ASEL ( MAHALLE HİKAYESİ )

14. BÖLÜM

DEVRAN

Kızımı beşiğine yatırıp üstünü örttüm bi duş alsam iyi olacaktı duş alıp odama döndüm meleğim o kadar güzel uyuyordu ki dayanamayıp fotoğrafını çektim ayraya atıp iyi geceler yazdım oda bana cevap verince yatağıma yattım uyuyamıyorum içimde bi sıkıntı vardı halbuki bugün ne kadar güzel bi gün geçirmiştik ayramla kızımızla kızımı kabullenir mi diye düşürken kızım onu anne olarak seçmiş ayrada onu kendi kızı gibi sevmişti kalkıp yatakta oturdum yok içimde çok büyük bi sıkıntı vardı gidip kızımın alnından öptüm ateşi yoktu nedense sanki kalbim parçalanırmış gibi ağrıyordu .

Ayranın dünkü haline kafam takılmıştı telefonu nu kapatmış ona ulaşamamıştım otoparkta onu gördüğümde içim rahatlamıştı ama değişik davranıyordu ve ben geldiğimde boynu siliyordu takılmamaya çalıştım ama bide uyandırmak için onu yanağından öptüğümde çok korkmuştu başta benden korktuğunu bile düşündüm ama o başka bişeyden korkuyordu düşündükçe deli oluyordum o Bülent denen çocuk ona bişey yaptıysa yaşatmazdım onu camdan bakmak için camın önüne gittim ayranın ışığı kapalıydı uyumuş olmalıydı o sıra ayraların apartman kapısı açıldı ve ayra dışarı çıktı bu saatte niye dışarı çıkıyordu . Üstünde pijaması vardı bide hırkası ses çıkarmamaya çalışarak hızla balkona çıktım ayra bi adamı iteliyordu onun yaşlarındaki bu çocuk Bülent olmalıydı niye beni aramamıştı " siktim belanı çocuk ayağıma gelmişsin " diyip içeri girdim balkon kapısını kapatım bizim odanın kapısı açık bıraktım annemlerin kapısınıda açıp evden hızla çıktım  apartmandan çıktığımda kimse yoktu sol tarafa doğru ilerlemeye başladım nerdesin ayra Allahım ne olur ona bişey olmasın heryere bakıyordum en sonunda ayranın çığlığını duydum " hayır istemiyorum seni bırak " diye bağırıyordu koşarak ara sokağa girdim gördüğüm şeyle beynimden vurulmuşa dönmüştüm .

AYRA

Çırpınıyordum ama bi fayda etmiyordu gözlerimi kapattım ağlıyordum o an ellerimdeki ve bacağımdaki el birden yok oldu üzerimdeki baskıda yavaşça kendimi salıp yere çökerken onun sesini duydum aşık olduğum sesini . gelmişti beni kurtarmaya gelmişti sayısız küfürler edip dövüyordu attığı yumrukların sesini duyordum o kadar güçlüydü ki Bülent karşılık bile veremiyordu ara sokak ta devranın küfürleri benim ağlamamı bastırıyordu o kadar çok dövmüştü ki bülenttin kafanın yanında küçük bi kan gölü oluşmuştu öldürecekti . Nasıl durduracağımı bilmiyordum " devran " diye bağırdım duymuyordu beni devran lisedeyken siniri yüzünden tedavi görmüştü biliyorum artık o kadar sinirli değildi ama gözü döndüğünde nasıl sakinleştireceğimi bilmiyordum " devran lütfen bırak " dedim yanına gitmeye çalıştım ama ayağımı burkmuştum sanırım ayağa kalkamadım ağlamam daha çok artarken " devran çok canım acıyor lütfen bana bak " dedim yumruğu sanki havada asılı kaldı kafasını çevirip bana baktı gözlerindeki öfkeyi o zaman daha net gördüm resmen gözlerinden ateş çıkıyordu " ayağım çok ağrıyor devran " dedim bileğimi tutarak devran ayağa kalktı " aaaah" diye bağırarak bülentin karnına çok sert bi tekme attı . Gözlerimi kapattım Bülent'te öksürüyordu . Yakasından tutup " seninle işim bitmedi bulucam oğlum seni " dedi yanıma gelirken ellerinin kanlı olduğunu fark etti üstüne silip yanıma eğildi saçımdan öperken " geçti meleğim geldim korkma " dedi az önce ki adam gitmişti sesi o kadar sevgi doluydu ki beni kucağına alıp o sokaktan çıkardı .

Arabaya getirmişti beni ön koltuğa bırakıp torpido dan bi su çıkardı yavaşça içirdi . " iyi misin bitanem ? " diye sordu gözümdeki yaşı silecekken elindeki kanı görüp geri çekildi . Benim içtiğim suyu bırakıp diğer suyu aldı . Eline döküp elindeki kanı temizledi ıslak mendil alıp onunlada sildi . Benim göz yaşlarım hala dinmemişti bana dönüp göz yaşlarımı sildi " ağlama bitanem bak geldim burdayım " dedi elini yanağıma koydu " bişey yapmadı dimi sana ? " dedi " hayır sen geldin " dedim ellerimi boynuna dolayıp sarıldım " çok korktum devran " dedim " geçti bitanem biryerin acıyor mu ? " dedi benden ayrılırken " ayağım üstüne basamadım " dedim bileğime baktı bastırınca canım acımıştı " tamam geçecek bitanem " dedi alnımdan öpüp emniyet kemerimi taktı " nereye gidiyoruz " dedim " korkma bitanem ben yanındayım ayağına baktırıcaz sadece " dedi kapımı kapatıp bagajı açtı üstünde kısa kollu bi beyaz tişörtle siyah eşofman vardı üşümüyor muydu ? Tişörtü de kan olmuştu bagajın kapanma sesini duydum soldaki kapıyı açıp sürücü koltuğuna oturdu tişörtünü değiştirmişti arabayı çalıştırdı . " devran hastaneye gitmeyelim lütfen " dedim elimi tutup " ben yanındayım sevgilim hiçbirşey olmayacak söz veriyorum " dedi