MARRIED TO MR. DAWSON [Completed/Under Editing ] ✓

CHAPTER FOURTEEN

NANANATILI muna sila sa Ormoc ng limang araw bago bumalik sa Maynila ngunit hindi na kasama si Aiden dahil pinahirapan pa ito ng kanyang ex na si Antonette. Grabe, sobrang takot na takot siya no'ng sinabi ng mama ni Antonette na papatayin nito si Aiden mabuti nalang talaga at nagbago ang isip nito at hindi na tinuloy.

"Putangina Payton, bakit ang baho niyan? " Galit niyang turan at siyaka tinuro ang niluto nitong minudo. Halos masuka siya sa mabahong amoy nito. Tinakpan niya ang kanyang ilong at lumayo sa lamesa kung saan nakahain ang niluto nitong minudo.

Kunot noong inamoy-amoy nito ang minudo bago nagtatakang tumingin sa akin.

"Hindi naman ah? " kunot noong saad nito pagkatapos amoyin ang niluto.

"Hindi, ang baho talaga, Ilayo mo nga sa akin yan. " Naiinis niyang singhal at tinakpan ang ilong. Nakakasuka talaga ang amoy nito.

"Babe, bagong luto ko to. Hindi 'to mabaho, masarap nga e. " Sagot nito pagkatapos tinikman ang nilutong ulam.

Napangiwi siya at halos masuka.
Naiinis niyang tinapunan ito ng tingin bago nag walk out. Dinig niya pa ang pagtawag nito sa kanya ngunit hindi niya ito pinakinggan at dumeretso sa kanyang kuwarto at humiga at nagtalukbong.

Iwan niya ba. Naiinis siya at the same time naiiyak. Napapansin niya nitong mga nakalipas na araw na palaging wala siya sa mood, madali siyang mainis at maiyak. Rinig niya ang pagbukas sara ng pinto ngunit hindi niya ito pinansin, lumubog ang kama sa kanyang likod hudyat na umupo ito doon.

"Babe, galit ka? " Malumanay ang tinig nitong tanong na ikinakagat niya ng kanyang pang ibabang labi dahil sa guilty.

"Shut up, huwag mo akong kakausapin." Kahit nakaramdam ng guilt ay hindi niya parin maiwasang tarayan ito.

Dinig niya ang malalim nitong pagbuntong hininga nito at niyakap siya patalikod.

"I'm sorry, tinapon ko na yung niluto kong ulam, Ano bang gusto mong kainin? " Mahinahon nitong tanong.

Mas lalo niyang nakagat ng mariin ang pang ibabang labi na to the point ay nalasahan niya na ang dugo. Nakonsensya siya dahil sa sinabi nito. Pinaghirapan nito itong lutuin pero tinapon lang dahil sa ka-artehan niya.

Hinarap niya ito at masamang tinapunan ng tingin.

"Bakit mo itinapon? Pinaghirapan mong lutuin yun e, nakakainis ka talaga. " Galit niyang singhal.

Mahigpit siya nitong niyakap at marahang pinatakan ng halik sa noo na ikinatunaw ng galit niya.

"It's okay, pwede naman akong magluto ulit kung gusto ko. " Naiiyak niya itong tiningala.

"I'm sorry, napaka-sama ko sayo this past few days. Pagod ka naba sa akin?" Umiiyak niyang tanong at suminghot.

Pinahiran nito ang kumawala niyang luha at matamis na ngumite. Pinatakan pa nito ng magaang halik ang tungki ng kanyang ilong.

"I'm not tired okay, and I will never get tired of you. No matter how moody you are, whatever you ask me to do. I will do it. I won't complain and I won't get tired. I'm always ready to do everything just for you." He heartfuly said that made her cry even more.

What did she do in her past life and was blessed by a man like him? did she deserve this? Did she deserves him?

"Always remember that I love you very much, and I will love you until we grow old. Even if the thrill and sparks are gone. I will not leave you. And that's a promise. I will always be by your side. And I will never get tired of you. I will take care of you until we grow old, as well as our future children. Hindi man kita kayang mahalin sa araw-araw, but I'll make sure to choose you every single day."