ASEL ( MAHALLE HİKAYESİ )

22 . BÖLÜM

Devranın evinin önüne gittim . Kapıdaydılar devran beni görüp kaşlarını çattı ağladığımı anlamıştı abim " he ayra da geldi ben gidiyorum işim olmasa ben bırakırdım ama devran götürecek sizi " dedi Leyla'yı alnından öpüp benide saçımdan öptü " hadi görüşürüz çok geç kaldım " dedi devranın omzuna elini koyup " sana emanet kardeşim " diyip arabasına gitti . Devran tam bişey söyleyecekken " gidelim " diyip arka koltuğun kapısını açıp oturdum Leyla da yanıma geldi devran ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu . Leyla " ayra iyi misin ? " dedi kafamı sallayıp " iyiyim merak etme " dedim devran kapımı açtı " ayra yanıma " dedi " burda Leyla'nın yanında olmak istiyorum " dedim ters bi şekilde bakıp  " yanıma dedim ayra " dedi ona bakmıyordum gözlerine bakarsam ağlardım " ayra " dedi " istemiyorum " dedim kapıyı kapatıp öne geçti . Sinirle arabayı çalıştırdı . Dikiz aynasından bana bakıyordu ama ben ona bakmıyordum . Leyla'da neyim olduğunu anlamaya çalışıyordu moda evine geldiğimizde tam inecekken devran kolumdan tutup " Leyla sen in " dedi Leyla kapıyı açıp inerken " bırak bende inicem " diyip kolumu çektim ama bırakmadı Leyla kapıyı kapattığında kapıları kitledi . " inmek istiyorum bırak beni " dedim " ayra ne oluyor ? yanıma gel konuşucaz " dedi dikiz aynasından baktım " yoksa ben gelirim " dedi ciddiydi ayağımı uzatıp öne geçtim " niye ağladın ve bu tavrın ne " dedi " biraz düşünmeye ihtiyacım var devran " dedim " ha benim yaptığımı yapıp benden intikam mı alıyorsun ?  " dedi " hayır öyle değil " dedim tekrar ağlamaya başlamıştım devran elini yanağıma koyup " ne oldu bitanem ? evden çıkarken böyle değildin bişey olmuş " dedi " annem fotoğrafımızı görmüş bizi biliyor " dedim şaşırmıştı " vazgeç dedi devran olmaz abinle düşman olurlar dedi " dedim ağlamam artarken beni kendine çekip sarıldı " şşşt öyle bişey olmayacak söz veriyorum " dedi saçımdan öperken " abimle kardeş gibisiniz devran ya düşma- " derken " bana güveniyor musun ? " dedi " güveniyorum ama " dedim " o zaman sorun ne olmayacak öyle bişey " dedi benden biraz uzaklaşıp " herşeyi halledicem söz veriyorum yeterki sen iyi ol üzülme herşey düzelecek eskisinden daha iyi olucaz " dedi göz yaşlarımı silerken " şimdi gidiyorsun ve elbiseni alıyorsun hiç birşeyi kafana takmıyorsun ayrılık konusunuda kafandan siliyorsun tamam mı ? " dedi "tamam " dedim " bende geleyim mi elbiseni görürüm " dedi " hayır daha değil " dedim " o zaman git artık elbiseni almaya " dedi dudaklarımdan öpüp geri çekildi " sadece gülümseyip mutlu oluyorsun başka hiç bişey düşünmüyorsun " dedi " tamam " diyip arabadan indim moda evine girene kadar gitmedi içeri girip Tuğçe'ye baktım bedenine göre diktirdiği kırmızı uzun elbisesi çok güzel olmuştu " Tuğçe çok güzel olmuşsun " dedim yanına giderek diğer kabinden de Leyla çıktı o tercihini yeşilden yana seçmişti dar bütün hatlarını gösteren bi elbise diktirmişti abim bu elbisede biraz sıkıntı çıkarabilirdi . " leyloşum çok yakışmış " dedim Tuğçe " ya biz şimdi mezun mu oluyoruz " dedi Leyla'da " evet " dedi mutlulukla gözümden bi yaş aktı Leyla " ayroşum ağlama ama " dedi elini uzatırken " mutluluktan mutluluktan " dedim

Ceyda hanım yanımıza gelip " çok güzelsiniz kızlar ayracım senin kıyafetinde kabinde " dedi " tamam " diyip kabine geçtim ben tercihimi pembeden yana kullanmıştım düz saten kumaştan derin bi yırtmacı olan bi elbiseydi bide sırt dekoltesi vardı . Giyip çıktım herşeyi tamdı Leyla " ayroşum çok güzel oldun ama devran abi seni baloya gönderecek mi şüpheliyim " dedi " göndericek tabi " dedim aynada kendime bakarken kızlarda yanıma geldi . " ya çok güzel olduk nazar değecek " dedim ağlamaya meyilliydim bende Leyla " kız sen çok ağlıyorsun çocuğunuz olsa kesin kız olur " dedi " bizim zaten bi kızımız var " dedim

Elbiselerimizi alıp Tuğçe'ye götürmüştük en güvenli yer orasıydı çünkü . abimde Tuğçe'den bizi alıp eve getirmişti . Annem bana tavırlıydı mutfakta masayı topluyorduk " anne yapma böyle lütfen " dedim " hemen söylemişsin devrana " dedi nası ya  " sen nerden biliyorsun ? " dedim " geldi bugün sözler verdi birsürü kimsenin özelliklede senin üzülmeni istemiyormuş " dedi " devran seninle mi konuştu anne ? " dedim şaşırmıştım " evet herşeyi yoluna sokucam dedi ona da vazgeç dedim ama vazgeçmem diyor ayrayı bi kere bıraktım bi daha bırakmam diyip durdu " dedi mutfaktan çıkarken Allahım sen bize yardım et  .