Selam gençlik. Aslında bu bölümü yazmayacaktım. Çünkü kimse oy vermiyor. Yorum yazmıyor. Sadece bölüm hazır olduğu için attım. O kadar okunma var ama oy veya yorum yok. Yani yazdığım kitaba ben oy vermek üzereyim neredeyse. Oy vermezseniz ben vericem yani ilk oy benden olacak jdjffj. Neyse tamam uzatmayacağım.
Keyifli okumalar ♡
___________________
Bir gökdelen düşünün. Onun en tepesinden atlamışım gibi hissediyorum kendimi.
Babam gözlerini üzerimde ısrarla gezdirdikçe daha fazla geriliyorum. Bu normal mi bilmiyorum.
Koltukta karşısına oturdum. Onu çay içerken izliyordum. Hareketlerini, düşüncelerini hissetmeye çalışıyorum. Babam çayını bitirdi. Ayağa kalktı.
"Haydi masaya geçelim. Orada daha rahat konuşur; anlaşırız." Hep beraber aynı anda kalkıp masaya geçtik.
Yeliz ve Zümra yan yana oturdu. Ben ve yiğit yan yana oturduk. Annem ve babam ise masanın iki ucuna karşı karşıya oturdular. Babam çaprazda kalıyordu. O yüzden ona başımı çevirip bakmak zorunda kaldım.
Herkes susmuştu. Eve ölüm sessizliği hakimdi. Boğazını temizleyen babam, sessizliği bozan kişi oldu. Elini pantolonunun arka cebine attı. Cüzdanını çıkardı. İçinden kredi kartlarından birini masada sürükleyerek anneme uzattı. Ardından ekledi.
"Gülşen, yarın Asin'i giyim mağazasına götür. Günlük ve abartılı olmayan bir elbise alın. Altına da ayakkabı falan seçin. Sonra da kuaföre uğrayın saç makyaj bir şey yapsınlar. Bu şimdi eline yüzüne bulaştırır yapamaz. He bir de yarın akşam için ikramlıklar hazırlayın. Yarın hepiniz için, özellikle de Asin için daha özel bir gün." Duyduklarımı sindirmeye çalıştım. Babam beni Küçümsedi. Bana yapamaz dedi. Beceremez, eline yüzüne bulaştırır dedi. Ama kafama takılan başka bir şey daha var. Benim için neden özel bir gün?
Babamın gözlerine baktım. Hiçbir duygu kırıntısı yoktu. Yarın benim doğum günüm falan değil. Daha 7 ay var.
Babamın cezadan kastı neydi acaba. Bu mu yani? Beni kuaföre götürüp elbise almak mı? Düşüncelerimden beni Yiğit'in sesi ayırdı.
"Baba yarın neden sadece ablam için özel bir gün?" İşte asıl merak ettiğim soruyu sormuştu. Merakla babama çevirdim bakışlarımı. Oda bana bakıyordu.
"Çünkü yarın ablanı istemeye geliyorlar oğlum!" Duyduğum şey kulaklarımda yankılanmaya başladı. 'Yarın ablanı istemeye geliyorlar... istemeye geliyorlar... yarın...beni...istemeye geliyorlar!...' sağ gözümden bir damla yaş firar ederek dudaklarıma indi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖRÜCÜ USULÜ AŞK
Roman pour AdolescentsBir kız ve erkek düşünün. Genç yaşlarında sevgili oluyorlar ve bunu çok basit bir şekilde erkek bitiriyor. Aradan 4 sene geçiyor ve kız büyük hatalar yapıp kötü yollara gidecekken babası onu arkadaşının oğluyla evlendirmek istiyor. Aynı şekilde erke...
