ASEL ( MAHALLE HİKAYESİ )

31 . BÖLÜM

Devranın sesini duymadan kokusunu duymadan geçen tam on iki saat 22 dakika hala bi haber yoktu inatla aramaya devam etmiştim sesini duyma ümidiyle abim telefonunun arabada olduğunu söylüyordu ama inanmıyordum en sonunda açılmıştı devranın sesini duymayı beklerken Ali açmıştı telefonu . Abim arabanın fotoğrafını göstermek istememişti ama zorla elinden alıp bakmıştım kaza yapmıştı arabanın hali hiç iyi değildi peki ya devran nerdeydi hastanelerde aranıyordu devranın polis arkadaşı Sinan'da ilk uçakla İstanbul'a gittiğini öğrenmiştik bende gitmek istiyordum duramıyordum duvarlar üstüme üstüme geliyordu ama abim izin vermiyordu .

Annem Esma teyze ve kızlar da gelmişti nasıl öğrendikleri hakkında hiç bi fikrim yoktu umrumda da değildi sadece devranın iyi olduğunu bilmek istiyordum kızımın " anne " demesiyle merdivenlere döndüm Tuğçe'nin kucağındaydı yeni uyanmış olmalıydı elini bana doğru uzatıyordu Tuğçe yanıma yaklaştığında oturduğum yerden kalkmadan kucağıma aldım hemen bana sarıldı sanki hissetmişti herşeyi . bişeylerin ters gittiğinin farkındaydı .

" bişeyler yedirdiniz mi asele " dedim Leyla " yok yeni uyandı zaten " dedi " aç kalmasın Leyla hazırlayın bişeyler gül abla nerde ? " dedim annem " ayram sende ye annem aç aç olmaz " dedi " istemiyorum asel yesin bana yeter " dedim Leyla aseli almaya çalıştı kucağımdan " teyzem gel sen bana " dedi ama asel kollarını bana daha çok sardı " annecim leyloşa git hadi burdayım ben " dedim ama bırakmıyordu en sonunda ağlamaya başladı " annecim burdayım ben gitmiyorum bir yere " dedim " baba " dedi içli içli " gelicek bitanem baba da gelicek " dedim ama asla benden ayrılmıyordu o sırada karşıdan bi hıçkırık sesi duydum Esma teyze ağlıyordu annemde sessizce ağlıyordu Esma teyze " hissetti yavrum babasına bişey olduğunu " dedi annem " daha da çok küçük yavrucak " dedi " siz ne diyorsunuz " dedim hiddetle ayağa kalkıp " devran yaşıyor tamam mı ben hissediyorum eğer bişey olsaydı ona hissederdim ben gelicek hepiniz göreceksiniz " dedim sesimin tonuna dikkat etmeyerek aselin ağlaması daha da şiddetlenmişti " bi daha böyle şeyler söylemiceksiniz asla " dedim

merdivenlerden yukarı çıkıp yatak odasına girdim " söz veriyorum annecim baba gelicek gerekirse ben gidip bulucam babayı " dedim aseli sakinleştirmeye çalışarak. yatağın üstünde duran devranın tişörtünü gördüm yatağa doğru ilerleyip tişörtü elime aldım omzuma atıp aselin başını omzuma yasladım kokusunu alır almaz sakinleşmeye başlamıştı . " gelicek aşkım sen merak etme baba gelicek " dedim sırtını sıvazlarken ne kadar öyle kaldık bilmiyorum odanın kapısı usulca açıldı gelen Leyla'ydı elinde tepsiyle gelmişti " ayra asele ve sana yemek getirdim " dedi " bana bi ağrı kesici getirsene Leyla başım çok ağrıyor " dedim " bişeyler ye önce ayra aç karnına olmaz " dedi " istemiyorum bi haber var mı ? " diye sordum olumsuz anlamda kafasını salladı . Nerdesin devran ne olur bize dön yalvarırım dön kızıma kahvaltısını ettirdikten sonra aşağı inmiştim aseli oyuncaklarının yanına bırakıp kapıya doğru gittim annemle Esma teyze ye bakmadım bile belkide onlara haksızlık etmiştim ama devrana bişey olma ihtimali bile beni mahvediyordu dış kapıyı açtığımda abimin bakışları bana döndü " abi bişey söyle bana " dedim " ayra çıkma dışarı daha devran dan bi haber yok " dedi " abi lütfen bana ne olduğunu anlat bizde gidelim İstanbul'a burda durmayalım nefes alamıyorum abi ne olur devranı getir bana " dedim gözlerimden yaşlar akarken " ayram " dedi beni kendine çekerek " senin dışarı çıkman şuan çok tehlikeli devrana ne oldu nerde bilmiyoruz ve bu siktiğimin notları niye sana geliyorda bana gelmiyor hiçbirşey bilmiyoruz " dedi " abi ne olur devrana bişey olmamış olsun ne olur " dedim " olmayacak kardeşim devran o ya bulmuştur bi yolunu belkide geliyordur biz devranın ne zaman bi sonraki haraketini tahmin edebildikki küçükkende öyleydi o hatırlamıyor musun belkide vardır bi planı " dedi " arardı abi beni böyle merakta bırakmazdı sesini duyururdu bana " dedim hıçkırıklarımın arasında " lütfen benden bişey saklama abi ne öğrendiysen söyle bana bileyim " dedim derin bi nefes verdi " sabaha karşı İstanbul'a varmış benzinlikte mola vermiş kamera kayıtlarından buldu Sinan o bişeyler alırken arabasına biri yaklaşmış devran normalde böyle şeyleri önceden fark eder ama uykulu muydu bilmiyorum arabayı kontrol etmeden yola çıkmış frenlerini kesmişler tabi sonra da kaza yapmış elimizde bundan başka bişey yok kaza yaptığı yerde kamera yok nereye gitti ne oldu belirsiz " dedi frenleri kesmişler devran arabayı hızlı kullanırdı ya bişey olsaydı " hiç bir hastanede yok bu bi yönden iyi " dedi " abi ne olur gidelim burda böyle durmayalım " dedim " olmaz ayra en başından beri devran seni uzak tutmaya çalışıyor zaten böyle bişeye izin veremem " dedi " o zaman ben giderim abi haberin bile olmaz bi yolunu bulur çıkarım " dedim " çıkmayacaksın ayra gir içeri " dedi sesi sert çıkmıştı . " hayır gidicem " dedim " ayra sinirleniyorum gir içeri " dedi itirazımı sürdürecekken Tuğçe " ayra gel içeri asel seni göremeyince huysuzlanıyor " dedi