Bir kız ve erkek düşünün. Genç yaşlarında sevgili oluyorlar ve bunu çok basit bir şekilde erkek bitiriyor. Aradan 4 sene geçiyor ve kız büyük hatalar yapıp kötü yollara gidecekken babası onu arkadaşının oğluyla evlendirmek istiyor. Aynı şekilde erke...
Selam canlar. İlk bölüm sizlerle. Umarım ilk bölümden beğenirsiniz. Yıldıza basıp oy vermeyi ve yorum yapmayı, kitabım hakkındaki düşüncelerinizi yorum kısmına yazmayı unutmayınız lütfen. İlk bölümler sıkıcı gelebilir. Bana da sıkıcı geldi ama sonraki bölümlere bakarak güzel ilerlediğimi düşünüyorum. Şimdiden hepinize teşekkür ederim. Kitabımı beğenirseniz de beğenmezseniz de tanıdıklarınıza vs. önerebilirseniz aşırı çok mutlu olurum.
Keyifli okumalar ♡
(09.02.2022) İstanbul
Hayatıma kaldığım yerden devam ediyorum. Zaten etmek de zorundaydım. Geçmişi unuttum diyemem ama unuttum sayılır. Artık eskisi gibi aklıma gelmiyor. Her şey bana onu anımsatıyordu. Artık bir önemi yoktu benim için. O benim için sıradan bir insan artık. Ama kendime bir söz verdim. Eğer karşıma çıkarsa bana yaptıklarına pişman edecektim!
____________________________
Gözlerimi odama değen güneş ışıklarıyla açtım. Şubat ayının başındaydık ve haftanın başındaydık. Hava hala soğuktu ama karlar erimiş gitmişti. Güneş bile etrafı ısıtmaya yetmiyordu.
Harika bir hafta sonunun ardından okula gitmek kötü bir histi.
Banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkadım ve tuvalet ihtiyacımı giderdim. Odama geri döndüm. Soluğu dolabımın karşında aldım.
Okulum okul kıyafeti konusunda titiz değillerdi. Yani okul kıyafetini umursamıyorlardı. Okula serbest de gidebiliyordum. Üzerime kahverenginin tonunda bir boğazlı kazak geçirdim. Altıma siyah bir pantolon giyindim. Saçımı at kuyruğu yapıp önden iki tutam bıraktım. Siyah küçük sırt çantamı ve telefonumu alıp odadan çıktım.
(Asin'in kombini temsili)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mutfağa girdim. Annem sofrayı yeni hazırlıyordu. Sanırım erken kalkmıştım. Kol saatime baktım. Saat; 08:17'di. 9 olmasına 43 dakika vardı. Benim dersim 9 başlıyordu.
Annemin yanına gittim. Yanağına minik bir buse kondurdum. Annem de bana gülümseyerek baktı.
"Günaydın benim güzel kızım. Hadi geç otur sofraya iki lokma bir şey ye de okuluna git." Sofrayı es geçip portmantoya yürüdüm.
"Olmaz anneciğim okula geç kalacağım. Ben okulda atıştırırım bir şeyler." Annem kahvaltılıkları sofraya dizerken bana baktı.
"İyi peki tamam. Ama aç kalma sakın." Montumu giyerken "Peki tamam söz, yiyeceğim." Botlarımı ayağıma geçirdim. Anneme veda edip evden ayrıldım.
Binadan çıkıp dolmuş durağına yürümeye başladım. Kendi kendime bir şeyler mırıldanarak yürümeye devam ettim.
Sonunda durağa gelince beklemeye başladım. Dolmuş gelince bindim. Şanslıydım ki boş yer vardı. Ücreti ödeyip boş koltuğa oturdum.
