Liefde op de set

Hoofdstuk 4

Diego POV

Ik miet Clari nog zeggen dat het niet ik was op de foto met dat meisje maar mijn tweelingbroer. Ik ben onderweg naar een feestje van de set. Vandaag is het geen werk dag. Ik ga straks me Clara praten. Ik kom aan in het gebouw waar het feest is en tini, lodo en cande zijn er al. Ik ga bij ze staan en praat wat met ze. Na een tijdje komt Jorge ook. De hele cast is er al bijna behalve Clara. Waar blijft ze toch. De deur gaat weer open en dan zie ik ze. Zo mooi! Ze kijkt mijn kant op. Ze glimlacht zachtjes en ik doe dat terug.

Angie POV

Vandaag is er een feestje voor de cast. Gisteren heb ik met Jorge gepraat over diego en ik weet niet hoe het nu zit maar ja ik zal wel zien. Ik ben onderweg naar het gebouw en na enkele minuten kom ik aan. Ik zie diego bij mijn vriendinnen staan. Ik glimlach zachtjes naar hem en dat doet hij terug. Ik loop naar hun toe. 'hoi.' Zeg ik. Iedereen zegt het terug. We dansen en praten wat. Diego zit steeds naar me te kijken en soms kijk ik ook terug. Mijn vriendinnen halen vanalles in hun hoofd. 'Kan ik even met je alleen praten?' Vraagt diego na een tijdje. Ik knik. We lopen naar buiten. Het is best koud. Ik wrijf over mijn arm en voel dan een jas over me heen. Ik kijk en zie diego's jas. 'Dankje.' Zeg ik. 'Is niks.' Zegt hij. We lopen wat en dan blijft diego ineens stil staan. 'We moeten praten.' Zegt hij. 'Over?' Vraag ik. 'Wat er is gebeurt.' Zegt hij. 'Hoe bedoel je?' Vraagt ik niet begrijpend. 'Wel. Die foto met dat meisje op mijn kast dat ben ik niet.' Zegt hij. 'Wie dan?' Vraag ik. 'Mijn tweelingbroer.' Zegt diego. Ik voel me best stom. 'Woont hij bij je?' Vraag ik. Hij schud zijn hoofd en ik zie een traan in zijn oog. 'Wat is er?' Vraag ik. 'Hij heeft vijf maanden geleden een ongeluk gehad.' Zegt hij. 'Hij lag ik coma maar hij is er niet uitgeraakt het werd alleen erger.' Voegt hij eraan toe. Er loopt een traan over zijn wang. Ik pak hem in een knuffel. 'Sorry.' Zegt gij na de knuffel. 'Is niks. Ik zal er altijd voor je zijn.' Zeg ik. Diego pak zijn jasje vast met twee handen zodat ik naar voor ga. Even later voel ik twee warme, zacht lippen op die van mij. We staan daar zeker vijf minuten en het voelt zo vertrouwt en magisch. We laten los en kijken in elkaars ogen. Ik glimlach naar hem en dat doet hij ook naar mij. 'Ik hou van je.' Zegt hij. 'Ik ook van u.' Zeg ik terug. Ik geef hem nog een kus. 'Zullen we verder gaan feesten.' Zegt hij. Ik knik. We lopen samen hand in hand naar binnen en ik nog steeds met zijn jas rond mij. Als we binnen komen kijkt iedereen ons aan. Tini, lodo en cande komen op ons afgerend. 'Zijn jullie samen?!' Vragen ze. Ik kijk naar diego. Waren we nu eigenlijk samen? Maar als ik in zijn ogen kijk dan weet ik het. 'Ja!' Zeggen diego en ik te samen. Ze springen van vreugde. 'We wisten het wel!' Roepen ze uit. Ik lach. Ik kijk naar diego en geef hem een kus. Op de achtergrond horen we gejuig en geklap. Maar de hoofd dingen zijn ik en diego. Ik zie zelfs vuurwerk.

Wat vinden jullie van het boek? Nog leuk?