Episode | 29th

78 8 9
                                    

"Şarkıyı sesli ve kısık tonda söylerken insanın gözleri doluyor

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Şarkıyı sesli ve kısık tonda söylerken insanın gözleri doluyor... Neyse.
Okurlardan bir çoğu dmden ve kitabın yorumları üzerinden şunu sormuş: 'Lalisa ölecek mi?'
Bilmiyorum. Yazar da olsan böyle bir soruya cevap vermek harbiden zor. Okuyup görelim bari... Jungkook'un kafasından bir şeyler hala net değil ve bu durumu çok zorlaştırıyor, hem okumak hem hem yazmak anlamında."

(Oğuzhan Koç - Her Aşk Bir Gün Biter (Akustik))

[#thinkabout]

Aksak adımlarla taş basamakları indi ve duvarın hemen önündeki banka doğru ilerleyip ağırlığını yavaştan vererek oturdu, sırtını soğuk ahşaba yasladı. Hayatından daha kara olan gözbebekleri, şehrin ışıklı manzarasında dolandı.

Yorulmuştu, doruğa erişmişti fakat onu boğan su yükselmeye devam ediyor gibiydi.

Hissizleşmeye mi başlamıştı yoksa canının yanışını mı hissedemiyordu bilmiyordu. Tek bildiği bütün bunlardan ne hale geldiğiydi.

Farkına varmak koyuyordu insana.

Soğuk bir ürperti, anlık bir titreme, gözlerin kapanışı ve derine inmeye korkulan o yüzeysel sorgulayış. Bunları yapıyordu o anda Jungkook, yorgunluğunu dışarı vuruyordu utanıp çekinmeden.

Her insanın başına gelenlerde bir sebep ve bir haklılık payı vardır.

"Başıma gelenlerden ben sorumlu değilim," dedi kendi kendine mırıldanırken başını bankın başlığına yaslayıp. "Bir hatamdan bin ceza çıkarılır, bütün bunlar binden de fazla. Boyumu aşıyor, hissediyorum. Yaptığım ve işlediğim günahların cezasını çoktan ödemiş olmalıyım, buna rağmen halen devam ediyor bir şeyler."

Sessiz kaldı bir süre. Sanki tanrıdan cevap gelmesini bekler gibi.

Ama gelmedi.

"Bir şeyler fark etmem gerekiyor değil mi?" Gülümsedi kırık bir şekilde. Gözlerini kapatıp güvenini diline döktü. "Başıma gelecek olan şeylerden bir ders çıkarmaya ve akıllı olmaya çabalamam, görmem ve bilmem gerekiyor. Peki... Teşekkürler."

Kim tanrıya yaşadığı kötü şeyler için teşekkür ederdi ki? Cevap belliydi: Aklı başında olan bir insan.

Akıllanmak bu kadar zor değildi aslında, verileni kullanmak bir tercih meselesiydi. Jungkook yaşadığı tüm olumsuz durumlardan ötürü neredeyse ölümün ucunda nefes vere vere ilerliyor olsa da tanrının kulundan istediği vazifeyi yerine getirecekti.

think about® | #drama (✓)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin