GASTRONOT FRAMBUAZ

Bölüm 1- Uçsuz Bucaksız Pastacı Kreması-

Başladığınız tarih yerine doğum gününüzü buraya yazabilir misiniz?

Kim bilir bir şef olarak pastam elimde kutlamaya gelirim djdjdj

Keyifli okumalar 💕

🍪☕🍪

"Anne çıktım ben, akşam geç gelebilirim telefonumu taciz etmezsen sevinirim. Bensiz olacağı için mutsuz günleeer."

Terliği tam isabet kafama yememek için kapıyı kapatıp ayakkabılarımı ayağıma geçirdim. Bugün izin günümdü.

Yani en azından yarım saat öncesine kadar öyleydi.

Şans her zaman benden yanadır da ondan!

Fatma şefim rezervasyon yaptırdığı tatilini öne alıp hepimize büyük bir sürpriz yaparken benim mesaim haftada on gün olmuştu.

Evet evet, on gün.

Kulaklıklarımı takıp şarkımı açtım. Zaten şu dünyada bir ben bir yargıdaki Ceylin kalmıştı kablolu kulaklık kullanan.

Sorsan fakir de değiliz ama...

Kurban olayım kim kulaklığını bile şarj etmek isterdi ki?

Ben telefonumun şarjı ile zor uğraşıyorum anacım yeter bana bu!

Hem Ceylin nasılda döşemişti Ilgaz'a lafı?

Öz ablam be!

Dün bütün gece uyumamış gündüz yatarım diye pek umursamamıştım. Ve sonuç olarak bir saatlik uykuyla işe gidiyordum.

Böyle günün güneşini ile başlayan her türlü selamı ben değil de kim verecekti başka?

Metroya olan seri adımlarım son bulurken akbilimi bastım. Abonman adamdır!

İlk metromdan inip marmaraya oradan da başka bir aktarmaya geçerek elli dakikanın sonunda iş yerine on dakikalık mesafede olan yürüyüş yoluna ulaşmıştım.

"Asya, günaydın kızım. İyi misin sen?"

Firuze abla bana doğru seslenirken bir yandan da topraktaki çiçeklerini suluyordu. Elimi camına uzatıp hanımeli çiçeğine sürttüm.

"Yıkılmadım italik duruyorum Firuze sultan."

Yakında o da olur.

"O ne kız?"

Gülerek çiçeği sürttüğüm elimi kokladım. Beni uykumdan uyandıran iki şey vardı hayatta.

Annem, hanımeli, çikolata, pastacı kreması, tatil... Neyse sadece iki şey yokmuş boş verin.

Adımlarımı hızlandırıp yokuşu inmeye başladım. Saat dokuza gelmeden dükkanı açmalıydım.

Bu arada size kendimi tanıtmadım. Ben Asya. Asya Şahin.

Gastronomi ikinci sınıf öğrencisiyim ve babamın kankası olan Kortaç abinin kafesinde çalışıyor ve staj yapıyorum. Yirmi bir yaşındayım gencim güzelim şerefsizi üzerim, taliplerimi bekliyorum.

Bakmayın tam Kısmetse Olur'luk bir tipim ama annem ve Terliği beni bundan fazlasıyla soğutuyor.

Pastanenin önüne geldiğimde cebimden anahtarı çıkarıp kapıyı açtım. Işıkları, dolapları açıp masaları dışarıya kurduğumda asıl ilk kısım tamamlanmıştı.

Bugün bütün gün yalnız olacaktım. Hem üst kata, yani kahve ve paket sipariş kısmına hem de mutfakta yapım kısmına aynı anda bakmaya çalışacaktım. Ne diyim? Gazam mübarek olsun.