Melezler Okulu-4:Ateş Çemberi

☀️ Goldie 🌙

Selamlar! Nasılsınız bakalım? Ben iyiyim teşekkür ederim.Umarım sizlerde iyisinizdir.Bugün söyleyeceğim bir duyuru yok.

Hadi çok uzatmadan yeni bölümümüze geçelim derim

Yazarınız;
Dilara

Eclipse'in ağızından;

"Güçlerinin verdiği açlık kontrolden çıkaracak iki devi.Zamanında unutulmaya zorlanmış bir güç yeniden hatırlanılacak ve Evren'in Çocuğu bu unutulmuş gücü kullanarak,Ebeveynlerini sakinleştirecek ve yeniden Evren'e düzen getirecek"dedim şaşkın bir sesle

"Bu Kehanetin benim hakkımda olması gerekiyor ancak o kadar fazla çelişki var ki anlatamam,Mesela Evren'in Çocuğu kısmı.Ben Evren'in Çocuğu falan değilim ki,Güneş ile Ayın çocuğuydum.Yani iki tane gezegenin çocuğuydum.Evrenin Çocuğu olmam için Evrenin ta kendisinden doğmam gerekiyor"dedim Sitem eden bir sesle

3 Ders sonra Yemekhanede buluşmuştuk.Datrone,tam solumda oturuyordu,Datrone solunda ise Tralia vardı.Tam karşımda Troy ve Troy'un sağında ise Coral vardı.Hepsi de beni pür dikkat dinliyordu

Troy,çatalla,Brokoli ile oynamaya başladı

"Bu Kehanet meselesini en çok takan kişi olarak seni görüyorum ha,Eclipse.Bana dedikleri ne kadar mantıklı? "Denizin Ruhlarından biri Ateş Ruhlarından biri ile birleşecek ve Bu birleşmeden güçlü bir ikili doğacak" Ben Ruh muyum? Hayır.Belli ki Kehanet belli belirsiz işliyor"dedi Troy ve Brokoliyi çatalı ile alarak yedi

"Her ne kadar,belli ya da belirsiz olsa,bu bir Kehanet,Troy ve Kehanetler her zaman gelecekte yaşanır.Ben sadece Kehanetin bu kadar tutarsız olmasına şaşırıyorum"dedim Sitemle

Datrone hafiften kahkaha attı ve sağ eli ile benim sol omuzumu tutarak,beni kendine çekti.Benim kafamın sol tarafı ile onun alnının tamamı birleşti

"Bebeğim,kendin söylüyorsun.Kehanetler her zaman yaşanır,şu an belirli veya belirsiz ama mutlaka yaşanır"dedi Datrone her zaman ki gibi sakin ve nazik sesiyle

Datrone bunu der demez sakinleştim ve Gözlerimi kapattım

"Yine olayı aşırı abarttım değil mi?"dedim neredeyse fısıldayan sakin bir sesle

Datrone hafiften kıkırdadı

"Evet,Hayatım..."dedi

Benim küçüklükten beri her şeyi abartan bir huyum vardı olay ne kadar ufak olursa olsun ben resmen pireyi deve yapan tiplerdendim.En ufak bir sıkıntı olsun hemen aşırı abartacak bir kişiydim.Muhtemelen küçüklüğümden gelen bir huydu Ama ne yapayım kontrol edemiyordum.Her ne kadar işleri alttan almaya ya da bu konularda kendimi sakinleştirmeye çalışsam da içimde bir yerde mutlaka panikten çatlayan bir kısım oluyordu

Aslında bir şekilde bunu kontrol ekmeği öğrenmem gerekiyordu yoksa hayatım boyunca panik içinde yaşayacaktım

Datrone,kendini benden uzaklaştırdı ve sağ eli ile sırtımı tutarak hafiften vurdu

"Hadi yemeğini ye.Belki senin birazcık kafanı dağıtır"

Bu dediği ile hafiften kahkaha attım,çatalıma patates batırırken konuştum

"Yemek nasıl benim kafamı dağıtacak?"dedim gülerek

Datrone,hafiften bir sırıtış ile omuzlarını silkti

"Bilmem"dedi

Ben dediğiyle yüksek sesli bir kahkaha atmıştım.Kahkaham geçtikten sonra ise patatesi ağzıma sokarak çiğnemeye başladım Bu çocuk beni gülmekten öldürecekti ya