17 . BÖLÜM

1K 43 6
                                    

Sabah

Ayakkabımı giymeye çalışırken bi yandanda abime gözlerimi deviriyordum " ayra kafana göre hareket ediyorsun yalnız gezmek yok demedim ben sana şimdi devran abinin yanına gidiyorsun iş yerinde de yanından ayrılmıyorsun " dedi canıma minnetti .  " abi bana bi tane de tasma alalım ama pembe olsun siz nereye giderseniz beni oraya çekin olsun bitsin " dedim merdivenlerden inerken bilerek topuklu ayakkabılarımdan ses çıkardım " bak şimdi dediği lafa bak ya kız bekle beni " diyerek arkamdan geliyordu " ayra dur daha yengeni alıcam devranın evine bırakayım seni " dedi " giderim ben abi yakın zaten ayrıca benimle uğraşma gelinime dün gece eve geç geldiğini söylerim " dedim " duyanda sanar bişey yaptım devrana gittim alt tarafı " dedi " o benim söyleme şeklime bağlı " diyerek köşeyi döndüm gelmiştim bile bahçe kapısının şifresi girip anahtarlarımı çıkardım kapıyı açıp içeri girdiğimde ses çıkarmamaya çalışıyordum .

Ayakkabılarımı çıkarıp beyaz terliklerimi giydim devrana süpriz yapacaktım daha doğrusu geleceğimi biliyordu ama şuan geleceğimi bilmiyordu . Merdivenlere yöneldiğimde mutfaktan aselin sesini duydum kafamı çevirip baktığımda şartellerim atmıştı sanki tamam sakinim mutfağı girdim asel beni görünce " anne " dedi sesime sinir yansımasın diye uğraşarak yumuşak bi sesle  " annem " dedim sonrada mutfağımızdaki elbisesi kısacık göğüs dekolteli yarı çıplak esmer kıza döndüm " sen " dedim " siz bebeğin annesi " dedi yarım Türkçesi ile " aynen canım sen kimsin ?  " dedim çantamı mutfak tezgahına koyarken " ben Sierra sizin yeni bakıcı " dedi tek kaşımı kaldırıp " bakıcı kim aldı seni  " dedim " devran bey " dedi gülerek " devran bey nerde ? " dedim " yukarıda duş alacaktı " dedi duş alacaktı ha ben seni şimdi boğmaz mıyım devran aselin yanağından öpüp " yukarı gelmeyin kahvaltısını ettir kızımın " dedim merdivenleri çıkmaya başladığımda devranın kokusu burnuma dolmaya başlamıştı bile yatak odasında yoktu giyinme odasına girdiğimde takım elbisesini giymiş saatini takıyordu aynada beni görünce " sevgilim " dedi bana dönerek " geldiğini duymadım Hoşgeldin " dedi bana gelerek " devran aşağıdaki kadın kim ? " dedim " aselin bakıcısı sevgilim " dedi beni kendine çekerken " hayır yani bizim ülkemizin suyumu çıktı kıtlıkmı varda yabancı kadın tuttun hem o bakamaz kızımıza yemek bile yediremiyor aşağıda " dedim " öylemiymiş sevgilim " dedi yanağımdan öperken omzuna vurup " ciddi bişey söylüyorum burda devran " dedim " ben tutmadım ali bulmuş ben ona sadece bakıcı bul demiştim " dedi " Ali kim ? " dedim " ortağım " dedi " hayır yani bana niye sorulmuyor böyle şeyler o benimde kızım değil mi ? " dedim " çok haklısın sevgilim istersen hemen kovabilirsin " dedi bu kadar kolay olacağını sanmamıştım " şimdi mi ? " dedim " ne zaman istersen " dedi gülümseyerek " bu kadar çok kıskandıysan hemen de kovabilirsin " dedi " ne kıskanması canım ben kızımız için söyledim " dedim " he yani benimle bi alakası yok " dedi " yok tabi hem ben sana güveniyorum dışa-" diyordum ki dudaklarımdan öpüp " sorun yok o zaman çıkalım mı ? " dedi elimden tutup aşağı indirdi aseli alacakken önüne geçip ben aldım bıyık altı gülüyordu ama bişey demicem kızımızı öpüp koklayıp evden çıktık .

Şirkete yaklaştığımızda " devran benim içimde bi sıkıntı var kızımızı tek bırakmasamıydık kadını tanımıyoruz etmiyoruz " dedim devran telefonundan bişeyler yapıp bana uzattı " sence ben işimi şansa bırakır mıyım ? " dedi evin heryerini gösteren kamerayı açmıştı yatak odası ve giyinme odası  hariç aselin odasını bile gösteriyordu . " bunları ne zaman taktırdın çok iyi düşünmüşsün sevgilim " dedim şirkete girerken Haldun beyle karşılaştık .
devran " günaydın  Haldun " dedi Haldun bey " günaydın "  dedi asansöre geçerken adamın devrana bakışları bi farklıydı adamda tarif edemediğim bişey seziyordum arkadaş oldukları biliyordum ama ne bileyim Haldun beyin gözleri ellerimize kaydı " siz " dedi devran ellerimizi kaldırıp sol omzuma koydu beni kendine daha çok çekerken " evet sevgiliyiz henüz kimse bilmiyor " dedi " hayırlı olsun ben den laf çıkmaz kardeşim biliyorsun " dedi devran  " eyvallah " demekle yetindi asansör katta durunca odamıza doğru gittik .

ASEL  ( MAHALLE HİKAYESİ ) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin