" Ne yani, cidden barıştınız mı? Bitti mi aranızdaki savaş? " dedi Jisung hyung. Sanırım öyleydi.
" Bitmiş güzelim baksana. Bu anları bekliyorduk işte. " dedi Minho hyung ve bana dönüp göz kırptı.
Şirkette yaşanan olaylardan sonra 1 hafta geçmişti ve yavaş yavaş her şey düzene giriyor gibiydi. Özellikle Jin çok fazla tepki verecek, Hyunjin'i çok sevse de bağırıp ağlayacak diye çok korkmuştum. Ama bir yandan ona da söylemeliyim diye sürekli içimden geçirdiğim için iki gün sonra Hyunjin'i de akşam yemeğine çağırıp beraber konuştuk. Diğer babasının Hyunjin olduğunu ve merak ettiği her şeyi anlattık. İlk başta ağlayacak gibi olmuştu. Şaşkınlıktan ne konuşuyor ne de tepki veriyordu. Sonrasında bir anda sandalyesinden kalkıp Hyunjin'e sarılmasıyla derin bir nefes almıştım. Birazcık ağlamıştı ama uzun sürmemişti. Hemen ardından sürekli birlikte yaşamamız gerektiğini söyleyip duruyordu. Şimdilik bunu kabul etmedim. Biraz daha zaman geçmesi gerekiyordu bence.
Şimdi ise Hyunjin ve ben, Minho hyung ve Jisung hyung ile akşam yemeğine çıkmıştık. Tabii geçen hafta o gün öğrenmiştik ikisinin Busan'a geldiğini. Minho hyungun burada bahçeli güzel bir evi varmış, ikisi orada kalıyorlarmış.
" Hala şaşkınım ben. Yani bu yılların Hyunjin'i. Ben dürüst olmak gerekirse pek inanamıyorum ama neyse. Siz mutlu olun da. " Sesimi çıkarmadım. Evet benim de çok büyük endişelerim vardı. Hâlâ da var ama onun çabaladığını görüyorum gerçekten.
" Elimden geleni yapıyorum Jisung. Eğer mutlu olmamızı istiyorsan alışsan iyi edersin. "
" Ben alışırım zaten Hyunjin. İçime dert olan şey Jeongin. Umarım onu bir daha üzmezsin çünkü ne onun ne de bizim sabrımız kaldı kötü şeyler için. " Boğazımı temizleyip Jisung hyunga döndüm.
" Hyung tamam. Ben gayet iyiyim. Jin de iyi. O benden de iyi. Alıştı çoktan. İyi şeylerden bahsedelim birazcık ya. " Gergin ortamlardan elimden geldiğince kaçmaya çalışıyordum bu yüzden hemen konuya dahil oldum.
" Chan hyung ve Seungmin de bugün yarın Busan'a geleceklermiş haberiniz var mı? " Dedi birden Minho hyung. İçtiğim su boğazıma kaçtı. Öksürmekten kıpkırmızı olurken Hyunjin beni sakinleştirmeye çalışıyordu.
" Emin misin hyung? Bana bir şey söylemediler? " Dedim nefes nefese.
" Sanırım sürpriz yapmak istediler. Ama ben bozmuş oldum. " Olabilirdi. Çünkü uzun denilebilecek bir zaman olmuştu görüşmeyeli ve bana sürpriz yapma olasılıkları yüksekti. Onlar öyle istediyse bozmazdım tabii ki.
jisung özr dilrm beni affet
Felix hyung 🐥: Arkadaşlar çok kötüyüm yanınıza gelmem lazım.
Felix hyungun attığı mesajla ilk önce telefonlara sonra da birbirimize bakmıştık Jisung hyungla.
Jisung hyung 🐿️: Ne oldu bebişim? Gel tabii ki Busan'a. Minho'da kalırız birlikte ama önce anlat bakayım.
Ben: Hyung kötü bir şey yok değil mi? Korkutuyorsun beni.
Felix hyung 🐥: Arkadaşlar Changbin ile ayrıldık😭😭
Jisung hyung 🐿️: NE?!
Ben: NE??? Nasıl oldu bu? Çok iyi gitmiyor muydunuz daha dün?
Felix hyung 🐥: Öyle sanıyordum ben de. Ama az önce işte yemek yiyorduk bende. Çok güzel bir ortamdı. İkimiz de çok mutluyduk. Durun aklıma geldikçe ağlayasım geliyor.
Ben: Hyung sakin olduğun zaman anlat istersen. Şimdi güzelce duşa gir. Biraz üstündeki kasvet gitsin. Sonra yine yazarsın. Biz hep burdayız nasıl olsa.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
*•.¸♡ Little Problem ♡¸.•* // *hyunin*
Hayran KurguARA VERİLDİ!!! " Hayatında hiç yoktum senin. Sen benim hayatımın başrolü olmuşken. Eğer bir gün, bir gün boğazını sıkan bir şey hissedersen, kendini ölüyormuş gibi hissedersen, o duyguyu yaşarsan sadece aklına ben gelmek isterim. Bu duyguyu herhangi...
