Liefde op de set

Hoofdstuk 10

Clara POV

Ik ben klaar met opnemen voor vandaag dus loop ik naar mijn kleedkamer, ik kleed me om en loop dan weer de kleedkamer uit. 'Zullen we iets gaan drinken?' Vraagt tini. Iedereen is het er mee eens. 'Zullen we het ook aan de jongens vragen?' Vraagt
Lodo. Ook dat vind iedereen goed. We lopen naar de jongens en vragen het. Iedere gaat mee, raar dat diego niet bij hun staat. Ik kijk de set rond en dan blijft mijn oog op diego hangen. Hij is niet alleen, helemaal niet. Hij heeft zijn arm om een meisje heen. Ze geeft hem een kus op zijn mond. Ik voel tranen op komen. Hoe kan hij?! Eerst kust hij me bijna en dan komt hij met zijn vriendin aangelopen. Na de kus kijkt diego op. Hij ziet me en kijkt niet echt blij. Ik draai me om en loop weg, weg van hier. Naar waar? Dat weet ik niet, ik loop zover totdat me voeten me niet meer kunnen dragen. Ik laat me vallen. Ik kijk rond en zit op een verlate plek. A shit, hoe moet ik ooit terug geraken?! Mijn gsm gaat af, ik kijk ernaar het is tini. Maar ik neem niet op. Even daarna belt iedereen zowat: lodo, cande, Jorge, mechi, alba, ruggero en op het einde ook diego d. Hij belt me zeker tien keer. Bij de elfde keer besluit ik om toch maar op te nemen. 'Wat wil je?' Zeg ik best gemeen. 'Waar ben je?' Vraagt hij. 'Wat gaat jou dat aan?!' Zeg ik. Ik kan er niks aandoen dat ik zo praat. Ik ben gewoon boos op hem, hij doet me steeds opnieuw pijn. 'Veel Clari. Zeg gewoon waar je bent.' Zegt hij. 'Iedereen zoekt je.' Hoor ik cande zeggen. Hij heeft het dus op luidspreker staan. 'Ik weet zelf amper waar ik ben, maar geen probleem, ik red me wel. Ga jij maar gewoon naar je vriendin, maak kindjes of wat dan ook maar laat mij met rust.' Zeg ik boos en hang op, ik gooi men gsm weg. Ik ga liggen en er lopen wat tranen langs mijn wangen. Hier zit ik dan helemaal alleen in een verlate plek, geen kat die me ziet. En de man van wie ik hou heeft een ander. Waar ben ik er eigenlijk nog? Misschien is het beter om te gaan.....voor goed......dan is iedereen blij.

Diego POV

Clari is weg, gewoon weg. En dat allemaal door mij. Ik ben een eikel en nog geen kleine. Waarom doe ik der pijn? Waarom moet Sander me bedreigen?! Jap Sander bedreigt me. Hij wilt zijn Clara terug. Maar ik wil der ook terug, maar ik ben zo stom om alles voor Sander de doen. Kijk maar naar die actie met lorena, nu is Clari weg en niemand weet naar waar. Ik moet der vinden, maar op elke plek doe ik zoek, is ze niet. Ze zei dat ze zelf niet eens was waar ze was. Ik loop door. Tot aan een verlaten plek. Ik zie een meertje met iemand erbij. Met lang bruin haar. Dat moet Clari wel zijn. Ik loop naar der toe. En wanner ik er zo goed als ben, springt ze in het water....