Melezler Okulu-4:Ateş Çemberi

☀️ Ateşin Ruhu 🌙

Selamlar! Nasılsınız bakalım? Ben iyiyim teşekkür ederim.Umarım sizlerde iyisinizdir.Bugün söyleyeceğim bir duyuru yok.

Hadi çok uzatmadan yeni bölümümüze geçelim derim

Yazarınız;
Dilara

Eclipse'in ağızından;

Evime gidip üst kata çıktıktan sonra her zaman ki klasik ritüelimi yapmıştım.Yere doğru uzanmış,Ellerimi karnımın üzerine koymuş ve gözlerimi kapatarak sadece Ruhlar Alemini düşünmüştüm

Gözlerimi açtığımda ise yine her zamanki gibi o sıcak çayırdayım.Üzerimde ise yine beyaz renkli ince elbisem vardı.Ben elbiseme doğru bakarken Amaris'in ileriden bana doğru seslenmesi ile kafamı ileriye doğru yönelttim

Amaris her zaman ki gibi hafiften havada süzülerek karşımda duruyordu.Yüzündeki gülümseme neredeyse kulaklarına geliyordu

Beni görünce süzülerek yanıma doğru uçtu ve boynuma hafiften sarıldı

"Hoşgeldin,canım kardeşim benim!"dedi Amaris her zaman ki gibi neşeli bir sesle

"Merhaba Abla!"dedim neşeli bir sesle

Amaris en fazla bir 5 dakika boyunca boynuma sarılıp durduktan sonra boynumdan ayrıldı ve sağıma doğru oturdu.Benden en fazla 4 adım uzağımda duruyor ve bacaklarını ileriye doğru uzatmıştı

"Ee? Ne var ne yok?"dedi Amaris

Bunu der demez yüzüme bir hüzün çöktü.Amaris bunu fark etti ve üzgün bir yüzle bana doğru yanaştı.Sol elini sağ  omuzumun üzerine koydu

"Kardeşim? İyi misin? İstersen ne olduğunu bana da anlat belki sana yardımcı olabilirim"dedi Amaris

Gözlerimi kapattım ve derin bir nefes alıp saniyeliğine verdikten sonra ise gözlerimi açtım ve bana doğru üzgün gözlerle bakan Amaris'e doğru bakmaya başladım

Onun gözlerinin içine bakarak,bugün başıma gelen olayı tek tek,detayına kadar anlattım.Amaris beni pür dikkat dinledi

"...Ve işte böyle.Sence bunun bir yanıtı var mı? Çevremde olan tüm herkes bir anlık oluşan bir hata diyor,ki düşününce çokta mantıksız değil ama resmen birazcık da olsa içimde kaldı"dedim

Amaris elini çenesinin üzerine koydu.Bir 10 dakika boyunca böyle durduktan sonra ise hüzünlü bir biçimde elini çenesinden çekti ve bana doğru üzgün gözlerle baktı

"Senin için bir çare bulmayı denedim ancak mantıklı bir sonuç bulamadım.Belki de arkadaşların gerçekten haklılardır Kardeşim.Belki de büyün kısa süreliğine bir sıkıntı çıkardı.Malum büyü bu saçma sapan şeyler her zaman olur"dedi Amaris

Ve Evet tabii ki beklediğim sonuç gelmişti bu konuda Amaris'de bir fikri yoktu.O zaman Amaris'in de bir fikri yoksa Yeni Ayın'da Muhtemelen bir fikri yoktu hatta Müdür John'un da bir fikri yoktu.O zaman sadece bu konuyu bir süreliğine oluşan bir sıkıntı olarak düşünsem iyi ederdim çünkü bu gidişle ben hiçbir şeyden cevap alamayacaktım

Dudaklarımı büzdüm ve başımı olumlu anlamda salladım

"Anlıyorum kardeşim.Elinden bir şey gelmese de yardım ettiğin için teşekkür ederim"dedim sakin bir sesle

Amaris,ben bunu dediğimde hafiften gülümsese de yüzündeki üzüntü ve bana yardım edememenin acısını görebiliyordum.Bana yardım etmeyi çok istemişti ama sonucunu da bulamayınca Tabii ki de üzülmüştü