ale wszystko, co pamięta, to to, że obudziła się i zobaczyła stojącego nad nią pięknego nieznajomego, a w następnej chwili poczuła rozdzierające pieczenie rozprzestrzeniające się w jej żyłach.

Cora zawsze była spostrzegawcza i piękna. Więc kiedy się obudziła, zauważyła, że ​​ jej skóra jest zimna i blada, a także oczyszczona z wszelkich skaz. Jej rzęsy i włosy wyglądały na zdrowsze. Ogólnie wyglądała lepiej.

Ale kilka dni później zaczęła szukać w nadziei, że zobaczy babcię. Cora ją znalazła i dwie minuty później żałowała, że ​​ nie żyje.

Zabiła swoją babcię, osuszyła ją do czysta. To był wypadek. Jej babcia zawsze obgryzała paznokcie do tego stopnia, że ​​ krwawiły, ale w tamtym momencie żałowała, że ​​ jej nie odwiedziła, żałowała, że ​​ nie poczuła krwi.

Cora Auclair była czarująca, piękna. Miała zdolność uśmierzania bólu. Gdyby przemieniła cię w krwiopijcę, mogłaby uśmierzyć twój ból.

♡

„Więc… Słyszałam, że dzisiaj przyjeżdża nowa dziewczyna. Isabella Swan”. Cora próbuje nawiązać rozmowę z resztą rodziny, ale oni tylko na nią patrzą.

" Hm. Jestem pewien, że ktoś im o nas powie. " To było naprawdę irytujące. Wszyscy się na nich gapili, rozmawiali o nich, nie znosiła tego, a oni w większości tak.

Cora szydzi. " Tak, jestem bardzo podekscytowana. "  Rosalie oferuje jej mały uśmiech, po czym ściska dłoń Emmetta. Cora obserwuje idącą przed nią parę z zazdrością w oczach. Gdyby tylko miała kogoś, kto będzie ją tak kochał, kto sprawi, że poczuje się pożądana.

"Hm." Przewraca oczami, zanim zwraca się do Edwarda. " Nie doceniam, kiedy czytasz w moich myślach, Edweirdo.  " Krzywi się.
" Nie nazywaj mnie tak. "  Uśmiecha się.

Rosalie i Emmett wchodzą pierwsi, Jasper i Alice tuż za nimi. Cora potyka się, prawie uderzając w twarz, gdyby nie Edward, który chwyta ją za ramię i szarpie do tyłu.

" Jak wampir może być tak niezdarny? "  Edward żartuje, otwierając przed nią drzwi. "Idiota."

Edward i Cora musieliby być najbliżsi z reszty rodziny. Niecały rok po tym, jak Cora została przemieniona w 1962 roku, Edward był we Francji przez krótki okres, kiedy natknął się na Corę. Wyglądała tak młodo i smutno. Kiedy przeglądał jej myśli, nie mógł powstrzymać litości, przypominała mu Carlisle'a.

Próbowała skakać z najwyższych budynków i klifów, próbowała zagłodzić się na śmierć. Nienawidziła tego, kim była, a Edward obiecał, że on i jego rodzina jej pomogą, i tak zrobili.

Edward nie patrzy na nikogo, tylko idzie obok Cory i podsłuchuje rozmowy wszystkich.

Cora nawiązuje kontakt wzrokowy z nową dziewczyną, Isabellą, i uśmiecha się do niej. Decydując się na rozsądek, ona też słucha.

„- to jest Cordelia, albo Cora Auclair. Jest Francuzką, ma wspaniały akcent, jest super słodka. Z nich wszystkich tylko ona nie zachowuje się jak kompletna dziwaczka”. Cora uśmiecha się na pochwałę, ale przypomina sobie, że mówią o jej rodzinie i marszczy brwi.

" A to... to Edward Cullen. Całkowicie wspaniały, oczywiście. Ale najwyraźniej nikt tutaj nie jest dla niego wystarczająco dobry. Wiesz, jakby mi zależało. " Cora widzi, jak Edward uśmiecha się do siebie, więc go uderza.