"Ben hastayım Jungkook... Her geçen gün beni ölürken görmeni bilmektense, benden nefret ettiğini bilmek daha iyi olurdu belki. Beni affet, çünkü sana aşık olduğumu hiçbir zaman söyleyemeyeceğim..."
〄
Karakterler: #jeonjungkook #manobanlalisa
Kategor...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Norm Ender - Bulamazdım (ft. Faruk Sabancı)
[#thinkabout]
Ertesi sabah erkenden uyanan Lalisa, üzerini giyinip saçlarını tepesinde dağınık bir topuz yaptı ve kahküllerini bırakarak gelişigüzel hazırlanıp evden çıktı.
1.5 saat sonra vaktinde kafeye geldiğinde çantasını çıkarıp dolabına koydu, önlüğünü üzerine geçirip Miyeon'a baktı. "Evet, bugün neler var?"
"3 masa içeride, dışarıda da 7 masa dolu." Diye yanıtladı Miyeon. Lalisa şaşırdı. "Yoğun gibiyiz sanki?"
Miyeon omuz silkti. "Yapacak bir şey yok."
"Doğru." Dedi Lalisa ve verilen siparişlere baktı. "Limonlu cheesecake, çilekli mocha, frappe, sütlü latte... Tamam götürüyorum hemen."
Kasadan ayrılıp mutfağa ilerleyerek seslendi. "SİPARİŞLER HAZIR MI ACABA?"
Hazırlanan siparişleri fark ederek hemen tepsileri alıp mutfaktan çıktı ve masalara yerleştirmeye başladı içecekleri. Kısa bir selam verip sıradaki masaya geçerken Miyeon da kasada site siparişlerini düzenliyordu.
İçecek ve tatlıları dağıtan Lalisa, yeniden mutfağa dönerek boş tepsileri bıraktı ve diğerlerini alarak mutfaktan çıktı. Kafenin dışındaki masalara doğru ilerleyerek tepsilerdeki içecekleri ve yiyecekleri yerleştirmeye başladı.
O sırada canı sıkkın olduğu için evde durmaktan bunalarak dışarı dolaşmaya çıkmış olan Jungkook, ellerini gri eşofmanının ceplerine sokmuş kaldırımda başı eğik bir şekilde yürürken caddenin karşısına geçmek için duraksadı ara sokaktan çıkıp kaldırıma gelerek. Başını kaldırıp iki yana baktıktan sonra önüne döndüğü anda bakışları kafenin bahçesinde elindeki tepside duran tabaklarla içecekleri masaya yerleştiren genç garson kıza kaydığında afalladı.
Günlerden haftaiçiydi ve genç kızın çalışıyor olması normaldi aslında. Sadece, Jungkook kendisini görmeyi beklemiyordu ve anlık boşluğa düşmüştü o kadar.
Bakışları hala kendisinin üzerinde dolanırken arabalar geçip gitmiş, yol boşalmıştı. İki yanından gelen geçen insanlar umurunda bile değildi.
Bakışları eğildiği yerden doğrularak başıyla selam verirken müşteriye tatlı bir tebessüm sunan genç kızın üzerindeydi.
15 dakikadır olduğu yerde duraksadığını bile fark etmemişti henüz. Yanından geçen genç adamın biri kulağında kulaklık olduğu için aniden gelen aracın korna ve fren sesini işitmemiş, kendisine sert bir şekilde çarpınca öteye doğru savrulmuştu. Herkesin şok ve dehşet nidalarıyla korku dolu bakışları yerde kanlar içinde yatan genç adama kayarken kafedekilerin de dikkati yankılanan korna ve çarpma sesiyle kendilerine çevrilmişti.
Lalisa da sesleri işitip dehşet ve şaşkınlıkla başını çevirerek bakarken yerde yatan genç adama bakakaldı. Ardından bakışları kendisine bakan genç adama kayınca ifadesi şaşkınlık ve afallamayla değişti.
Jungkook burada ne arıyordu?
Herkes yerde yatan genç adama bakıp korkuyla polisi ve ambulansı ararken Jungkook bakışlarını Lalisa'dan ayırabilip genç adama çevirdi. Lalisa korkuyla yerde yatan genç adamın baygın kanlı bedenine bakarken elindeki tepsiyi koşarak kasaya bıraktı ve dışarı çıktı. Kafeden çıkıp bahçe kapısından kaldırıma geçerken bakışları yerde yatan genç adama kalp masajı yapan Jungkook'a kaydı. İnsanların arkasından beri ona ve genç adama bakarken Jungkook gerginlik dolu havayı dağıtmak için bağırdı. "BİRİ AMBULANSI ARASIN!"
"ARADIK!" Diye yanıtladı kalın bir ses. Jungkook hala kalp masajına devam ederken gözleri kapalı genç adam nefes dahi almıyordu. Jungkook dişlerini sıktı. "Hadi..."
Arka taraftan ikisini izleyen Lalisa, korku ve endişeyle bakarken çarpan arabadan acele ve telaşla inen şoför yerde yatan genç adama bakıp ellerini başına vurdu korkuyla. "NE YAPTIM BEN!?"
Hiçkimse bir şey demezken Lalisa bakışlarını yaşlı adama çevirdi. Adam çok pişman bir şekilde ağlamaya başlayarak yerde yatan genç adama bakıyor ve bağırıp çağırıyordu.
"NE YAPTIM... BİRİNİ ÖLDÜRDÜM, LANET OLSUN!"
Lalisa alt dudağını dişledi korkuyla genç adama bakarken. Jungkook hırs ve korku içinde kalp masajına devam ederken adam bağırıyordu hala.
"ÖLDÜ DEĞİL Mİ? O ÖLDÜ, BİRİNİ ÖLDÜRDÜM BEN! LANET OLSUN, BİRİNİ ÖLDÜRDÜM... O ÖLDÜ!"
"KESSENE ŞU LANET SESİNİ!" Jungkook sinirle kalın ses tonuyla gürlediğinde başını kaldırıp sinir içinde dehşet bakışlarını şoföre gönderdi ve başını eğip kalp masajına devam etti. Lalisa korku içinde bekleyen şoföre çevirdi bakışlarını.
'Zavallı adam...' diye düşündü.
Bakışları yeniden kendisine arkası dönük olan Jungkook'a kayarken yutkundu endişeyle.
Eğer başarabilirse, bir hayat kurtarmış olacaktı.
Neden burada olduğunu sorguluyordu 2 dakika öncesine kadar. Şimdi ise burada olmasının genç adam için çok büyük bir şans olduğunu düşünüyordu.
(Bölüm Sonu)
"UYARI! Sakın yolda yürürken kulağınıza kulaklık takmayın. Sesleri duyamazsanız olayın aynısı başınıza gelir. Bu olay gerçek yaşanmış bir olay, hikayeye katma isteğim ondandı. Dikkat edin."
