Logan's Secret Obsession (THE SDS SERIES 1)

LSO 8

Mas lalo pa siyang iniwasan ni Rebecca matapos ang araw na iyon. Kung hobby na nito ang magkulong sa kuwarto nito, halatang mas minahal pa nito ang hobby na iyon. Dahil miski sa study hall na paborito nitong tambayan ay hindi na nito pinupuntahan.

Dalawang araw na kasi ang nakalipas magmula nang kausapin niya ito sa kuwarto mismo nito. Iyon nga lang, hindi man siya napauwi nito, talagang desidido naman itong paalisin siya sa pamamagitan ng pag-ignore sa kaniya. Siguro'y iniisip nito na kapag hindi siya nito pinagpapansin ay uuwi na lamang siya sa kaniyang sarili, at hindi na nito kailangan na pilitin pa siya na umalis.

But that made him feel the opposite. Mas desidido pa siyang manatili sa bahay na iyon. He still have two weeks before their contract expires.

Hindi namalayan ni Logan na pabalik-balik na siya ng lakad sa loob ng kaniyang kuwarto. Para siyang baliw na hindi mapakali. Gusto niyang makausap ang dalaga ngunit hindi naman niya ito matiyempuhan. Hindi naman siya makahingi ng tulong kay Nanay Marita dahil maging ito ay kasalukuyan ding hindi pinapansin ng dalaga. Nadamay din ang ginang dahil sa ginawa niya.

What should I do? What should I do? Paulit-ulit ang tanong na iyon sa kaniyang utak. Come on, damn mind. Gumana ka naman!

Napamura na lamang siya.

Bakit ba siya nagkakaganito? She's just another dāmn client. Yeah, the same dāmn client na hindi sēx ang pangangailangan kundi isang taong mapagpapraktisan nito sa pakikipag-usap. Paano niya magagawa iyon kung pakikipag-usap nga sa mga empleyado niya ay hindi niya magawa? Paano niya ito matutulungan kung ganito ang ugali niya? He is stubborn, impatient, and grumpy.

Oh, for fvck's sake! Sa sēx siya magaling, hindi sa pakikipag-usap! Naihilamos na lamang niya ang mga palad sa kaniyang mukha. Ito na yata ang pinakamahirap na kliyente na nahawakan niya. Hindi. Ni hindi pa nga niya nahahawakan. Ito na yata ang pinakamahirap na kliyente na nakaharap niya. Those are the right words.

And that same client is currently standing outside, checking her flowers. Nagmamadali siyang napasilip sa bintana. Dinaig pa niya ang spy sa pagtatago at pagsilip-silip dito.

She's still in her same style. Graceful, elegant, feminine. Fvck. Kahit pag-amoy ng bulaklak, napakasopistikada nito. The hell? Nagmamadali siyang lumabas mula sa kuwarto. Baka ito na ang pagkakataon niya upang makausap muli ito tungkol sa setup nilang dalawa. Baka nga ito na lang uli ang pagkakataon na makausap talaga niya ito dahil paniguradong magkukulong na naman ito sa kuwarto pagkatapos.

Nakagulatan sila ni Nanay Marita nang magkasalubong sila. Dala nito ang isang tray ng pagkain.

"Sir Logan?"

"Uh, Nanay Marita. I just saw Rebecca... uhm, Miss Watkins outside. On the garden."

Napatingin saglit ang ginang sa kalendaryong nakasabit sa pader. "Ah, dumating na naman pala ang araw na iyon."

Kumunot ang kaniyang noo. "Araw? Araw ho ng alin?"

"Iyon araw na dinala namin siya rito sa isla. Mahalaga kasi iyon sa kaniya. Iyon ang kinokonsidera niyang birthday niya e."

Nang maglakad ang ginang patungo sa malaking bintana sa may hallway ay sinundan niya ito. Tumingin ang ginang sa labas, partikular na kay Rebecca na kasalukuyang itinitaas ang sleeves nito. Nagsuot ito ng gloves pagkatapos, kasunod niyon ang pagdating ni Tatay Saul dala ang isang sako ng loam soil, seedlings, at ilang pirasong paso sa wheelbarrow.

"If she considers this day as her birthday, what does it have to do on planting new flowers?" Kunot noo niyang tanong.

"Kung naku-curious ka talaga, bakit hindi mo siya tanungin? Ikaw mismo ang magtanong." Nakangiti namang sabi ng ginang. Nakatingin na ito sa kaniya. "Malay mo, masorpresa ka sa isasagot niya."