Dear Future Husband ↬TaeJin

4↬ Geçmiş ve gelecek

Medyadaki şarkı ne alaka demeyin 😁 bu bölümü Buray sevdalısı annemin şarkılarını dinleyerek yazdım. Bu şarkı da çalıp durdu, ekleyeyim dedim. Herkese keyifli okumalar 🧚🏻‍♀️🤍

Yüzüme vuran gün ışığıyla araladım gözlerimi. Yavaşça doğrulup masadaki saate baktım. Sekize yaklaşıyordu. Taehyung'u merak edip başımı kaldırdım, o hâlâ uyuyordu. Jungkook uyanabilmiş miydi acaba? Telefonumu aldım elime. Uyanıp uyanmadığına emin olmak için kısa bir mesaj yazdım. Geriye yaslanıp beklerken mesaj geldi

- Hyung merak etme çoktan uyandım, lütfen erken kalkma, güzelce uyu ♡

Sonuna koyduğu kalp otuz iki diş sırıtmama sebep olmuştu. Ayda yılda bir emoji atardı.

Çalan alarmla Taehyung'a döndüm. O nasıl müzikti öyle? Klasik bir müzikti ve bu ses beni asla uyandırmazdı. Uyanacak mı diye merak edip izlemeye başladım. Çok geçmeden kalkıp kapattı, hiç üşenmeden kalktı ayağa. Gözleri hâlâ kapalıyken dolabını açıp kahve aldı. O da Jungkook gibiydi anlaşılan. Gözlerimiz buluştuğunda korkuyla sıçradı "Siktir!"

Bu hâline gülmemek için kendimi zor tuttum. Sinirle doğruldu "Niye oturmuş beni izliyorsun, sen manyak mısın?"

"Yeni uyandım ben de"

Taehyung

Gözümü açar açmaz onu görmemle, evli olduğumu hatırlayıp güne kötü bir başlangıç yapmıştım. Derdi neyse erkenden kalkmıştı? Duş alıp hemen çıktım banyodan. Oturmuş kitap okuyordu, ah herhalde kendini filozof falan sanıyordu bu adam.

Onu görmezden gelip hazırlandım. Güzelce takımı giyip geçtim aynanın karşısına. İhâleye çok az kalmıştı ve kesinlikle ben kazanmalıydım. Bunu da Jeonghan'a kaptıramazdım. Kahvaltımı odamda yapardım, çalışanlar odaya iki kişilik kahvaltı getirince mecbur Jin'in karşısındaki koltuğa geçip oturdum. Ben hızlı hızlı yerken garip bir şekilde bana bakıyordu. Başımı kaldırıp ne bakıyorsun? der gibi baktım yüzüne

"Şey soracaktım"

Ne söyleyeceğini hiç merak etmiyordum ama o devam etti "Tüm gün evde oturacak değilim. Bu yüzden arkadaşımın fotoğraf stüdyosuna gideceğim, yani...haberin olsun diye söyledim"

"Şu her şeyi öğrenen yerden bitme arkadaşın mı?"

Bir anda yüzü düştü "Yoongi adı. Ona adıyla hitap edersen sevinirim"

Omuz silkip yemeye devam ettim. Saate baktım, son kez ağzıma bir şeyler atıp çıkacakken seslendi "Acelen yoksa...beni de bırakır mısın?"

Başımdaki dertler yetmiyormuş gibi bir de bu adam çıkmıştı "İşim var benim" hızla ayrıldım odadan. Ne söyledi ne düşündü umrumda değildi, insanların bana ayak bağı olmasına tahammül edemezdim.

...

Ofise geçmeden önce günüme Jeonghan'ı görerek başlayacağımı hiç bilmiyordum. Pis pis sırıtıp yaklaştı "Ooo Taehyung evlendin demek, beni niye çağırmadın lan düğününe?"

Alayla dudağımı büzdüm "Sen de çağırmazsın ödeşiriz"

Akmayan göz yaşlarını silmiş gibi yaptı "Kırdın kalbimi işte, kuzen değil miyiz lan biz? Ayıp ediyorsun"

Sinirle gözlerimi devirdim, bu konuşma fazla uzamıştı "Yoon Yoosun senin halan ama...benim annem değil maalesef. Git başkalarının kanını em Jeonghan"

Ciddileşip yavaşca yaklaştı "Anlaşılan hâlâ Yoon soyadını atamıyorsun...bu kadar zoruna gidiyor demek. Tabii sen de haklısın. Zamanında annenin en yakın arkadaşıydı halam...ama burda suçlu olan halam değil. Tek suçlu var...o da annen. Şimdi kim kimin kanını emiyor konularına hiç girmeyelim" elini omzuma attı "Zira sonunda haksız çıkan sen olursun"