Liefde op de set

hoofdstuk 7

clara pov

het is een week geleden dat diego dat berichtje keer. sindsdien doet hij anders, hij heeft er niks over gezegt. ik moet weten wat erin staat. 'hey.' zegt diego de naar beneden komt. 'hoi' zeg ik terug. hij loopt naar de keuken en pakt wat drinken. 'zullen we vertrekken?' vraagt hij. ik knik. ik geef vincent nog een aai op zijn hoofdje en dan vertrekken we. als we aankomen is iedereen van de cast er al. diego gaat naar zijn vrienden en ik kijk hem na. 'is er iets tussen julie?' vraagt lodo die naar me toe komt.' ik weet niet.' zeg ik 'oei.' zegt cande 'wat is er?' vraagt tini. 'hij kreeg vorige week een smsje en zijn gezichtsuitdrukking veranderde meteen, hij heeft er niks over gezegt maar sindsdien doet hij vreemd' zeg ik 'hoe vreemd?' vraagt cande 'hij praat amper tegen me en probeert precies wat afstand te nemen ofzo' zeg ik 'het komt wel goed.' zegt titni 'ik hoop het.' zeg ik terug. we lopen naar onze kleedkamer en kleden ons om. 'hey clari!' zegt jorge die zijn kleedkamer uitkomt te samen met mij. 'hey' antwoord ik 'gaat het wel goed met je?' vraagt hij. ik knik alleen maar 'zeker?' vraagt hij en ik schud mijn hoofd. 'wat is er?' vraagt hij. ik leg hem het verhaal uit. ' ik zal op hem letten en als ik iets vreemds merk of als ik iets te weten kom zal ik het zeggen.' zegt hij 'dankje' zeg ik en geef hem een knuffel. We lopen samen naar de set. we nemen wat op. na het filmen zie ik diego alleen staan. 'hey' zeg ik en geef hem een kus maar in plaats dat hij me trug kust duwt hij me weg 'nu niet clari' zegt hij en loopt weg. ik sta er onbegrijpelijk bij. 'dat was raar.' zegt cande die naar me toe komt. 'ja' zeg ik. diego komt terug met zijn gewone kleren en loopt weg. 'weet jij misschien iets meer?' vraag ik aan cande. ze schud haar hoofd. 'maar iedereen weet wel dat er iets is met diego, want normaal moeten we jullie uit elkaar sleuren bij wijze van spreken.' zegt ze. 'ik weet het, ik mis hem wel.' zeg ik en kijk naar de grond. 'het komt wel goed.' zegt cande. 'ik weet niet. het voelt alsof hij niet meer van me houdt en niet meer vertrouwd.' zeg ik 'ik zal er altijd voor jou zijn' zegt ze 'dankje' antwoord ik en geef haar een knuffel. 'ik ga naar huis.' zeg ik 'oke tot morgen.' zegt cande. ik loop naar huis en als ik aankom komt vincent op me afgerent ik pak hem op en ga op de zetel zitten. al een geluk heb ik hem nog. ik zucht. na een tijdje hoor ik de voordeur en diego verschijnt. 'hey' zegt hij maar ik antwoord niet. 'is er iets?' vraagt hij en komt naast me zitten. nog steeds geef ik geen antwoord. hij komt naar me toe en wilt me kussen maar ik duw hem weg 'nu niet diego' zeg ik 'ow is het dat?' vraagt hij 'ik had gewoon haast.' zegt hij 'voo?' vraag ik 'niks speiaals.' zegt hij terug. ik zucht. diego slaat een arm om me heen. ik doe hem weer af me 'je doet raar clari' zegt hij. 'doe ik raar? jij bent de gene die niks meer tegen me zegt! je krijgt smsjes en dan ben je zo afstandelijk! ik wou je daarstraks een kus geven na bijna een week en dan wil je het niet! en nu zeg je dat ik raar doe' zeg ik boos en sta op. 'je moet toch niet alles eten!' zegt diego terug. ' nee ik moet niet alles weten. maar ik wil wel weten waar mijn vriend mee bezig is! maar als hij me niet vertrouwd dan is het misschien beter dat....dat....' zeg ik 'dat wat?' zegt diego 'we even afstand nemen' zeg ik 'best!' roept diego en staat op. ik moet me tranen tegen houden. hij gaat er niet eens op in om me te houden. hij vind het goed. hij houd niet van me. ik loop naar boven en pak mijn koffer. als ik beneden kom geef ik vincent een kus op zijn hoofdje. ik kijk naar diego maar hij is weer te druk bezig met zijn gsm. ik zucht en loop het huis uit. een nachtje in het park kan geen kwaad, morgen zoek ik wel een hotel. Ik kan moeilijk, lodo, cande, tini ofzo lastig vallen met dit. ik loop naar het park en ga op een bankje zitten. 'hey clari wat doe je met je koffer hier?' vraagt diego r die na een tijdje bij me komt zitten. 'oh euh niks.' zeg ik 'clari' zegt hij. ik kijk hem aan. 'diego en ik nemen even afstand.' zeg ik 'gaat het zo slecht?' vraagt hij. Ik knik 'hij vertrouwt me niet eens.' zeg ik en rolt een traan over mijn wang. 'kom hier.' zegt hij en neemt me in zijn arme. 'waar ga je slapen?' vraagt hij na een paar minuten. ik hef mijn schouders op. 'je kan moeilijk hier blijven;' zegt hij ' voor 1 nachtje.' zeg ik 'kom met mij mee, ik heb nog een kamer vrij.' zegt hij 'dat hoeft niet.' zeg ik 'jawel' zegt hij. hij staat op en steekt zijn hand uit. ik twijfel even maar pak het aan. we lopen samen naar zijn huis.

zo nog een hoofdstukje :) hopelijk nog leuk :/