GÖRÜCÜ USULÜ AŞK

21. Bölüm - FİNAL

Final bölümüyle karşınızdayımm. Bu bölüm baya uzun atlamalı olacak.

Yıldıza basın lütfen hayalet okuyucular!

Keyifli okumalar ✨

-----∞∞∞-----

(9 ay sonra)

Karın ağrım fazlalaştığı için Serhan'ı uyandırdım gece gece.

"Ne oldu aşkım?" Dedi uykulu sesiyle. Gözünü ovuyordu bir eliyle.

"Serhan galiba suyum geldi."

"NE!?"

"Hadi kalk hastaneye gidelim."

"Kalk çabuk kalk kalk kalk. Bir tanem niye erken uyandırmadın?" Diye yakındı bana.

"Uyuyordun, kıyamadım."

"Sikerim uykusunu. Senden önemli değil." Dedi ve hemen üzerine tişört geçirdi. Ben hala geceliklerimle duruyordum.

"Yavaşça kalk güzelim." Dedi yerimden hareket edemedim. Kasıklarıma ani bir ağrı saplandı ve cığlık attım.

"Serhan! Ah!"

Serhan beni kucağına alıp aşağıya indi hemen. Evden çıkıp evin önündeki arabaya bindirdi.

"Serhan-ah! Bebek çantası. Onu da al-ah!" Sancılarım iyice arttı. Yavaş yavaş ıkınmaya başladım.

Serhan bebek çantasını evden alıp koşarak geldi. Arabayı çalıştırdı ve gaza yüklendi.

...

Hastaneyi çığlık seslerimle inlettim. Sancılarım yavaş yavaş ıkınmaya geçti. Artık bağırmak yerine ıkınıyordum. Sedyeyle doğumhanenin önüne geldik. Serhan kapının arkasında kaldı.

"Kocamda gelsin-ahhhh!" Serhansız içeride doğum yapamazdım. Biz onunla alıştırma yaptık 9 ay boyunca. O olmadan olmaz.

Birkac dakika sonra Serhan'ın üzerinde yeşil önlük vardı.

"Geldim bir tanem. Hiçbir şey olmayacak. Oğlumuzu sapasağlam kucağımıza alacağız." Ona inancım da güvenim de tamdı.

"Ahhhh!"

Doktor kadın "ıkın biraz daha Asin. Hadi yapabilirsin. Az kaldı. Ha gayret." Dedi.

Birkaç dakika sonra doğumhanenin içini bir ağlama sesi doldurdu. Kulaklarım işlevini yitirdi ve o güzel melodi gibi gelen sese odaklandı. Bebeğimin sesi.

"İşte oldu. Maşallah. Nur topu gibi bir oğlun oldu Asin." Dedi doktor mutlu çıkan sesiyle.

"İsmini ne koyacaksınız?" Diye bir soru yöneltti doktor. Serhan bana bakıp gülümsedi ve söze atıldı.

"İsmi Özgür olacak. Hayatı boyunca özgür bir melek olacak." Dedi duygulu sesiyle.

Çalkantılı hayatıma bir füze gibi düştü ikisi de. Serhan ve oğlumuz Özgür. Benim kalbimin özgürce atması gibi. Oğlumun da kalbi bundan sonra adı gibi atacak. Özgürce atacak.

Serhan benim ilk ve tek aşkım. Ondan başka kimseyi gözüm görmedi. Onda bulduğumu başkasında bulamadım. Bulmaya da çalışmadım.

Hayatıma bundan sonra hep mutlu devam edeceğim. Ailemi kimsenin üzmesine izin vermeyeceğim. Oğlum düşerse kaldıracağım. Ağlarsa onu güldürmek için çabalayacağım. Gülerse onunla birlikte güleceğim. Birini seviyorsa kalben, bende sevdiğini seveceğim. Onun nefret ettiğine ben kin besleyeceğim. Bu hayatta oğlum ve aşkım için çabalayacağım. Çünkü henim onlardan başka huzur bulduğum yer yok.

Oğlumu yavaşça kucağıma aldım ve kokusunu derince içime çektim. Serhanda kokladı ve başımın üzerini öptü.

"Bundan sonra üzülmenize izin vermeyeceğim. Asla!"

"Buna hiç şüphem yok."

"Buraya bakın lütfen." Fotoğrafçının konuşmasıyla dikkatimizi ona verdik. Serhanla ikimiz kameraya baktık. Ve adam çekti. İkinci pozda serhanla beraber Özgür'e bakıyorduk. Adam bizi yine çekti.

Galiba mutlu sonlar böyle bitiyordu. Çünkü ben bizim mutlu bittiğimize inanıyorum. Ne olursa olsun sadece oğlum ve aşkım. Özgür'üm ve Serhan'ım.

-----∞∞∞-----

~MUTLU SON~

Kitap bitti ama bende bittim. Bu kurgunun en başından en sonuna kadar kitabımı okuyup destek veren herkese çok teşekkür ederim.

Benim için çok büyük anlamı olan bir kurgu oldu. Hem ilk kurgum hemde birazcık kendi hayatımdan kesit olabilir en başı!

Diğer kurgum olan SENİNLE OLMAK İSTEDİĞİM YER'den devam edeceğiz okumaya ve yazmaya. O zamana kadar kendinize çok dikkat edin, Allah'a emanet olun... 👋👋👋❤️