Logan's Secret Obsession (THE SDS SERIES 1)

LSO 5

Madaling araw na nakarating sa kaniyang destinasyon si Logan. Eksaktong ala-una na ng madaling araw ang isinasaad na oras ng relo sa kaniyang pulsuhan. Nang bumaba siya mula sa yate na naghatid sa kaniya sa isla na iyon ay sinalubong kaagad siya ng isang matandang babae at isang matandang lalaki.

"Maligayang pagdating ho sa islang ito, Sir Logan," magalang na pagbati sa kaniya ng matandang lalaki.

"Ako ho si Marita, at ito naman ho ang asawa kong si Saul. Kami ho ang tagapangalaga nitong isla," nakangiti namang sabi ng matandang babae na nagpakilala bilang Marita.

"Tulungan ko na ho kayo, Sir Logan," muling sabi ng matandang lalaki.

"Ah, salamat ho," sabi niya nang kunin ni Tatay Saul ang ilan sa mga bitbit niya.

"Gusto niyo ho bang kumain, Sir?" Muling sabi ni Nanay Marita.

"No need, Nanay Marita. I'm kinda tired. I just want to sleep," magalang na sagot niya.

Mukha namang mabait ang dalawang matanda at makakasundo niya ang mga ito. Huwag lang sana gumana ang kawalang-hiyaang taglay ng ugali niya sa mga susunod na araw. Has has to be patient and hide away his nasty temper for the mean time.

Kumunot ang noo niya. Wala roon ang magiging kliyente niya. Hindi nag-abalang salubungin man lamang siya. Sabagay, ano pa ba ang bago roon? Bakit pa ba siya nagtaka, gayong ganoon din naman ang ugali ng mga nauna na niyang kliyente. This is not the first time that it happened. Hindi ito ang kauna-unahang beses na hindi man lamang nagbigay ng kaunting oras ang kliyente niya upang salubungin man lamang siya. Lahat ng kliyente niya dati, ganoon ang ugali. They just want sēx, and they only time for sēx.

At sigurado siyang ganoon din ang hanap ng kliyente niya ngayon. Afterall, iyon lang naman din ang kaya niyang i-offer kahit gaano karaming pera pa ang ibayad nito.

Lahat sila, pare-pareho.

"Sige ho, Sir. Puntahan na natin iyong magiging kuwarto ninyo."

Mataman na lamang siyang sumunod nang magpatiuna sa paglakad ang mga ito. Hindi naman ganoong kalakihan ang isla, hindi tulad ng mga islang pang turismo. Maliit lamang ang pribadong isla na ito. Mabababa lamang ang mga puno ng niyog kaya naman kita kaagad niya mula sa kanilang nilalakaran ang malaking bahay sa gitna ng isla.

Kahit ang liwanag ng buwan at liwanag na nanggagaling lamang sa bahay ang nag-iilaw sa paligid, kitang-kita niya ang ganda ng bahay. It is a gray, two-storey house, at pang Victorian era ang estilo niyon. Maraming nakatanim na yellow strelitzia sa labas ng bahay at blue plumbago naman sa veranda. It is like a blue and yellow paradise. Kahit tila mukhang pang horror movie ang bahay na iyon, pinaganda naman iyon ng napakaraming bulaklak sa labas.

Ngunit kung gaano iyon kaganda sa labas ay doble pa ang ganda niyon sa loob. It is like an 1830's house straight from an old British movie. Almost everything is made from wood with beautiful carvings. The whole place is just beaming with grace and elegance.

"The house is beautiful," hindi niya mapigilang komento habang patingin-tingin sa paligid.

"Ah, mahilig po kasi si Ma'am Rebecca sa ganitong tema. Kahit ang mga damit niya, Victorian style pa rin."

Umangat ang isang kilay niya. "Really?" Now he's curiosity is elevated. "So, she still wears heavy dresses?"

Tumango-tango lamang sa kaniya ang matandang babae. Ilang minuto lamang ang lumipas nang marating na nila ang kuwarto niya.

"Salamat ho, Tatay Saul," aniya matapos ibaba ng matandang lalaki sa may pinto ang ilan sa mga gamit niya.

"Walang anuman ho, Sir Logan."