inတို႔ႏွစ္ေယာက္ သူ႕ေမြးရပ္ေျမကို
မနက္အေစာႀကီးကတည္း
ကားတစ္စီးနဲ႕ သြားခဲ့ၿပီ
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး ျမင္ေနရပါတဲ့
အုပ္ဆိုင္းေနသည့္
စိမ္းဖန့္ဖန့္သစ္ပင္မ်ား တစ္လုံးခ်င္းစီ
အကြာအေဝးညီစြာ
သြယ္တန္းလွပေနတဲ့
ေတာင္စဥ္တန္းေတြကို
ကားျပတင္းကေနတစ္ဆင့္ေငးေမာကာၾကည့္ေနတဲ့jinကိုလည္း ေဘးကေနကားေမာင္းေနတဲ့ jungkookကလည္း ကားေမာင္းေနရင္း ၾကားထဲကေန
တစ္ၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ပါ
ခါတိုင္းjinတစ္ေယာက္ကားစီးရင္
အေနာက္မွာထိုင္ေနက်ဆိဳေပမဲ့ jungkookက ထိုင္ခိုင္းလို႔
မထိုင္ခ်င္ထိုင္ခ်င္ ထိုင္လိုက္ရတာပါ
ျပတင္းေပါက္ကိုေငးၾကည့္ေနတဲ့jinက
jungkookဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လာၿပီ
Jin-"မင္းဆင္းေတာ့!!"
ခိုးၾကည့္ေနတာမ်ား
သိသြားတာမ်ားလား
jungkookအလန့္တၾကား
ၾကည့္လိုက္မိၿပီ
Jk-"ဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ္က
ဘာလို႔ဆင္းရမွာလဲ"
ကိုယ္ကသာ
ေမးခြန္းေတြေမးျမန္းခ်င္တာ
ကိုယ့္ကိုေမးခြန္းေတြေမးလာရင္ေတာ့
စိတ္ကမရွည္
Jin-"ေအာ္! ဆင္းမွာသာ ဆင္းစမ္းပါ!!
မင္းကိုကန္ထုတ္ၿပီ မထားခဲ့ပါဘူး!"
jungkookဘယ္တုန္းကမ်ား
jinစကားကို ျငင္းဆန္နိုင္ခဲ့လို႔လဲ
ကားစက္ကိုရပ္လိုက္ၿပီ ကားေပၚက
ဆင္းလိုက္ရေတာ့တယ္
jinကေတာ့ သူ႕ဘက္က
တံခါးကို ဖြင့္လွ်က္နဲ႕ဘဲ
Jin-"ငါတို႔ ေနရာခ်င္းလဲထိုင္မယ္
ဒီေနရာစၿပီ ငါဘဲကားကိုေမာင္းမယ္"
ထိုသို႔ေျပာၿပီ ကားေမာင္းတဲ့ေနရာမွာ
jinလည္း ဝင္ထိုင္လိုက္သလို
jungkookလည္း ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီ
jinတစ္ေယာက္ လိုရာခရီးကို
ေမာင္းႏွင္ လိုက္ေတာ့တယ္
jinတို႔မိသားစုသုံးေယာက္ေနထိုင္ခဲ့တဲ့အဝါႏွေရာင္ ႏွစ္ထပ္တိုက္
ေနအိမ္ေလးရဲ႕ ၿခံေရွ႕ေရာက္ေတာ့
ၿခံတံခါးပိတ္ထားတာေတြကို
ေတြ႕လိုက္ရၿပီ
jinတစ္ေယာက္မဲ့ၿပဳံးၿပဳံးလိုက္ကာ
YOU ARE READING
My Cute Bodyguard(ကြယ်တာရာ၏လမင်းသခင်)(ၾကယ္တာရာ၏လမင္းသခင္)
Romanceဘဝကနာကျည်းချက်တွေဟာမင်းနဲ့တွေ့မှပြေပျောက်ခဲ့ရတာ ဒါကြောင့်မင်းကိုကျေးဇူးတင်တယ် Kim Seok jin အကိုကျွန်တော်ကိုကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး အကိုသာကျွန်တော့်ကိုချစ်နေရင်ရပြီ ကျန်တာဘာမှမလိုဘူး Jeon Jungkook ဘဝကနာက်ည္းခ်က္ေတြဟာမင္းနဲ႕ေတြ႕မွေျပေပ်ာက္ခဲ့ရတာ ဒါေၾကာ...
